بحران امدادرسانی به مجروحان جنگی پس از ۲۰۱۴

- ۱۹ جوزا ۱۳۹۳

تاکنون خارج ساختن مجروحان از صحنه درگیری‌ها در افغانستان توسط نیروهای خارجی در این کشور انجام می‌شد، اما پس از خروج این نیروها از افغانستان، دیگر افغان‌ها نمی‌توانند برای خارج ساختن مجروحان از صحنه جنگ توسط هواپیما یا هلی‌کوپتر به سربازان غربی تکیه کنند و این به یک معزل برای نیروهای افغانی تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزای رویترز، قرار است تا پایان سال جاری میلادی بیشتر ۵۱ هزار نیروی ایساف خاک افغانستان را ترک کنند و همراه با خود بخش عمده یگان‌های هوایی امدادرسان پزشکی را خارج خواهند ساخت.mnandegar-3
سرهنگ کریستوفر بلچر، سخنگوی ایساف اظهار داشت:‌ پس از سال ۲۰۱۴ افغان‌ها به تنهایی مسوول تامین امنیت و امداد پزشکی در صحنه جنگ خواهند بود.
در این میان مشاوران امریکایی تلاش می‌کنند تا به افغان‌ها در تقویت ظرفیت‌های خود برای استفاده از آمبولانس و هلی‌کوپترهای روسی به منظور امدادرسانی پزشکی در جنگ کمک کنند.
با توجه به افزایش چشمگیر تلفات در میان نیروهای امنیتی افغان، انتقال اورژانسی مجروحان از صحنه های درگیری‌ یکی از نیازهای مبرم است. نیروهای افغان هرچه بیشتر رهبری مبارزه با طالبان در دو سال گذشته را تقبل کرده‌اند و نیروهای ناتو به حاشیه رفته‌اند، تلفات بیشتری نیز داده‌اند.
در سال ۲۰۱۳ آمار تلفات سربازان افغانستان افزایش چشمگیری یافت و به ۱۰۰ نفر در هفته رسید و در کنار آنها هر ماه صدها تن نیز مجروح می‌شوند.
مقامات ایساف اظهار داشتند، نیروی هوایی افغانستان در خارج ساختن مجروحان از صحنه جنگ و نجات آنها پیشرفت چشمگیر داشته است و سال گذشته میلادی بیش از ۱۵۴۰ ماموریت خارج سازی مجروحان را از طریق هوایی انجام داده است در حالی که در سال ۲۰۱۲ این تعداد ۳۲۹ عدد بود.
بلچر تاکید کرد: نیروی هوایی افغانستان پیشرفت‌های چشمگیری در خارج ساختن مجروحان طی تقبل رهبری عملیات‌ها از خود نشان داده است.
در این میان نیروهای ناتو با توجه به اینکه هم تلاش می‌کنند به آماده‌سازی نیروهای افغانی برای خارج سازی مجروحان از صحنه درگیری‌ها کمک کرده و در عین حال به تقاضای کمک آنها پاسخ دهند جایگاهی حساس پیدا کرده‌اند.
یک افسر بلند پایه امریکایی اظهار داشت:‌ ما تلاش می‌کنیم آنها را تشویق کنیم تا از منابعشان استفاده کنند و آنها در حال بهترشدن هستند.
این افسر امریکایی که نام خود را فاش نساخت تاکید کرد: با این حال اگر کسی از ناحیه صورت گلوله بخورد و یا دست‌هایش را از دست بدهد قرار نیست ما اجازه دهیم او بمیرد.
افسران امریکایی اظهار داشتند که اکثر ماموریت‌های خارج ساختن مجروحان از صحنه جنگ اکنون توسط ارتش یا پولیس افغانستان و با بکارگیری آمبولانس‌های زمینی و هم یک ناوگان کوچک از هلی‌کوپترهای Mi- 17 انجام می‌شود.
سال گذشته میلادی یک مامور پولیس افغانستان که در استان وردک مجروح شد در حالی که منتظر امدادرسانی نیروهای دولتی افغان بود از شدت خون‌ریزی کشته شد.
نهاد مربوط به خدمات پژوهشی کنگره امریکا در گزارشی در این باره عنوان کرد که همکاران این مامور پولیس از بابت این اتفاق شدیدا از فرماندهانشان ناراضی بودند.
براساس این گزارش زمانی که مقامات بلندپایه افغانی تصمیم گرفتند هلی کوپتری را بفرستند، به علت تاریکی هوا بسیار دیر شده بود و خدمه هلی‌کوپتر به منظور پرواز در شب آموزش ندیده بودند و تجهیز نشده بودند.
تا همین چند وقت پیش متوسط نرخ تلفات سربازان زخمی شده افغانی در جنوب این کشور به مرز ۴۴ درصد رسیده بود و این برابر با نرخ تلفات سربازان در سال‌های دهه ۱۸۰۰ در جنگ داخلی امریکا بود.
با این حال مقامات ناتو می‌گویند که این نرخ به طور پایدار کاهش یافته و به ۳۴ درصد رسیده است.
با وجود آنکه ارتش افغانستان در تقویت آموزش‌های کمک‌های اولیه و معالجات پزشکی پیشرفت حاصل کرده اما پولیس افغانستان هنوز در این زمینه عقب است.
یکی از بازرس‌های کل پنتاگون ماه گذشته میلادی در گزارشی عنوان کرد نیروی پولیس افغانستان از پزشک و تجهیزات کافی برای معالجه مجروحان جنگی برخوردار نیست.
این گزارش عنوان کرد که آمبولانس‌های این نیرو با کمبود تجهیزات روبرو هستند و بیمارستان‌های آن پرسنل آموزش دیده کافی ندارند و افسران پولیس به آموزش‌های کمک‌های اولیه بیشتری برای کمک به مجروحان احتیاج دارند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.