بخش سوم

داکتر محمدخالد نسیمی

مردم در سه سطح با یک‌دیگر ارتباط بر قرار می‌کنند: درون‌فردی، میان‌فردی و عمومی.
ارتباطات درون‌فردی: همان ارتباط با خود است. این نوع ارتباط فعالیت‌هایی مثل پرورش افکار، تصمیم‌گیری، گوش دادن، و خودنگری را شامل می‌شود. ارتباطات میان‌فردی (ارتباط با دیگران): به ارتباط و بین دو نفر اطلاق می‌شود. این نوع ارتباط شامل گفت‌وگو، مصاحبه و مذاکره گروهی می‌شود. ارتباطات عمومی (جمعی): فرد پیام را به جمعی از مخاطبین می‌فرستد. این نوع ارتباط ممکن است مستقیم باشد، نظیر ارتباطات رو در رو (چهره به چهره) که پیامی از گوینده به شنونده منتقل می‌شود و یا غیرمستقیم، نظیر پیامی که توسط رادیو و تلویزیون پخش می‌شود.
ارتباطات فرایند پویا: این است که پیوسته از حالتی دیگر تغییر می‌کند. اگر دیدگاه‌ها، توقعات، احساسات و عواطف افرادی که در حال برقراری ارتباط هستند تغییر کند، ماهیت ارتباط آن‌ها نیز تغییر می‌کند.
ارتباطات فرایند پیوسته: آن است که هرگز متوقف نمی‌شود. همۀ ما افکار و اطلاعات دریافتی را در هنگام خواب و رویا، تفکر و بیان آن‌ها، پرورش می‌دهیم. مغز ما همواره فعال است و ما همواره در حال برقراری ارتباط هستیم.
ارتباطات فرایند برگشت‌ناپذیر: هنگامی که پیامی می‌فرستیم، نمی‌توانیم آن را بی‌اثر سازیم. هنگامی که زبان را در دهان می‌جنبانیم، نگاهی معنادار می‌اندازیم، یا عصبانی می‌شویم، دیگر نمی‌توانیم  آثار آن را پاک کنیم. عذرخواهی یا انکار ما نیز نمی‌تواند آن‌چه را که اتقاق افتاده است، بی‌اثر سازد.
ارتباطات فرایند تعاملی: آن است که پیوسته با خود و دیگران در تماس هستیم. اطرافیان نسبت به سخنان و اعمال ما، واکنش نشان می‌دهند و ما نیز در برار سخنان و اعمال دیگران، واکنش نشان می‌دهیم و به پاسخ‌گویی می‌پردازیم. بنابرین، چرخه‌یی از کنش و واکنش‌ها، مبنا و اساس فعالیت‌های ارتباطیِ ما قرار می‌گیرند.
ارتباطات فرایند محتوایی (زمینه‌یی): آن است که ارتباطات وابسته‌گی زیادی به کل تجربۀ انسانیِ ما دارد. پیچیده‌گی ارتباطات، ما را وادار می‌کند که دانش و مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط را کسب کنیم و با محیط هماهنگ گردیم. یک آگهی که جهت تبلیغ یک نرم‌افزار واژه‌پرداز چاپ شده بود، این ویژه‌گی را به خوبی نمایش می‌داد: «شما با مادرتان همان‌گونه که با دوستان خود حرف می‌زنید، صحبت نمی‌کنید». در ضیافت‌های شب، مؤدبانه سخن می‌گویید. گاهی در»کوچه و بازار» صحبت نمی‌کنید. گاهی کم حرف می‌زنید. گاهی مانند کودکان صحبت می‌کنید. حتا هنگامی که حرفی نمی‌زنید و کلمه‌یی به زبان نمی‌آورید، با حرکت دادن اعضای بدن خود، منظور و مقصود خود را به دیگران رسانده و تفهیم می‌کنید.
برای این‌که به خوبی بتوانید ارتباط بر قرار کنید، باید: رابطۀ بین فرهنگ و ارتباطات، فرایند ارتباطات، ارسال پیام‌ها، پردازش داده‌ها و تجزیه و تحلیل نظارت دیگران را درک کنید. هم‌چنین باید به هنگام تصمیم‌گیری، از ضوابط و استندردهای اخلاقی کاملاً آگاهی داشته باشید و از آن‌ها استفاده کنید. ۲: ص ۲۷