خانواده‌های قربانیان جنگ با نمایش صندوق خاطرات، از نامزدان ریاست‌جمهوری خواستند که عدالت را فراموش نکنند. آن‌ها گفتند که خواستار صلح پایدار و عدالت در افغانستان می‌باشند.
قطره‌های اشک بر چشمان ماهجان، مادر دو جوان که یکی در دوران جهاد و دیگری در دوران طالبان کشته شدند، حلقه می‌زند. قصه‌های او قصه تباهی و بربادی است. ماهجان پس از کشته شدن پسرانش بدترین روزهای فقر و بیچارگی را تجربه کرده است. حالا او تنها کسی است که خانواده‌های پسرانش را سرپرستی می‌کند: «این طالبان لک‌ها و میلیون‌ها نفر را کشتند. ما را بی سر و بی‌سرنوشت کردند. دو پسرم را کشتند. حالا من مانده ام و سه چهار سیاهسر».
ماهجان روزانه به خانه‌های مردم می رود، لباس می‌شوید و کارگری می‌کند تا خانواده‌اش حداقل نان خشک برای خوردن داشته باشد. او لباس‌ها، یادداشت‌ها و وسایل پسرانش را در این نمایشگاه آورده تا نشان دهد که چه روزهای سختی را پشت سر گذشتانده است.
عدالت فراموش نشود
در جریان سه دهه جنگ هزاران شهروند افغانستان جان خود را از دست دادند و هنوز هم جنگ از مردم افغانستان قربانی می‌گیرد.
سیما سمر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر روز یکشنبه (۲۰ دلو ۱۳۹۲) در این نمایشگاه از نامزدان ریاست‌جمهوری خواست که قربانیان را فراموش نکنند: «خواهش من از تمام کاندیدان این است که در این رابطه برنامه‌های مشخص داشته باشند و عدالت انتقالی را وسیله یی علیه خودشان فکر نکنند؛ بلکه [آن را] یک وسیله برای آماده‌گی برای صلح پایدار حساب کنند». رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر گفت هدف دیگر نمایشگاه این است که جنایات گذشته بار دیگر تکرار نشود و نسل امروز از عملکردهای پیشینان درس عبرت بگیرد.
این نمایشگاه توسط موسسه دموکراسی و حقوق بشر برگزار شده است. خانواده‌های قربانیان بعضی از صندوق‌های خاطرات قربانیان جنگ را به آرشیف ملی تسلیم کردند تا خاطرات جنایات جنگی از یاد نروند.
خداداد بشارت، مسوول موسسه دموکراسی و حقوق بشر گفت یکی از خواست‌های آن‌ها ایجاد موزیم قربانیان است که هدف آن ارج گذاری به قربانیان جنگ و دعوت مردم به صلح می باشد.
آقای بشارت گفت که نسل جدید با ایجاد چنین موزیمی از جنگ متنفر می‌شوند: «تا زمانی که نسل جدید یک درک عینی و مشاهدات عینی از تاریخ گذشته نداشته باشد، هیچ وقت نمی‌تواند حس نفرت نسبت به جنگ داشته باشد».
پیام صلح
بخشی از این نمایشگاه به موضوعات مربوط به صلح اختصاص یافته است. شماری از کودکان، اسباب بازی و وسایل تفریحی را به نمایش گذاشته و با نوشته ها و پیام های خود خواستار صلح شده اند.
مسکا، دختر ۱۳ ساله‌یی که بازیچه‌ها و یادداشت‌هایش را به این نمایشگاه آورده، می‌گوید زنده‌گی در صلح لذت بخش است و جنگ همه چیز را از کودکان می‌گیرد. او گفت: «وقتی که صلح باشد، مردم همگی خوشحال می‌باشند. در وقت جنگ، گریه، اشک و غم می باشد. صلح خوب تر از جنگ است چون هر وقتی که انتحاری می شود هر کس را می بینیم که گریه می کند؛ اما ما صلح و خنده و خوشی می‌خواهیم». این کودک می‌گوید در زمان جنگ اطفال نمی‌توانند به مکتب بروند و درس بخوانند.
نمایشگاه جنگ و صلح به مدت دو روز ادامه دارد و در اولین روز صدها نفر از این نمایشگاه دیدن کردند.