اخیراً حامد کرزی و همین‌طور زلمی خلیل‌زاد از اجماع ملی صحبت کرده‌اند، طرح اجماع ملی از سوی آن‌ها در شرایط کنونی چه معنا می‌تواند داشته باشد؟

در این روزها مردم افغانستان به دلیل این‌که مبادا بار دیگر فریب بخورند و همۀ دست‌آوردهای ده سال گذشته را از دست بدهند، بسیار نگران هستند.
از مدتی بدین‌سو حکومت و شماری از سیاسیون کشور از اجماع ملی صحبت می‌کنند و هر کدام این بزرگان تعبیرات خاص خود را در مورد اجماع ملی دارند که این سبب نگرانی مردم شده و مردم فکر می‌کنند که مبادا دوباره مانند گذشته فریب بخورند. مردم خواهان برگزاری انتخابات شفاف هستند.
طی یازده سال گذشته حکومت سیاست‌گذاری مشخصی نداشته و هر روز و یا هر هفته سیاست حکومت افغانستان در حال تغییر است؛ بنابراین با چنین سیاستی مشکلات زیادی به بار آمده و مردم در مقابل سیاست‌های جنگ و صلح، داخلی و خارجی و اقتصادی حکومت آسیب‌های بسیار شدید دیده اند.
هر چند افغانستان جایی نیست که مردم از میان خوب، خوب‌ترین را انتخاب کنند؛ بل همیشه در برابر مردم گزینه‌های بد و بدتر گذاشته شده، اما در حال حاضر مردم آرزو دارند که شاهد انتقال سیاسی مسالمت‌آمیز باشند و امیدوار هستند که تیم بعدی مانند تیم امروزی عمل نکند.
آیا معرفی کاندیدان خاص از سوی اجماع ملی که هم حکومت و هم زلمی‌خلیل‌زاد از آن سخن می‌زنند، سبب برگزاری یک انتخابات نمایشی و ساخته‌گی نخواهد شد؟
امروز مردم افغانستان از شعور سیاسی کافی برخوردار اند و من مطمین استم و با جرأت می‌توانم بگویم که مردم مانع چنین خواست‌ها خواهند شد و در برابر این چنین خواست‌ها ایستاده‌گی خواهند کرد و اجازه نخواهند داد که با سرنوشت‌شان بازی شود، بنابراین خوب خواهد بود که حکومت در این مورد تغییر موضع داده و به خواست مردم که همانا برگزاری انتخابات است، عمل کند.
با توجه به مسایلی که مطرح شده، چه فکر می‌کنید، آیا انتخابات برگزار خواهد شد و یا بهتر است بگویم که راه دیگری به جز برگزاری انتخابات در افغانستان وجود دارد؟
هیچ راهی به جز انتقال قدرت سیاسی از طریق برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه وجود ندارد، اما از قراین و شواهد چنین پیدا است که حکومت و شماری از حلقات مشخص خواب برگزاری یک لویه جرگه و تعدیل قانون اساسی را به منظور تمدید دورۀ کاری خود می‌بینند، ولی مردم این اجازه را به آنان نخواهند داد و جلو این حرکت‌های غیر قانونی را خواهند گرفت.
با توجه به این چالش‌ها و مشکلات، افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مردم از جنگ و درگیری خسته شده‌اند و آرزو دارند تا به صلح و آرامش دست یابند، اما شاید تعداد اندکی باشند که به منظور دوام قدرت خود بعضی تیوری‌های را مطرح می‌کنند که مردم از طریق رسانه‌ها شاهد آن هستند که سبب نگرانی‌ مردم نیز شده است؛ ولی من یقین دارم که در سال ۲۰۱۴ تغییرات منفی به بار نخواهد آمد، چرا که مردم خواهان صلح و برگزاری یک انتخابات سالم هستند، بنابراین آیندۀ بهتری در انتظار مردم است، چون همه چیز بسته‌گی به خواست و ارادۀ مردم دارد.
