در حالی که پس از اصرارِ تیم اصلاحات و همگرایی به‌رهبری داکتر عبدالله عبدالله بر شفاف‌شدنِ نتایج آرا و مقاطعه با کمیسیون‌های انتخاباتی و نامشروع خواندنِ کار آن‌ها، اعلان نتایجِ انتخابات متوقف و پای جامعۀ جهانی وارد عرصۀ انتخاباتِ افغانستان شده است؛ کمیسیون انتخابات در نظر دارد که به حمایتِ ارگ ریاست‌جمهوری، با بازشمردنِ نزدیک به دوهزار مرکز رای‌دهی، نشان دهد که آرای تقلبی را از آرای پاک جدا کرده و نتایج را اعلام می‌کند.
این عمل کمیسیون انتخابات که پس از صحبت‌های وزیر خارجۀ امریکا با حامد کرزی صورت گرفته است، نشان می‌دهد که این کمیسیون صرفاً به ابزاری در دستِ رییس‌جمهور بدل شده است. نتایج حاصل از کارکرد کمیسیونِ‌ انتخاباتی در دورِ دوم نشان داد که کمیسیون مستقلِ انتخابات در حدِ ستاد اشرف‌غنی احمدزی کار کرده و تا آخر هم می‌رود که از آرای تقلبیِ گسترده حراست کند.
اکنون که جامعۀ جهانی به‌‌ویژه امریکا و آلمان وارد میدان شده‌اند تا بن‌بستِ به وجود آمده را بشکنند، باید دو نکته را مد نظر داشته باشند: نخست این‌که ارگ ریاست‌جمهوری افغانستان منبعِ تقلب است؛ از این‌رو نباید به مشوره‌های آقای کرزی زیاد توجه کنند. زیرا ریاست‌جمهوری، با طرح بحث «توافق سیاسی» تلاش دارد که پای یک معامله را به میان بکشد تا گویا میان دو تیمِ رقیب در دور دومِ انتخابات یک جورآمد بر بنیاد تقسیمِ قدرت شکل بگیرد. این تلاشِ آقای کرزی برای آن صورت می‌گیرد تا بر تقلبِ گسترده‌ در انتخابات به‌نحوی سرپوش بگذارد و بیل را بر روی آب بزند.
دوم این‌که این تقلب گسترده، حداقل به حمایتِ یکی دو کشورِ خارجی مثل انگلیس و پاکستان صورت گرفته است، پس خوب است هیأتی که از امریکا و آلمان و دفتر سازمان ملل در مورد حلِ بن‌بستِ انتخابات افغانستان کار می‌کند، این مورد را در نظر داشته باشد.
بنابرین، جامعۀ جهانی فقط با دو روش می‌تواند بن‌بستِ به‌وجود آمده را بشکند و پروسۀ متوقف‌شده را جاری سازد: یکی با رسیده‌گی به تقلب و ابطالِ دو و نیم میلیون رایی که بر اساسِ اسناد تیم اصلاحات و همگرایی، ناپاک ثابت شده‌اند. این کار سبب می‌شود که در آینده‌ها انتخابات افغانستان از شرِ این‌گونه دغل‌بازی‌ها و تقلب‌کاری‌ها در امان بماند و اعتماد مردم به انتخابات بیشتر شود و مردم یقین حاصل کنند که جهان آماده است که از روند دموکراتیک در افغانستان حراست کند.
روش دوم این است که با توجه به آن‌که جامعۀ جهانی و همۀ نهادهای ناظر بر انتخابات واقف شده‌اند که تقلباتِ میلیونی در دور دومِ انتخابات صورت گرفته و اسناد معتبرِ ارایه‌شده از طرفِ تیم اصلاحات و همگرایی نیز عمق و ابعاد گستردۀ آن را آشکار ساخته؛ خوب است که انتخابات دور دومِ ریاست‌جمهوری، باطل اعلام شود و بر بنیاد دور اولِ انتخابات، انتقال قدرتِ سیاسی صورت گیرد.
اسناد ارایه‌شده و معلوماتِ کشورها و نهادهای بزرگِ جهانی از انتخابات افغانستان، همه حکایت از عدمِ مشروعیتِ دور دومِ انتخاباتِ ریاست‌جمهوری دارند. بسیار منطقی‌ست که بنای داوری، نتایج دور نخستِ انتخابات گذاشته شود. از طرف دیگر، اگر دو و نیم میلیون رای تقلبی‌یی که در دور دومِ انتخابات به نفعِ داکتر اشرف‌غنی احمدزی استفاده شد، باطل اعلان شود، نتیجه با دور اولِ انتخابات مساوی خواهد بود، و اگر هم این دو و نیم میلیون رای تقلبی باطل نشود، اصلاً حکومتی به‌وجود نخواهد آمد؛ زیرا مردم نتایجِ یک انتخاباتِ پُر از تقلب را نمی‌پذیرند!… شایسته است که با مراجعه به نتایج دور نخست، کار را بر همه‌گان آسان سازیم. فراموش نباید کرد که در دور اول، داکتر عبدالله بیشتر از آن‌چه کمیسیون انتخابات اعلان کرده بود، رأی آورده بود.