گفت‌وگوهای سیاسی به گفتۀ تیم اصلاحات و همگرایی به نقطۀ دراماتیکِ خود نزدیک شده است. این دستۀ انتخاباتی با توجه به اتفاق‌های اخیر اعلام کرده که در تیم رقیب صداقت برای حلِ مشکلات دیده نمی‌شود و به همین دلیل، این تیم ناگزیر از ترکِ این روند است. پیش از این، تیم اصلاحات و همگرایی روند بازرسی‌های فنی را به دلایلِ مشابه ترک گفته بود و حالا وقتی سخن از ترک گفت‌وگوهای سیاسی به میان می‌آید، این نگرانی تقویت می‌شود که سرانجام نتیجۀ انتخابات چه خواهد شد و چه آینده‌یی در انتظار کشور خواهد بود؟
هشدار اخیرِ عبد رب الرسول سیاف از چهره‌های مطرح جهادی کشور نیز جوِ ملتهب در کشور را رنگ‌ولعاب تازه بخشید و این نگرانی را دامن زد که در پسِ مسایل به ظاهر آرامِ انتخاباتی، تنش‌هایی شکل گرفته که می‌تواند برای آیندۀ کشور خطرناک تلقی شود. اما پرسشِ اصلی این است که این‌همه مشکلات چه‌گونه شکل گرفت و کی‌ها به عنوان عاملان اصلیِ مشکلات انتخاباتی در کشور شناخته می‌شوند؟
تا این جای کار، گره اصلیِ مشکلات در بیرون از منظومۀ انتخابات شکل گرفته و فربه شده است. اما آن‌چه که امروز به عنوان معضل انتخابات در کشور شناخته می‌شود، دست‌پختِ حلقاتی در ارگ ریاست‌جمهوری است که به نحو غیرقانونی در امور انتخاباتی دخالتِ مستقیم داشته‌اند. نقش آقای کرزی در این میان از برجسته‌گی ویژه برخوردار است؛ زیرا به باور اکثر آگاهان، آقای کرزی فردی غیرجانب‌دار در قضیۀ انتخابات نبوده است. این موضوع حالا چنان اظهر من‌الشمس است که حتا نیاز به ادله و ثبوت هم ندارد.
محمود کرزی برادر رییس‌جمهوری در گفت‌وگوی چند شب قبلِ خود با یکی از رسانه‌های تصویری کشور اذعان کرد که اگر آقای کرزی نقش بی‌طرفانۀ خود در قضیه را حفظ می‌کرد، امروز مشکلاتِ انتخاباتی به بحران و بدنامیِ تاریخی برای مردم افغانستان تبدیل نمی‌شد.
فراموش نکنیم که عدم حضور رییس‌جمهوری منتخبِ کشور در نشست سران ناتو در ولز بریتانیا، بزرگ‌ترین صدمه را به حیثیت و اعتبار سیاسیِ کشور وارد کرد. در این نشست انتظار می‌رفت که رییس‌جمهوری کشور با طرح و برنامۀ مشخص برای آیندۀ کشور و مطالبات از کشورهای عضو ناتو در این نشست شرکت ورزد و به چالش‌ها و دغدغه‌های امنیتی و نظامی افغانستان نقطۀ پایان بگذارد، ولی دیدیم که چنین نشد و افغانستان یکی از بزرگ‌ترین فرصت‌های سیاسی ظرف سیزده سال گذشته را از دست داد. حالا هم که انتخابات از بُعد سیاسی در نزدیکی بن‌بست قرار گرفته، بدون تردید نمی‌توان از نقش مخربِ دستگاه ارگ ریاست‌جمهوری در مختل‌سازی مذاکرات انکار ورزید.
