افغانستان در نیمه سال ۲۰۱۴ قرار دارد، سالی که برای افغان‌ها به دلیل خروج تمام نیروهای بین‌المللی سرنوشت ساز است. نیروهای امنیتی داخلی با آزمون دشواری روبرو هستند. آزمونی که موفقیت آن می‌تواند بقای نظام را تضمین کند.
نیروهای امنیتی افغانستان در حال حاضر در ۱۴ ولایت با طالبان می‌جنگند. این گروه امسال توانایی جنگ‌های رو در رو را پیدا کرده و برای تسلط بر برخی از ولسوالی‌ها می‌جنگند تا برای‌شان قلمرو ایجاد کنند.
نخستین حمله طالبان در تابستان امسال از ولسوالی سنگین هلمند آغاز شد ولی طالبان نتوانستند این ولسوالی را تصرف کنند. حملات این گروه برای تصرف ولسوالی‌های ولایت غور و ننگرهار نیز با شکست مواجه شد.
صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله روز یک شنبه ۲ سنبله ۱۳۹۳ در یک کنفرانس خبری گفت حلقات استخباراتی همسایه‌ها طالبان را تشویق می‌کند که ناتو از افغانستان خارج می‌شود و نیروهای داخلی توان مقابله را ندارند: «کسانی که در عقب این‌ها [طالبان] هستند و به این‌ها به گونه‌یی می فهمانند که امسال نیروهای ناتو خارج می‌شود و نیروهای افغان توانایی حفظ افغانستان را نخواهد داشت و زمینه فراهم خواهد شد تا دوباره طالبان به قدرت برسند. این مفکوره‌هایی است که برای طالبان و تعداد زیادی از گروه های تروریستی در داخل افغانستان فهمانده شده است.»
جنگجویان طالبان هفته گذشته توانستند چندین پوسته پولیس در ولسوالی‌های چهار دره و خان آباد ولایت کندز را تصرف کنند و به سمت مرکز شهر پیشروی نمایند اما این حمله نیز توسط نیروهای داخلی پس زده شد. در تازه ترین مورد طالبان بر یک پوسته پولیس در ولسوالی خواجه غار ولایت تخار حمله کردند و جنگ در این ولسوالی جریان دارد.
در ولسوالی‌های قیصار و غورماچ ولایت فاریاب جنگ جریان دارد و بخش‌هایی از این دو ولسوالی به تصرف طالبان در آمده است ولی مقام‌های امنیتی می‌گویند طالبان نمی‌توانند به هدف‌شان برای تصرف ولسوالی‌ها برسند.
براساس اظهارات سخنگوی وزارت داخله، نزدیک به ۱۶۸ گروه تروریستی که مقر آن‌ها در وزیرستان شمالی است، جنگ نیابتی را در افغانستان به پیش می‌برند. القاعده جندالله، نهضت اسلامی ازبکستان، لشکر طیبه، جیش محمد و شبکه حقانی معروف ترین این گروه‌هایی هستند که به گفته وزارت داخله در افغانستان می‌جنگند.
اطمینان به مردم افغانستان
در چنین وضعیتی مقام‌های امنیتی به مردم افغانستان اطمینان می دهند که مخالفان مسلح نمی‌توانند به آرزوی شان برای تسلط دوباره به بر افغانستان برسند. وزارت داخله می‌گوید باوجودی که طالبان از حمایت وسیع استخبارات کشورهای منطقه برخوردار است ولی توانایی شکست دادن نیروهای امنیتی را ندارند.
آقای صدیقی گفت: «با وجود این حمایت‌ها نمی توانند وضعیت افغانستان را دگرگون بسازند. واقعیت این است که ما با حملات روبرو هستیم ولی این حملات هیچ وقت نمی‌تواند نظام را یا وضعیت عمومی کشور ما را به هم بزند.»
به باور مقام های امنیتی، امضا نشدن موافقتنامه امنیتی با امریکا و ناتو، رها شدن زندانیان طالبان از زندان‌ها و قطع حملات شبانه بر مخفی گاه‌های طالبان دلیل اصلی توانایی طالبان برای راه اندازه جنگ‌های رو در رو می باشد.
تحلیلگران می‌گویند طالبان نمی‌توانند به هدف‌شان برای تسلط دوباره بر افغانستان برسند ولی جنگ‌هایی که توسط این گروه به راه انداخته شده فاصله بین مردم و حکومت را بیشتر می‌کند زیرا مردم فکر می‌کنند که دولت توانایی تامین امنیت آن ها را ندارد.
عتیق الله امرخیل تحلیلگر مسایل نظامی می گوید: «این حملات ناامنی و بی ثباتی را می‌تواند فوق العاده زیاد کند که این سبب می‌شود تا مردم از دولت جدا شوند.»
به باور این تحلیلگر مسایل نظامی، در حالی که نیروهای بین المللی در افغانستان حضور دارند و از نیروهای داخلی حمایت می‌کنند، مخالفین مسلح نمی‌توانند در جبهه‌های جنگ دست آورد زیادی داشته باشند.