دیروز، طی همایشی، احمدولی مسعود، رییس بنیاد شهید مسعود با حضور صدها تن از شخصیت‌های سیاسی، نخبه‌گان و دانشمندان و شماری از فرماندهان جهادی و دانشجویان، در ادامۀ حمایت‌های قبلی، از تیم اصلاحات و هم‌گرایی پشتیبانیِ خود را اعلام کرد. به این ترتیب، چتر حمایتیِ داکتر عبدالله کامل شد و می‌توان تأکید کرد که هیچ گروه، نهاد و یا شخصیت تأثیرگذاری وجود ندارد که از تیم اصلاحات و هم‌گرایی حمایت نکرده باشد.
پشتیبانی و اعلام حمایت رسمی احمدولی مسعود، به عنوان یک سیاست‌مدار جوان و با تجربه و به عنوان نمایندۀ خانوادۀ قهرمان ملی کشور شهید احمدشاه مسعود و بنیان‌گذار کنفرانس آجندای ملی در افغانستان از داکتر عبدالله عبدالله، وجه سیاسی و مردمی تیم اصلاحات و همگرایی را برجسته‌تر ساخته است.
البته که این‌گونه همایش‌ها و پشتیبانی‌ها، تنها یک امر تبلیغاتی نیست؛ بل‌که موید یک حمایت گسترده و مردمی هم است که در هر گونه محاسبه، پیروزی قطعیِ تیم اصلاحات و هم‌گرایی را نشان می‌دهد.
اکنون مسأله این است؛ آنانی که تا حالا سعی در مهندسیِ انتخابات کرده‌اند و رای مردم را به‌جای آدرس اصلی‌اش، در صندوق‌های دیگری ریخته‌اند، چه‌قدر ژرفای این‌گونه حمایت‌ها را درک می‌کنند؟ یا به تعبیری دیگر، مخالفان روند مردم‌سالاری، چه‌اندازه از این‌گونه حمایت‌های گسترده و مردمی می‌توانند قیاس کنند که هرگونه حرکت غیرقانونی آنان، با خشم مردم مواجه خواهد شد؟ حمایت های پیهم جریان ها و شخصیت های سیاسی و دسته های مختلف مردمی از داکتر عبدالله طی هر دو دور انتخابات، او را به شخیت ملی و مردمی تبدیل کرده است و وقتی که تمام نهادها، شخصیت‌ها، احزاب متنفذ و مردمی، تیم اصلاحات و هم‌گرایی را مناسب‌ترین تیم برای ادارۀ حکومتِ آینده تشخیص می‌دهند، دیگر چنین انتخابی، یک انتخابِ ساده نیست و به‌یقین که این تیم به سکوی پیروزی می‌رسد و هر گونه مواجهه و بدنیتی برای اخلال کردن این اراده، تاوان بسیار سنگینی را در پی خواهد داشت.
بنابراین، متولیان امور انتخابات و ارباب کار در کمیسیون‌های انتخاباتی، باید متوجه این نکته باشند که اگر غیر از آن‌چه را که مردم اراده کرده‌اند، در نظر داشته باشند و یا سعی در برهم زدنِ توازن آرای مردم کنند، با خشمِ مردم روبه‌رو خواهند شد!
البته که تذکر این امر، یک پیش‌بینی ساده نیست؛ بل‌ تجربۀ دو دور انتخاباتِ ریاست جمهوری را نیز در پی دارد. طوری که همه شاهدند؛ در انتخابات سال ۱۳۸۸ چنین مهندسی‌یی صورت گرفت و به ارادۀ نیمی از مردم کشور توهین شد. یا در انتخابات دور اول امسال، با ده‌ها ترفند و تکنیک غیرقانونی، توازن رای واقعیِ مردم را برهم زدند و در نهایت انتخابات را به دور دوم بردند.
اکنون اگر تمامِ این حقایق نادیده گرفته شود و با این‌همه نشانه‌ها و قراینِ پیروزی تیم اصلاحات و هم‌گرایی، مهندسی آرا در انتخابات صورت گیرد تا خدا ناکرده مانع به ثمر نشستن رای واقعی مردم شوند، آن‌گاه گمان برده خواهد شد که مخالفانِ دموکراسی و مردم، دقیقاً همان‌هایی‌اند که تلاش کردند تا رهبر تیم اصلاحات و هم‌گرایی را در یک حملۀ انتحاری از میان بردارند. آن‌گاه گمان برده خواهد شد که مخالفانِ دموکراسی، درست همان‌هایی‌اند که در هنگام پیکارهای تبلیغاتی‌شان، مردم را به خیانت و قتل و کشتار تهدید کرده بودند و در نهایت گمان برده خواهد شد که مخالفانِ مردم و ارادۀ ملت، همان‌هایی اند که حامیان‌شان دیروز گفته بودند که اگر آنان پیروز نشوند، همه چیز را برهم خواهند زد. پس بهتر همان است که همه در کنار هم به ارادۀ ملت و مردمِ خویش احترام بگذاریم.
اگر امروز تیم اصلاحات و هم‌گرایی پیروز میدان است، دیگران هم باید پنج سال و یا بیشتر از آن در عرصۀ سیاست فعال باشند و کار کنند، تا فردا و در انتخاباتی دیگر طعمِ پیروزی را بچشند، و امروز نیز یک همکار جدی، یک اپوزیسیونِ فعال و یک منتقدِ سازنده در دولتِ آینده باقی بمانند.