افشای تقلب گستردۀ ضیاالحق امرخیل، رییس دبیرخانۀ کمیسیون انتخابات سبب شد که این فرد از مقامش کنار برود. پخش کلیپ های صوتی آقای امرخیل از سوی ستاد اصلاحات و هم‌گرایی نشان دادند که او با استفاده از صلاحیت وظیفه‌یی‌اش به سود اشرف‌غنی احمدزی تقلب گسترده‌یی را سامان داده است. این افشاگری اعتراضات جاری را، گسترده‌تر ساخت، چندان‌که همه مردم- به ویژه در شبکه‌های اجتماعی- آقای امرخیل را چوپان بزرگ لقب دادند. زیرا امرخیل با استفاده از رمز گوسفند- کنایه از صندوق‌های تقلبی رای- دست به چنین تقلبی گسترده زده بود.
باید گفت که در این مقطع اعتراضات گستردۀ مردمی و پافشاری ستاد اصلاحات و هم‌گرایی، نقش تاریخی خود را ایفا کرد و بی‌تردید که کنار رفتن آقای امرخیل، بن‌بست سیاسی موجود را درهم خواهد شکست اما باید علاوه کرد که اگر پافشاری ادامه نیابد و کارنامۀ امرخیل در طول زمان مدیریت او کاوش نشود، به هیچ‌وجه حق به کرسی نخواهد نشست. زیرا، امرخیل کار خود را انجام داده است و به یقین که استعفای او بدون بررسی کارنامه‌اش نتیجه‌ده نخواهد بود.
چند نکته در این مساله بسیار مهم می‌نماید و می‌طلبد که مردم و نیز ستاد انتخاباتی مدعی آن را پی‌گیری کند.
نکتۀ نخست همانا تشکیل کمیسیون حقیقت‌یاب برای بررسی کار آقای امرخیل است. این کمیسیون نیز باید مورد قبول مردم و ستاد معترض باشد تا بتواند حقیقت را بدون جانب‌داری بازیابی کند. طبق گزارش‌های پخش‌شده به نظر می‌رسد که آقای امرخیل کاملاً یکی از بدنه‌های کمیسیون انتخابات را از افراد خودش پر کرده است. تنها از عهدۀ یک کمیسیون حقیقت‌یاب بی‌طرف است که تمامی افراد مربوط به امرخیل را شناسایی کرده و بقیۀ اسناد مربوط به ماجرای این تقلب بزرگ را به مردم بنمایاند. بی‌تردید اگر چنین شود بیش از نیمی از افراد کمیسیون رسوا خواهند شد که این یک دستاورد بزرگ به سود دموکراسی و صیانت از آرای مردم است.
نکتۀ دیگر در این زمینه ممنوع‌الخروج شدن آقای امرخیل است. در حال حاضر او یک متهم می‌باشد که یک پروسۀ بزرگ مردمی را با تقلب به بن‌بست کشانده است. کار چنین فردی نباید دست کم گرفته شود، زیرا دست‌کاری در یک پروسۀ مردمی به سود یک نامزد مشخص، یک خیانت ملی پنداشته می‌شود و قانون نیز دربارۀ خاین صراحت دارد. بنابراین، آقای امرخیل هر چه زودتر به دادگاه معرفی شده و پس از بررسی‌های دادخواهانه به کیفر برسد.
مسالۀ سومی، کشف رابطه میان ستاد اشرف‌غنی و این تقلب گسترده است. تصور می‌شود که تقلبی به این گسترده‌گی نمی‌تواند بدون تبانی با آقای اشرف‌غنی صورت گرفته باشد. اگر کمیسیون حقیقت‌یاب بتواند به این نتیجه برسد که آقای اشرف‌غنی واقعاً در این تقلب گسترده دست داشته و یا از آن آگاه بوده، بی‌هیچ تردیدی او باید از این پروسه کنار گذاشته شود. زیرا، کسی که رسماً در یک پروسۀ ملی و دموکراتیک تقلب‌کاری می‌کند و شایسته‌گی زعامت کشور را ندارد.
نکتۀ چهارم حمایت درون‌حکومتی است که باید روشن گردد. به این معنا که آقای امرخیل خود به تنهایی نمی توانسته کاری کند که چه کسی و یا چه تیمی برندۀ انتخابات گردد. بی‌تردید که کسی یا کسانی از درون حکومت از کار او در کمیسیون انتخابات حمایت می‌کرده‌اند. پی‌گیری کارنامۀ آقای امرخیل ما را به این سرنخ خواهد رساند که چه مقامی و یا مقاماتی به آقای امرخیل دستور تقلب می‌دادند. به یقین که کشف این نکته بسا از مقامات بلندپایۀ آقای کرزی را و شاید هم شخص او را ملامت سازد.
نکتۀ پنجم اما این است که با استعفای ناخواسته آقای امرخیل ادعای تیم اصلاحات و هم‌گرایی حق ثابت شده است. به این معنا که اصلاحات و هم‌گرایی موضع حق به جانب داشته و از هر آن‌چه بر سر رای و حق مردم آمده دفاع کرده است. بنابراین، سایر خواسته‌های این تیم باید جدی گرفته شود. خواسته‌های این تیم ناحق نیست. صیانت از آرای مردم است. شفاف‌سازی رای مردم است و کشف تقلب‌کاران و خاینان است که باید حکومت به آن بپردازد. در ضمن جامعۀ جهانی نیز باید خواسته‌های این تیم را جدی بگیرد و این جدیت می‌تواند کشور را از بن‌بست سیاسی برهاند و هم‌چنان دستاوردهای سیزده‌سالۀ جامعۀ جهانی در این کشور حفظ گردد. بنابراین، تنها رفتن چوپان گره کار را نمی‌گشاید، گره‌های کارنامۀ چوپان نیز باید باز گردد تا ما بتوانیم ثبات را به این کشور بازگردانیم.