مردم افغانستان با پشت سر گذاشتن سه دهه جنگ می‌خواستند یک دولتی با پایه‌های وحدت ملی داشته باشند؛ اما متاسفانه این آرزوی مردم به شکل یک آرمان باقی ماند و در ۱۲ سال گذشته عملی نشد.
با وجود اینکه مردم افغانستان به پای صندوق‌های رای رفتند؛ ولی کسی را که مردم به او رای داده بودند، نتوانست یک دولت با پایه‌های وحدت ملی را ایجاد کند.
حالا هم نزد مردم افغانستان و هم نزد کسانی‌که نامزد انتخابات هستند، رسیدن به یک دولت وحدت ملی به صفر تقرر پیدا کرده به این معنا که اگر هر کدام از این نامزدان به قدرت برسند، قادر نخواهند بود به تنهایی بتوانند یک دولت وحدت ملی را ایجاد کنند، زیرا کسانیکه که وحدت ملی مردم افغانستان را شکننده ساخته‌اند همین اکنون در میان نامزدان به عنوان معاون نامزدان و یا به عنوان عضو کمپاین‌های نامزدان حضور دارند؛ بنابراین به باور من برای ایجاد یک دولت با پایه‌های وحدت ملی باید کار صورت گیرد.
تا زمان به قدرت رسیدن یکی از نامزدان ما باید طرحی را داشته باشیم که نامزدان این طرح را قبول کرده، در پای آن امضا کرده و تعهد کرده باشند که من متحد به ایجاد یک دولت وحدت ملی استم، تنها در این صورت است که ما موفق به ایجاد یک دولت وحدت ملی یا مردمی خواهیم شد در غیر آن امیدی نیست که دولت آینده یک دولت با پایه‌های وحدت ملی باشد.
طی ۱۲ سال گذشته در افغانستان از وحدت ملی یک تعریف سلیقه‌یی صورت گرفته، طور مثال افراد و اشخاصی وابسته به اقوام را در دولت به عنوان اینکه ما در صدد ایجاد وحدت ملی استیم، سهم دادند، در حالیکه شماری از این افراد شرکای قبلی شان در نقض حقوق بشری و فساد بودند؛ اما مردم افغانستان اکنون به این شعور سیاسی رسیده اند که در ۱۲ سال گذشته هیچ تلاشی برای ایجاد وحدت ملی از سوی حکومت صورت نگرفته.
مردم افغانستان معتقد به وحدت ملی هستند؛ اما بدبختانه که سیاست‌مداران ما باور به وحدت ملی ندارند و عملکرد همین سیاستم‌داران سبب شده که وحدت ملی مردم افغانستان شکننده شود.
اگر قانون اساسی در افغانستان عملی و اجرا میشد، ما می‌توانستیم حد اقل ۴۰% به وحدت ملی دست پیدا کنیم؛ اما با هر بار شکستن و نقض قانون اساسی توسط خود دولت‌مردان و حٌکما سیاسی سبب گردید که مردم نسبت به وحدت ملی بی‌باور شوند.
اما به باور من، طرح اجندای ملی که روی دست است، می‌تواند با پایه‌های بسیار وسیع در ایجاد وحدت ملی در افغانستان خیلی موثر باشد؛ ولی مشروط براینکه این طرح به دسترس مردم قرار بگیرد و نزد نامزدان نیز وجود داشته باشد و تعهداتی را هم از نامزدان انتخابات به شکل تحریری نزد خود داشته باشیم، زیرا اگر تحریری نباشد، چون بارها اتفاق افتاده که آنان با سخن زذن نتوانستند وحدت ملی را تامین کنند.
اگر نظریات علما و مردم افغانستان در این طرح گنجانیده شود، به این معنا که اگر این طرح بسیار مردمی و عالمانه باشد، طالبانی که افغان هستند، به هیچ وجه نمی‌توانند با آن مخالفت کنند و آن را رد کنند؛ اما طالبانی که برای باداران‌شان کار می‌کنند، بحث‌‌شان جدا است و روی آن بحث نمی‌کنیم؛ ولی طالبانی که حاضر به مذاکره هستند، بدون شک این طرح را خواهند پذیرفت؛ بنابراین طرح اجندای ملی در مساله مذاکره و مصالحه نیز موثر خواهد بود.