دادگاه حوزۀ سوم شهر کابل هفت تن از متهمان به تجاوز گروهی در پغمان را در جلسه علنی به اعدام محکوم کرد. همزمان با جلسه دادگاه، صدها فعال مدنی در مقابل دروازه دادگاه عالی راهپیمایی کرده و خواهان اعدام متهمان شدند.
این هفت تن متهم هستند که شب پنجشنبه ۲۸ اگست به چهار زن در منطقه پغمان کابل تجاوز کردند و پول و جواهرات آن‌ها به سرقت بردند. براساس اظهارات مسوولان دادستانی کل، ده تن در قضیه پغمان دخیل بوده که سه تن از آن‌ها تاکنون بازداشت نشده اند.
در جریان محاکمه، حداقل سه تن از شاکیان در ارتباط با قضایای جداگانه به دادگاه شکایت کردند. فوزیه یک تن از این شاکیان گفت که توسط همین افراد در یک قضیه جداگانه مورد تجاوز قرار گرفته و جواهرات‌اش به سرقت برده شده است.
در جلسه علنی دادگاه، وکلای مدافع از متهمان دفاع کردند. دادستان در پاسخ به آن‌ها شواهدی را ارایه کرد که نشان می‌داد زنان قربانی به صورت مکرر مورد تجاوز قرار گرفته‌اند.
صفی‌الله مجددی، قاضی دادگاه پس از شنیدن صورت دعوای دادستانی کل، دفاعیه‌های وکلای مدافع و شکایت‌های قربانیان گفت: «در قضیه غارت مسلحانه این پنج نفر طبق هدایت ماده ۱۵ قانون جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی به اشد مجازات یعنی اعدام محکومین، مجازات نمودیم.»
آقای مجددی گفت که این حکم نهایی نیست و متهمان حق استیناف خواهی دارند. برای متهمان فرصت داده شد تا از خود دفاع کنند. ولی به جز یکی از آن‌ها که از خود دفاع کرد، همه ساکت بودند. دو تن دیگر از متهمان در ارتباط با اتهام زنا بی‌گناه شناخته شدند، اما به جرم اشتراک در اختطاف که به تجاوز گروهی انجامید، به ۲۰ سال زندان و به جرم غارت مسلحانه به اعدام محکوم گشتند.
جنرال ظاهر ظاهر، فرمانده امنیه کابل در جلسه علنی دادگاه گفت، متهمان به صورت مکرر مرتکب جرایم مختلف شده است. او گفت که یک خانواده در پغمان به پولیس شکایت کرده که این افراد بارها از طرف شب به خانه آن‌ها می‌رفته و پس از تجاوز حمام می‌کردند و خانه را ترک می‌نمودند.
گردهمایی نهادهای مدنی
در همین حال، شهرهای کابل، مزارشریف، جوزجان و غزنی روز یک شنبه شاهد تظاهرات و گردهمایی بود. در این گردهمایی‌ها مردم خواهان مجازات اعدام برای عاملان قضیه پغمان شدند.
صدها شهروند کابل و فعالان مدنی نیز روز یک شنبه در مقابل دروازه دادگاه عالی راهپیمایی کردند و از مقام‌های قضایی افغانستان خواستند تا عاملان تجاوز جنسی در پغمان را به اشد مجازات محکوم کنند.
راهپیمایان از مقام‌های دادگاه عالی خواستند که تسلیم زورمندان نشوند و عدالت را در مورد قربانیان اجرا کنند. آن‌ها گفتند که تجاوز جنسی در پغمان خواب را از چشم باشنده‌گان کابل ربوده و روان اجتماعی را به شدت صدمه زده است.
سونیا اسلمی، از مسوولان شبکه زنان افغان در این گردهمایی گفت عاملان قضیه پغمان باید در محضرعام اعدام شوند تا برای خلاف کاران دیگر عبرت شود.
زنان اشتراک‌کننده در این گردهمایی گفتند قضیه پغمان امنیت روانی و اجتماعی را برهم زده و کسی جرأت نمی‌کند از طرف شب در شهر گشت و گذار کند. آن‌ها گفتند که نهادهای قضایی باید با تطبیق عدالت، صدمه روانی اجتماع را جبران کنند.
هما سعید یک تن از اشتراک کننده‌گان این گردهمایی گفت: «اگر این‌جا عدالت تطبیق نشود، شرایط برای زنان بدتر می‌شود. اگر عدالت تطبیق نشود کسانی که چنین کارها را انجام می‌دهند بیشتر تشویق می‌شوند و به جنایات شان ادامه می‌دهند.»
راهپیمایان تأکید کردند که باید به وضعیت روانی قربانی‌های پغمان رسیده‌گی شود. در قطعنامه‌یی‌که در این راهپیمایی نشر شد از حکومت درخواست شده که زمینه اسکان مجدد قربانیان را فراهم کند تا آن‌ها از نظر اجتماعی بیشتر از این متضرر نشوند.