کــرزی در چنـگال آی‌اس‌آی

گزارشگر:عبدالحفیظ منصور- عضو مجلس نماینده‌گان / 11 قوس 1392 - ۱۰ قوس ۱۳۹۲

روزهای تعطیلی فرصتی به‌دست می‌دهد تا با اقارب دیدار به‌عمل آید و یا نشستی با دوستان صورت پذیرد. ساعاتی از جمعۀ پسین ما، با شماری از دوستان سپری گردید. از هر جا سخنی رفت و در موارد گوناگون نظریه‌های شخصی بیان شد؛ از جمله روی کارنامه ۱۲ساله حامد کرزی بحث و تبصره صورت گرفت. یکی از موضوعات بحث نیز این بود که آقای کرزی در حیات سیاسی خویش، چه قدم‌هایی در راستای اهداف و برنامه‌های آی‌اس‌آی برداشته است.mandegar
هر یک از دوستان، نکته‌یی گفتند و بحثی باز کردند که فشرده صحبتِ آن‌ها از این قرار است:
۱ـ در زمان دولت اسلامی افغانستان، به حیث معین سیاسی وزارت امور خارجه ایفای وظیفه می‌کرد. در آن زمان شواهدی به‌دست آمد که گزارش‌های محرمانه دولت را به آی‌اس‌آی می‌دهد؛ از این‌رو توسط ریاست امنیت ملی افغانستان دستگیر گردید اما پس از ساعاتی، توسط رییس دولت (استاد ربانی) رها گردید. حامد کرزی پس از رهایی، به پاکستان متواری شد.
۲ـ حامد کرزی در تأسیس و شکل‌دهی طالبان، نقش ایفا کرد و مدتی به حیث مسوول امور مالی آن گروه بود؛ گروهی که سراپا ساخته و باخته آی‌اس‌آی می‌باشد.
۳ـ بنا به اظهارات خودش، باری قرار شد که از سوی آی‌اس‌آی به عنوان فرستاده خاص گروه طالبان به ملل متحد معرفی گردد، ولی بنا به دلایلی، به عوض او عبدالحکیم مجاهد بدین سمت گماشته شد.
۴ـ در همان نخستین ماه‌هایی که حامد کرزی زمام امور را در افغانستان به‌دست گرفت، صدها پاکستانی را که در جبهات مختلف دستگیر شده بودند و دست‌شان به خون مردم بی‌گناه افغانستان آغشته بود، بدون چون‌وچرا آزاد کرد و بدین ترتیب، سند ملامتی و مداخله نظامی آی‌اس‌آی در افغانستان را به صورت عملی از بین برد.
۵ـ دسته‌های منظم مقاومت‌گران را که در برابر پاکستانی‌ها جنگیده بودند و نیرویی مطمین در برابر مداخلات پاکستان بودند، زیر نام «دی دی آر» منحل کرد و تجهیزات جنگی‌شان را ویران نمود که خدمتی بزرگ به پاکستان شمرده می‌شود.
۶ـ هنوز چند ماهی از زمام‌داری حامد کرزی سپری نشده بود که سران جهادی و رهبران مقاومت را (جنگ‌سالار) خواند وخطر آن‌ها را وخیم‌تر از تروریستان القاعده و طالب توصیف کرد. در وضیعتی که باید فشار بیشتر به منظور قطع مداخلات آی‌اس‌آی وارد می‌شد، کرزی توجه جامعه جهانی را از پاکستان به سوی سران جهاد و مقامت منحرف کرد، پس از آن در پیوند به این مسأله، گزارش‌هایی از سوی سازمان دیده‌بان حقوق بشر منتشر گردید.
۷ـ کادرهای اداره امنیت ملی افغانستان که سال‌ها تجربه کاری در برابر مداخله پاکستان داشتند، از وظیفه سبک‌دوش شدند و خیال آی‌اس‌آی از این ناحیه راحت ساخته شد. انجنیر محمد عارف سروری، عبدالله جان توحیدی، دولت‌میرخان، گل‌محمد خان، سارنوال مشتاق، امان‌الله بارکزی از این زمره‌اند که دست‌شان از کار گرفته شد و میدان برای عمال آی اس آی وسیع‌تر گردید.
۸ـ رهایی منظم ودوامدار جنگجویان اسیر طالب از زندان های افغانستان درمدت ۱۲ سال گذشته از برنامه هایی بود که به مشورت آی اس آی انجام گرفت.
۹ـ پافشاری حامد کرزی برای بیرون آوردن سران طالبان از فهرست سیاه سازمان ملل متحد نیز از این زمره می‌باشد.
۱۰ـ اعلان حامد کرزی مبنی بر این‌که: در صورتی که پاکستان مورد حمله قرار گیرد، افغانستان در کنار پاکستان قرارگرفته و از آن کشور دفاع می‌کند.
۱۱ـ شخصیت‌های بارز پشتون که روحیه ضد آی اس آی داشتند، یکی پی دیگری توسط عمال حامد کرزی شهید شدند؛ مانند حاجی عبدالقدیر، ملا نقیب‌الله آخند، خان‌محمد خان، محمد اکرام خاکریزوال، و ده‌ها تن دیگر.
۱۲ـ به صورت سازمان‌یافته از تأسیس مراکز تولیدی در افغانستان به وسیله حامد کرزی جلوگیری به عمل آمد تا افغانستان بازار فروش کالا‌های بی‌کیفیت پاکستانی باشد. این مطلب توسط کرزی طی یک سخنرانی رسماً پذیرفته شد و خود او در پاکستان اعلام داشت که افغانستان «عمق اقتصادی» پاکستان می‌باشد.
۱۳ـ حامد کرزی به مشورت آی اس آی در مناطق جنوب و جنوب غرب افغانستان، در امر آموزش و پرورش اعتنای لازم را به خرچ نداد؛ از همین رو است که از رهگذر تحصیلی شمال و جنوب افغانستان در عدم توازن به سر می‌برند. آی اس آی از این وضعیت به‌شدت نفع گرفت و به سربازگیری پرداخت.
۱۴ـ اشخاص صاحب فکر و اندیشه که با آی‌اس‌آی سر سازگاری ندارند ـ مانند دکتر خلیل‌زاد، دکتر اشرف‌غنی احمدزی، محمد حنیف اتمر، علی‌احمد جلالی ـ به حاشیه رانده شدند.
با توجه به نکات یاد شده، بیشتر حاضرین آن مجلس دوستانه، بدین باور بودند که آن‌چه اکنون حامد کرزی زیر عنوان وطن‌دوستی و قوم‌پروری سر می‌دهد و شرایط بیشتری برای امضای پیمان امنیتی وضع می‌دارد، ثمره مشورت‌هایی است که آی اس آی به گوش او می‌خواند، ورنه کسی فراموش نکرده که توسط هواپیمای امریکایی به کابل آورده شد، سربازان امریکایی سال‌ها محافظانِ شخصیِ او و خانواده‌اش بودند و هم‌چنین پول‌های رومیزی‌یی که او از سی‌آی‌ای دریافت داشته، بر همه‌گان روشن است. اما آن‌زمان نه بحث استقلال وحاکمیت ملی مطرح بود و نه هم دغدغه حفظ جان و آبروی مردم قنـدهار و هلمند!

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.