شاید بسیاری از ما صبح که بیدار می‌شویم، یک نقاب بر چهره می‌زنیم و از خانه بیرون می‌رویم: یکی نقابِ یک آدم مهربان، یکی نقاب آدمِ منصف، یکی نقاب آدمِ مرفه و یکی نقاب آدمِ راستگو.
به‌راستی شما چه نقابی به صورت می‌زنید و چه‌قدر آن نقاب به چهرۀ واقعیِ شما نزدیک است؟
انسان‌ها برحسب انسان بودن، دارای دو رو هستند؛ یک رو ظاهر افراد، و روی دیگر باطن انسان‌هاست. دورویی بیان‌گر این نکته است که ارتباطات در جامعه به شکل موثر صورت نمی‌پذیرد. وقتی ظاهر و باطنِ افراد با یکدیگر همخوانی نداشته باشند و هر کدام به شیوۀ خودشان عمل کنند، دورویی به وجود می‌آید. در این مقاله، به زبان بدن افرادِ دورو پرداخته می‌شود.

ریا نوعی حیله است
دورویی، تظاهر فرد به داشتن ارزش‌هایی‌ست که به آن‌ها باور ندارد و در رفتارهایش انعکاس نمی‌یابد. ریا، نوعی حیله است و ما با حیله از خود شکلی غیر از آن‌چه هستیم، نشان می‌دهیم. فرد ریاکار معمولاً دارای یک ترس درونی نیز هست که خود را به شکل و صورتی نمایان می‌کند که آن‌چه در حقیقت است، پنهان بماند. مثلاً وقتی ما از امری احساس خطر می‌کنیم خود را پنهان می‌سازیم. می‌توانیم بگوییم ریا و دورویی هم نوعی پنهان شدن هست یا پنهان کردنِ حقیقت به دلیل ترس و وحشت، البته همیشه هم به دلیل ترس نیست، گاهی هم برای فریفتنِ دیگران برای سودجویی نیز هست. پس می‌بینیم که ریا ریشه در عواملی چون سودجویی، ترس و خلاصه عدم ایمان و اعتماد دارد.

دورویی از والدین به کودکان به‌گونۀ ناخودآگاه آموزش داده می‌شود
حسد، به عنوان یکی از مسایل مهم و تأثیرگذار بر دورویی است. حسد یکی از ریشه‌های دورویی است که باعث می‌شود ارتباطات به شکل مفید و مؤثری صورت نپذیرد. کسانی که دو روی متفاوت دارند و صادق نیستند، به‌جای عقل ارتباطی، عقل ابزاری دارند. شخصی که دارای عقلانیت ابزاری است، کنش‌های عقلانی او معطوف به هدف بوده و این بدان معناست که فرد دورو، رفتارهایی انجام می‌دهد که نیتِ او متوجه هدف‌های سودجویانۀ اوست و با توجه به این‌که هدف، وسیله را توجیه می‌کند و برای رسیدن به هدف می‌توان از هر ابزار و وسیله‌یی استفاده کرد، این نوع رفتار مخصوصِ افراد دورو است. دوگانه‌گی رفتار و گفتار، ناهماهنگی شناختی را ایجاد می‌کند که همان دورویی است. دورویی، اثراتی منفی بر خانواده به عنوان کوچک‌ترین واحد اجتماع و به تبع آن، کل جامعه دارد. دورویی بر بی‌اعتمادی دامن می‌زند و این مسأله در خانواده بلای خانمان‌سوزی است که باعث جدایی می‌شود. در چنین خانواده‌هایی، دروغ‌گویی و نفاق ایجاد می‌شود و سپس به والدین، به فرزندان و به تبع آن به جامعه تسری می‌یابد و در عاقبت پایۀ بسیاری از بحران‌ها و ناملایمات اجتماعی می‌شود.

انسان‌های دورو خطرناک‌اند
فرد ریاکاری که دستش برای همه‌گان رو شده، می‌تواند آدم خطرناکی باشد. او ممکن است برای بازسازی روابط از دست رفته‌اش، دوباره به رفتارهای ریاکارانه رو بیاورد؛ اما دیگر نباید فریبِ حرف‌ها و رفتارهای او را خورد. چون یک فرد ریاکار، همیشه ریاکار است. با آدم‌های دورو، حریص و بخیل نباید مشورت کرد؛ این افراد نه تنها راه صحیح را به ما نشان نمی‌دهند، بلکه دیگران را از مسیر درست گمراه می‌کنند. کسانی که از دورویی برای پیمودن پله‌های ترقی استفاده می‌کنند، موجب می‌شوند کارایی و بهره‌وری پایین آمده و در جامعه کارشکنی زیاد شود که این مسأله مانعی برای رسیدن به اهداف است.