محمد ناطقی عضو تیم اصلاحات و همگرایی:
پرسشی داشتم که می‌خواستم از آقای احمدولی مسعود و همکاران‌شان در کنفرانس آجندای ملی بپرسم: چه تفاوتی میان برنامه‌های شما با طرح و توافق انتخاباتی‌یی‌که میان نامزدان صورت گرفته است، وجود دارد؟

احمدولی مسعود:
تفاوتی‌که وجود دارد یکی هم این‌که ما ماه‌ها قبل این طرح را به گونۀ تفصیلی پیشنهاد کرده بودیم و آن چیزی‌که حالا می‌نگرم کاغذی‌که میان دو تیم توافق شده است، بسیار وسیع نیست؛ فقط به گونه‌یی موجز بیان شده است که یک نفر به عنوان رییس اجرایی توظیف شود، اپوزیسیون داخل دولت می‌شود و بعد از آن روی مسایل دیگر توافق صورت خواهد گرفت که این انعکاس دهندۀ دولت وحدت ملی بر بنیاد شرایط امروزی افغانستان نیست.
اما، ما این برنامه را با تفصیل بار بار پیشنهاد داده بودیم و باید گفته شود که این طرح نیاز به گفتمان‌های بیشتر است.

خلیل رومان/آگاه مسایل سیاسی:
جناب مسعود صاحب! از شما بسیار زیاد سپاس‌گزارم و شاهد تلاش‌های شما از بسیار زمان بدین‌سو بوده‌ام.
من شاهد تلاش‌های بی‌دریغ شما برای مطرح کردن طرح آجندای ملی و حکومت وحدت ملی بوده‌ام و در بخش‌هایی هم همگام شما نیز بوده‌ام.
هیچ کسی چه از طریق برنده‌شدن انتخابات و یا غیر آن نمی‌تواند به تنهایی در افغانستان با دشواری‌ها و ناهنجاری‌هایی‌که وجود دارد، حکومت کند.
دولت وحدت ملی تنها ضرورتی برای گذار است؛ اما تنها چیزی که گاهی خلط می‌شود، بازی با کلمات است که سیاست‌مداران افغانستان سعی می‌کنند تا اندیشه‌های خود را مطرح کنند و مشروعیت آن را از نخبه‌گان و دانشمندان افغانستان بگیرند و این درست نیست.
اگر قرار می‌شود تا دولت وحدت ملی ایجاد شود، باید روی موضوعات مطرح شده بحث صورت گیرد و تبدیل شود به یک الزام اقناعی میان دو نامزد؛ نه یک تشریفاتی که از بالا می‌آید و بالای مردم تحمیل می‌گردد.
موضوع دیگر که بسیار مهم است این‌که ما به عنوان داکتران اجتماعی باید بیماری خود را بشناسیم و بعد از تشخیص برای آن دارو بدهیم.
امروز ما در کشور خود شاهد بحران انتخاباتی هستیم و راه حل آن بحث در چنین گفتمان‌هایی است که نمونۀ آن امروز برگزار گردیده است.
حکومت وحدت ملی تنها می‌تواند با اشتراک نخبه‌گان همه بخش‌های سرزمین ما نتیجه بدهد تا ما با استفاده از چنین فضایی زعامت ملی را در کشور ایجاد کنیم.