من امیدوار استم که تیم بعدی یک تیم دلسوز باشد که به مشکلات مردم رسیده‌گی کرده و رویدادهای پس از ۲۰۱۴ را سازمان‌دهی کند.
نخبه‌گان سیاسی برای گذار از بحران و انتقال سالم افغانستان برای پس از ۲۰۱۴ چه نقشی می‌توانند داشته باشند؟
در این اواخر بحث‌هایی در مورد تفاهم میان کسانی‌که در سیاست افغانستان دخیل هستند، شنیده می‌شود و من طرفدار برخی از موضع‌گیری‌های مشخص شماری از سیاسیون کشور استم، تا ایتلاف‌های به وجود بیاید و طرح‌هایی نیز برای بیرون رفت از چالش‌های موجود مطرح شود تا یک، دو و یا سه تیم قوی به طرف انتخابات بروند و ما شاهد برگزاری یک انتخابات شفاف باشیم.
شماری از آگاهان مدعی هستند که در شرایط فعلی، افغانستان به یک اجندای ملی نیاز دارد؛ به نظر شما کی‌ها این اجندای ملی را و چه‌گونه تنظیم کنند تا نتیجۀ مثتبی برای افغانستان پس از ۲۰۱۴ بدهد؟
به باور من بهترین اجندای ملی انتخاب زعیم ملی از کانال برگزاری یک انتخابات است و احزاب و کسانی که ادعا دارند که برای افغانستان و در تیم آینده می‌توانند مفید باشند، با ایجاد گردهمایی از اقوام مختلف و احزاب سیاسی باهم یکجا شده و برای مردم خدمت کنند، اما در قدم نخست بهترین گزینه انتخابات است که باید برگزار شود.
اما در خصوص طرح اجندای ملی باید بگویم که هرچند طرح اجندای ملی که از سوی احمد ولی مسعود ارایه شده طرح خوبی است و برای وحدت ملی افغانستان می‌تواند کمک کند؛ اما یک نوع بی‌اعتمادی میان تمام اقشار وجود دارد و ما در بحران بی‌اعتمادی به سر می‌بریم و متأسفانه در افغانستان حتا نمی‌توان یک تیم سه نفری که دارای یک فکر و اندیشه باشند، پیدا کرد.
طور مثال: حامد کرزی با یک فکر حرکت می‌کند و معاونین‌اش با فکر‌های دیگری. بنابراین باید در قدم نخست برای ایجاد اعتماد تلاش کرد و راه حلی جست‌وجو کرد؛ اما اگر طرح‌های ارایه شده از سوی سیاسیون ما صادقانه و هدف آنان خدمت به مردم و تامین صلح و ثبات در افغانستان باشد، یقیناً چنین طرح‌هایی می‌تواند هم مفید باشد و هم مورد تایید مردم افغانستان قرار گیرد.
وضعیت پارلمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پارلمان افغانستان آیینه ملت است و مردمی را که شما با آنان در کوچه و بازارها برخورد می‌کنید، هم با سواد و هم بی‌سواد هستند. پس نباید بیش از این انتظار داشت و باید بدانیم که پارلمان کشور در کنار سایر مشکلاتی که دارد، با مداخلۀ حکومت و جناح‌های مختلف مواجه است که سبب اختلافات شده و چالش‌های زیادی را در پارلمان به باور آورده است.
در اخیر اگر حرفی خاصی دارید بفرمایید.
خواست من، خواست مردم افغانستان است. مردم خواهان انتقال مسالمت‎آمیز قدرت سیاسی و برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه هستند و من هم امیدوار استم که در سال آینده مردم ما شاهد برگزاری انتخابات باشند و با استفاده از تجربیات گذشته و با گذشتن از مسایل قومی، نژادی، زبانی، مذهبی و سایر موارد، کسی را به عنوان زعیم کشور انتخاب کنند که برای آینده افغانستان برنامه‌های مفید و موثری داشته باشد.
سپاس فراوان از شما جناب مجیدی.
از شما هم سپاس‌گذار استم.