تیم اصلاحات و همگرایی تا جایی که تجربه نشان داد، با حُسنِ نیت در این گفت‌وگوها شرکت ورزید و با وجود آن‌که پیروزی این تیم در دو دور انتخابات مسجل بود، ولی به‌خاطرِ مصالحِ ملی حاضر شد که در گفت‌وگوهای انتخاباتی و ایجاد دولت وحدتِ ملی شرکت ورزد. اما عدم صداقت تیمِ مقابل و زیاده‌خواهی‌های فراقانونی آن که بدون تردید به اشارۀ ارگ ریاست جمهوری صورت می‌گیرد، کشور را یک بار دیگر به ورطۀ بحران سوق داده است.
پایان بی‌نتیجۀ مذاکرات سیاسی پیامدهای خطرناکی را برای کشور رقم خواهد زد؛ پیامدهایی که شاید به‌ساده‌گی قابل رفع و رجوع نباشد و یک بار دیگر باعث تنش‌های خونین و مرگ‌بار در کشور شود. عامل این وضعیت بدون تردید دست‌های آشکار و پنهانِ ارگ در قضایای انتخابات است که نمی‌خواهد گفت‌وگوهای سیاسی نتیجه‌بخش باشد و طرف‌های دخیل در معضل انتخابات با عقلانیت مشکلات انتخاباتی را حل کنند. تیم اصلاحات و همگرایی در چنین وضعیتی، چاره‌یی جز رفتن به سمتِ مردم و تعیین تکلیف از سوی آن‌ها ندارد. این وظیفۀ تاریخی‌یی است که به دوش تیم اصلاحات و همگرایی به عنوان تیم پیشتاز سنگینی می‌کند و اگر تیم اصلاحات و همگرایی به صدای مردم گوش ندهد، افغانستان دارای یک نظام نامشروع و بیرون‌شده از تقلب‌های سازمان‌یافته خواهد شد.
آقای کرزی چنین می‌خواهد که افغانستان در سال‌های آینده، دولتی مشروع و متکی بر آرای مردم نداشته باشد که به این وسیله بتواند از خود رفعِ مسوولیت کند و سپر دفاعی برای خود تدارک سازد. شکل‌گیری هرگونه حکومتی که بر اساس اراده و رای مردم نباشد، به بی‌ثباتی‌های بیشتر در کشور دامن می‌زند و نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای جامعه باشد. آقای کرزی به‌خوبی می‌داند که شکل‌گیری نظام مشروع و منتخب می‌تواند برای او که در سیزده سالِ گذشته مرتکب اشتباهاتِ بزرگ و غیرقابل اغماض شده، دردسرآفرین باشد. به همین دلیل از تمام توش و توان سود می‌برد که گفت‌وگوهای سیاسی نیز به سرنوشت بازرسی‌های فنی مواجه شود.
موضع‌گیری تیم اصلاحات و همگرایی تا این لحظه موضع‌گیری‌یی متکی بر عقلانیت و تدبیر سیاسی بوده است. این تیم به‌صراحت اعلام کرده که حافظ رای مردم از راه‌های مشروع و قانونی است. اما جریان‌های متقلب و حامیان‌شان این برخورد قانونی با مسایل را با تفسیرهای آن‌چنانی می‌خواهند به نگرانی جمعی تبدیل کنند. بحث‌هایی از این دست که تیم اصلاحات و همگرایی در پی ایجاد تنش و راه‌اندازی انقلاب‌های سبز و نارنجی است، چیزی جز تفسیر غیر عقلانی از حرکت‌های مدنی و مردمی بوده نمی‌تواند. تیم اصلاحات و همگرایی ضمن این‌که متعهد به دفاع از آرای مردم است، نمی‌خواهد به هیچ صورت به راه‌های فراقانونی آن‌گونه که مخالفان تبلیغ می‌کنند، دست یازد. تیم اصلاحات و همگرایی باور دارد که اگر صداقت سیاسیِ لازم در روند گفت‌وگوهای سیاسی وجود می‌داشت، بدون شک این گفت‌وگوها هفته‌ها پیش به نتیجۀ لازم می‌رسید. به همین دلیل، تیم اصلاحات و همگرایی با تأکید بر حقانیت رای مردم، خواهان حکومتی بیرون‌شده از آرای مردم است.