بشیر بیژن/آگاه مسایل سیاسی:
بسیار مختصر یک پیشنهاد دارم. حالا که ما معتقد شده‌ایم که زمان و شرایط ایجاب می‌کند تا ما به طرف ایجاد دولت وحدت ملی برویم؛ یعنی روی این‌گونه نظام موافقت کرده و حمایت نیز کنیم. ما از تجارب کشورها و از سرگذشت انسان‌ها هم در این زمینه تا آن حد چیزهایی را درک کردیم که موارد نگرانی ما را در پیوند به این عنوان حداقل کاهش می‌دهد.
چیزی که می‌خواهم به گونۀ پیشنهادی مطرح کنم این است که از مجموعۀ کج‌رسی‌هایی‌که بعد از اعلام موافقت میان نامزدان ریاست جمهوری به گوش مردم افغانستان رسیده است، به نحوی مردم دچار شک و تردید شده اند؛ می‌خواهم بگویم که شخصیت‌های واقعی افغانستان به ویژه آن‌هایی که تعهد ملی دارند، نسبت به این کشور و با تفکر ملی مبارزه و حرکت‌های خود را ادامه داده اند، کوشش بیشتر صورت گیرد تا محتوای دولت وحدت ملی را از طریق گفتمان‌های متعدد به اطلاع مردم افغانستان برسانند تا از یک طرف موجبات نگرانی مرفوع شود و از جانب دیگر این گفتمان‌ها انگیزه‌یی شود نزد مردم افغانستان برای نظامی که ما برای ساختن آن حرکت می‌کنیم.

جنرال عتیق الله امرخیل/دپوځی چارو کارپوه:
اول ټولو ګډون والو ته سلام وړاندی کوم.
زما له طرفه پر احمد ولی مسعود باندی دا انتقاد ده چی ما مخکی هم ویلی و چی دا یو ښه آجندا ده، علمی، اساسی د وطن په خاطر دی. مګر باید دی ته سازمان ورکړی او سازمان سیاسی ترینه جوړ کړی چی قدرت ولری، مګر دا دی کار ونکړه او زمونږ آجندا دخارجیان په لاس کی ده خارجیان یی منی خو افغانان یی نه منی.
زه بیا احمد ولی مسعود ته پیشنهاد کوم چی آجندای ملی باید یو سازمان اجتماعی-سیاسی شی چی قدرت ولری او خپل خبری تحمیل کړی.
که رښتیا ملی یووالی حکومت وی نو هغه د داسی اشخاصو مجموعه ده چی هغوی د پیسو او مقام په خاطر تعهد نوی کړی.
باید یو مجموعه له بی طرفو خلکو څخه جوړ شی او مونږ باید د دولت په مقابل و دریږو او کاندیدانو ته ووایو چی دا دولت دی او دا به منی.

شهلا فرید/استاد دانشگاه:
زمانی که صحبت‌های نماینده‌گان نامزدان را شنیدم، به صفت یک شهروند بی‌طرف که پای صندوق رأی رفتم و رأی دادم نگران نبودم؛ اما حالا نگران هستم که فردای فرزندم چه می‌شود، فردای معاش سه ماهه‌یی‌که تا هنوز نگرفته ام، چه می‌شود.
تا هنوز روی کدام لایحۀ تفتیش هر دو نامزد به موافقه نرسیده اند و روند تفتیش هم بسیار به کُندی پیش می‌رود و اگر این گونه دوام کند، شش ماه دیگر را نیز در برخواهد گرفت و زنده‌گی همه مردم بخصوص استادان پوهتنون‌ها(دانشگاه‌ها) معلمین مکاتب که فعال‌ترین قشر جامعه است به مشکل مواجه خواهد شد.
صحبت‌های نماینده‎گان هر دو نامزد را که شنیدم به این نتیجه رسیدم که اینان تا هنوز به موافقۀ کُلی‌یی‌که انجام داده اند، اعتماد ندارند.
جناب احمد ولی مسعود! در این برهه کنفرانس آجندای ملی هم مسوولیت بسیار بزرگی را به دوش دارد، من به نماینده‌گی از جمع نخبه‌گانی که این جا اشتراک کرده اند، پیشنهاد می‌کنم تا آجندای ملی را به یک حرکت ملی تبدیل کنید؛ نه میان دو ستادی که تا هنوز درگیر رییس اجرایی هستند؛ بل، حرکت ملی‌یی که توسط کنفرانس آجندای ملی مطرح می‌گردد تا بتواند گفته‌های خود را از دعوا روی کرسی‌ها به تشکیل دولتی با پایه‌های وسیع وحدت ملی برسیم؛ در غیر آن فشار هر روز بیشتر خواهد شد.