رییس ‌جمهوری افغانستان روز شنبه یک بار دیگر بر پیش شرط‌هایش برای امضای توافقنامه امنیتی با امریکا تاکید کرد.
حامد کرزی تاکید کرد که تنها در صورتی معاهده امنیتی دو جانبه با امریکا را امضا می‌کند که روند صلح و امنیت در افغانستان تضمین شود.
کرزی هم‌چنین با انتقاد شدید از امریکا، بازداشتگاه بگرام را «کارخانه طالب‌سازی» خوانده و گفته که «ابداً زیر فشار» حاضر به امضای توافقنامه امنیتی با امریکا نیست.
وی نشست خبری در کاخ ریاست جمهوری گفت: «براساس اطلاعاتی که من دارم، بگرام کارخانه طالب‌سازی است. بگرام جایی است که مردم بی‌گناه آن جا آورده می‌شوند و به آنها علیه خاک خود و دولت خود احساس نفرت داده می‌شود… از راه توهین، شکنجه و آزار. زندان بگرام جایی است که مردم بیگناه افغانستان انداخته می‌شوند و از آنجا علیه کشور خود بسیج می‌شوند.»
او افزود که در سال ۲۰۰۸ در جریان سفر یک هیات مجلس سنای امریکا به افغانستان، یک عضو این مجلس به او گفت: «ما اگر شک کوچکی به کسی داشته باشیم او را زندانی می‌کنیم. من گفتم که این کاری است که شوروی‌ها در افغانستان کردند و باعث بلوا و جهاد در افغانستان شد. گفت که نخیر، ما تاسیسات بزرگتری می‌سازیم و مردم زیادتری از خاک شما را زندانی می‌کنیم. من گفتم که نمی‌گذارم که شما این کار را بکنید. گفت: تو نمی‌توانی جلو ما را بگیری.»
بازداشتگاه بگرام توسط نیروهای امریکایی در نزدیک فرودگاه بگرام در شمال کابل تاسیس شده بود و در حال حاضر تحت کنترل دولت افغانستان است. یک کمیسیون دولتی بیش از ۶۵۰ بازداشتی متهم به دست داشتن در فعالیت‌های تروریستی را اخیرا آزاد کرد؛ چرا که به نظر کمیسیون مدرکی برای اثبات این اتهامات علیه آنها وجود نداشته است.
کرزی که در این کنفرانس خبری دیدگاه خود را در قبال موافقت‌نامه امنیتی با امریکا یکبار دیگر به خبرنگاران توضیح می‌داد، تاکید کرد تا زمانی که امریکا زمینه مصالحه با گروه طالبان را فراهم نکرده، به هیچ صورت حاضر به امضای این موافقتنامه نیست.
او «صداقت» امریکا را در مورد زمینه‌سازی برای صلح زیر سوال برد و گفت: «روند صلح افغانستان به دست امریکا و پاکستان است. سهم پاکستان را فراموش نکنید. اگر گروه طالبان از پاکستان کار می‌کنند، پس پاکستان در آن دخیل است. اگر طالبان در داخل افغانستان هستند و از همین جا کار می‌کنند، این امر یک موضوع داخلی ما است. پس در آن صورت امریکا حق عملیات نظامی ندارد. ما می‌دانیم و طالبان.»
رییس جمهوری افغانستان افزود که امریکا برای مبارزه با تروریسم به افغانستان آمده و «پایگاه تروریسم در پاکستان است.» به باور کرزی، «اگر امریکا و پاکستان صادقانه عمل کنند و خواسته باشند، در کشور ما صلح می‌آید و روند صلح آغاز می‌شود. اگر یکی از این کشورها صادق نیست، دیگرش بیاید و بگوید که همکار ما در این مورد صادق نیست تا ما بدانیم که که در این پروسه همکار است یا نیست.»
حامد کرزی گفت که اصولاً مخالف امضای موافقت‌نامه امنیتی با امریکا نیست، ولی امریکا با وارد کردن فشارهای گوناگون، در تلاش است که او را مجبور به امضای این موافقت‌نامه کند، اما او زیر فشار «ابداً» حاضر به امضای آن نخواهد شد.
کرزی از لحاظ «فشاری» که بر او وارد می‎شود، وضعیت خود را با وضعیت امیر عبدالرحمان خان در ۱۸۹۳ میلادی در هنگام امضای معاهده دیورند مقایسه کرد و گفت که به همان صورتی که بریتانیایی‌ها پادشاه پیشین افغانستان را برای امضای این معاهده تحت فشار قرار دادند، حالا تحت فشار امریکا قرار دارد.

عبدالرحمان خان یکی از پادشاهان سلسله بارکزایی در افغانستان که متهم به قتل‌ عام‌های گسترده در هفده جنگ داخلی در این کشور است، از بریتانیا اسلحه و پول می‌گرفت و در سال ۱۸۹۳ با امضای معاهده ‹دیورند› با هنری مارتیمر دیورند وزیر خارجه هند بریتانیایی، خط مرزی بین افغانستان و هند بریتانیایی را مشخص کرد. در حال حاضر دولت افغانستان این مرز را به رسمیت نمی‌شناسد.
کرزی تاکید کرد: «با درسی که آموختیم از گذشته خود، با قراردادهایی که در گذشته کردیم و با عواقبی که از آن قراردادها در گذشته دیدیم، ابداً افغانستان زیر فشار حاضر به امضای چیزی نیست. نه فشار، نه تهدید. جنگ روانی علیه مردم ما، ما را مجبور به آن خواهد کرد که قرارداد امنیتی را امضا نکنیم. اگر می‌روند، خدا حافظ‌شان، امروز بروند. ما به زندگی خود ادامه می‌دهیم.»
او افزود: «اگر امریکا به ما می‌گوید که با ما پیمان امضا کن و ما حقوق ارتش شما را می‌دهیم تا ارتش‌تان در دهات خودتان در جنگ باشند، ابداً قبول نداریم. این خود یک فریب است که از یک طرف ناامنی ایجاد کند و از طرف دیگر ما را حقوق دهد تا وطن و لشکر خود را در داخل وطن در حال جنگ داشته باشیم.»
حامد کرزی که تا پایان دوره کارش چند ماهی بیشتر نمانده گفت که دلیل این که او به تامین صلح در کشور به عنوان پیش شرط امضای موافقت‌نامه امنیتی تاکید دارد، این است که می‌خواهد مطمین شود که پس از امضای این موافقت‌نامه در افغانستان «وضعیت ملوک‌الطوایفی» به میان نمی‎آید.
این وضعیت به تعریف او، وضعیتی است که «حکومتی ضعیف» در کابل و «اقمار تحت کنترل خارجی‌ها» در ولایت‌ها به وجود آید. کرزی افزود که کشورش عملاً در چند سال گذشته چنین وضعیتی را «تجربه کرده است.»
اخیراً انتقادهای زیادی مطرح شده که چرا کرزی حاضر به امضای این موافقت‌نامه نیست. منتقدان گفته‌اند که در صورت عدم امضای این موافقت‌نامه، نیروهای امریکا از کشور بیرون می‌شوند و آنگاه احتمال آغاز جنگ‌های داخلی بیشتر خواهد شد.
اگر موافقت‌نامه امنیتی با امریکا امضا شود، هزاران سرباز امریکا اجازه خواهند یافت که در افغانستان بمانند.