شرط‌های حامد کرزی به ویژه درخواست انتخابات شفاف در افغانستان از امریکا، این نگرانی را بار آورده است که نکند امریکا بر سر امضای پیمان امنیتی، با کرزی معامله کند.
زیرا در آخرین روز برگزاری لویه جرگه، سخنان رییس‌جمهور و سخنان جناب مجددی نتیجه مبهمی را به بار آورد و سوال‌های زیادی را در محافل و مجالس سیاسی ایجاد کرد.
عمده‌ترین نتیجه‌یی‌که مردم و برخی نهادهای سیاسی از این سخنان گرفته‌اند این است که کرزی با ایجاد تأخیر در امضای سند امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا، می‌خواهد واشنگتن در انتخابات آیندۀ ریاست جمهوری از نامزد مورد نظر او حمایت کند؛ زیرا حامد کرزی نگران آینده خودش است و با برخی ضمانت‌های پنهانی می‌خواهد در نظام بعدی نیز سهم لازم را داشته باشد.
این برداشت در سخنان کرزی در نشست پایان جرگه واضح بود. او به رغم تأکید رییس و اعضای جرگۀ مشورتی مبنی بر امضای پیمان امنیتی با ایالات متحدۀ امریکا پیش از سال ۹۳ و انتخابات آینده، از اعضای جرگه خواست که برای او اجازۀ «سیاست و چانه‌زنی» بیشتر با ایالات متحدۀ امریکا را بدهند. این سیاست و چانه‌زنی چیزی جز اطمینان‌یابی از این که در بدل امضای این سند از نامزد مورد نظر او باید از جانب امریکا حمایت صورت گیرد چیز دیگری نیست.
امروز نقل همه مجالس سیاسی و افراد سیاسی این است که حامد کرزی حد اقل این را از امریکا می‌خواهد که در مقابل تخلف و تقلب احتمالی‌یی‌که از طریق کمیسیون‌های مورد نظر حکومت صورت می‌گیرد، چشم‌پوشی و سکوت کند.
هدف حامد کرزی این است که اگر او بر اساس یک انتخابات شفاف یا غیرشفاف کنار رفت، باید تیم مورد حمایت‌اش جا‌گزین وی شود.
این نگرانی‌ها از این‌جا مطرح می‌شود که حامدکرزی برگزاری انتخابات شفاف و تأمین امنیت را از مسوولیت‌های امریکایی‌ها خوانده، گفته بود که «ما از امریکایی‌ها یک انتخابات شفاف می‌خواهیم.» در حالی که مردم افغانستان امنیت انتخابات و شفافیت انتخابات را از آقای کرزی و حکومت افغانستان و کمیسون مستقل انتخابات انتظار دارند. سخنان آقای کرزی در این صورت فقط این‌گونه معنا پیدا می‌کند که آقای کرزی در تلاش گرفتن یک ضمانت برای حمایت امریکا از نامزد مورد نظرش در بدل امضای سند امنیتی با آن کشور باشد.
درحالی که اظهارات او با آن همه نیش نشان دادن‌ها فقط به هدف ظاهرسازی و ملی‌گرایی خودش و این‌که اذهان عامه را به نحوی فریب بدهد، سامان یافته بود.
اما انتظار مردم افغانستان از بارک اوباما رییس‌جمهور امریکا این است که نباید در بدل امضای سند امنیتی به سرنوشت سیاسی مردم افغانستان با آقای حامدکرزی معامله کند و یک کسی را خلاف رأی مردم بگمارد. زیرا تجربه‌یی را که مردم افغانستان از تعامل آقای اوباما با حامد کرزی دارند، تلخ است؛ اما این انتظار را دارند که این بار نباید امریکا طی یک معامله بده و بستان کس دیگری را مثل دور پیش بر مردم افغانستان در نتیجه یک انتخابات نادرست تحمیل کند.
سیاست‌مداران امریکایی باید بدانند که اگر امریکا تسلیم خواسته‌های حامدکرزی شود و در بدل امضای سند امنیتی قدرت سیاسی او را در گرو نامزد مورد حمایتش تضمین کند، به این معناست که فصل استبداد بار دیگر در تاریخ سیاسی افغانستان باز می‌شود و میخ محکمی بر تابوب دموکراسی در افغانستان کوبیده خواهد شد و این سبب بدبختی‌های دیگری خواهد بود که بیشترین زیان آن را امریکا خواهد دید و بعد مردم افغانستان! از این‌رو مردم افغانستان این انتظار را دارند که امریکا در انتخابات فقط به نفع ثبات سیاسی در افغانستان عمل کند و از هیچ نامزدی حمایت نکند.