حامد کرزی فهرست تازه‌یی از والیان ده ولایت را معرفی کرده است. گفته می‌شود که بیشتر این افراد، وابسته به احزاب سیاسی کشور ‌اند.
ولایاتی که این تغییرات در آن‌ها رونما گردیده؛ میدان وردک، کابل، تخار، فاریاب، هلمند، بغلان، نیمروز، لغمان، لوگر و بادغیس می‌باشند.
هرچند گفته می‌شود که این اقدام در راستای اجرای وعده‌های آقای کرزی برای انجامِ اصلاحات صورت گرفته، اما نگرانی‌هایی را در میان مردم و محافل سیاسی برانگیخته است.
امروز به مردم چنان نمایانده می‌شود که آقای کرزی قدم در راه اصلاحات گذاشته و قرار است در همین راستا، تغییرات اساسی‌یی در امور کشورداری رونما سازد. اما پرسش و نگرانیِ اساسی این‌جاست که این تصمیم‌ها و تغییرات از کجا ریشه گرفته‌اند و بر کدام اطلاعات، پیش‌زمینه‌ها و تحقیقات برای بهبود اوضاع کشور، استوار هستند؟ چرا که به نظر می‌رسد در این تصامیم جای تنها چیزی که خالی‌ست، آینده‌نگری و اراده صادقانه برای آوردنِ اصلاحات است.
طی ماه‌های اخیر، دستور صادر کردن و تغییر دادنِ منصب‌ها و سبک‌دوش کردن و منتصب ساختنِ افراد، شاید تنها کاری بوده که ریاست‌جمهوری خواسته با انجامِ آن نشان دهد که کسانی در حال رفتن‌اند و کسانی دیگر در حال آمدن. اما این‌که این آمد‌ورفت‌ها کدام مصالح و اهداف موثر بر زنده‌گیِ مردم را دنبال می‌کند، هنوز در لایه‌یی از تردید قرار دارد.
معرفی ده والی جدید برای ده ولایت کشور هم از آن شاهکارهای جناب آقای کرزی است که متأسفانه به نظر می‌رسد دیرتر از آن است که بتوان امیدی به تحول‌زایی و ایجاد اصلاحات در این ولایات را توسط این ده نفر داشته باشیم؛ زیرا مدت زمان کمی به فرا رسیدنِ انتخابات آتی و ختم پایان دوره کاری حکومت فعلی باقی مانده است‌ـ هرچند که آقای کرزی اراده صادقانه‌یی برای واگذاری قدرت به غیر ندارد و در این میان، از به‌راه انداختن هیچ بازی‌یی دریغ نمی‌ورزد.
اگر بادقت به رویدادهای اخیر به‌خصوص آن بخشی که به مبارزه با فساد اداری و حکومتداری و حسابرسیِ شفاف می‌رسد‌ـ نگاه کنیم، عوام‌فریبانه بازی کردنِ رییس‌جمهور را به راحتی از خلالِ آن می‌توان دریافت. یکی نیست که از جناب آقای کرزی و بیش از ده‌ها وزیرمشاورش بپرسد که آیا در این مدت کمِ باقی‌مانده ـ که تازه ممکن است دو ماه آن برای نهایی شدنِ دستور رییس‌جمهور و تصاحب پست‌ها به مصرف برسد ـ می‌توان انتظار داشت که والیان جدید بتوانند کارِ ناتمام و یا مشکوک و یا هم بحران‌ساز والیان پیشین را به خوبی مدیریت کنند و از تهدید یک فرصت بسازند؟
ده تن والی در حالی از مقامِ خود سبک‌دوش می‌شوند که هیچ صحبتِ مستند و مستدلی از دلیل انجامِ این کار و یا این‌که دست‌کم این تصمیم بر اساس کدام اهداف و چشم‌اندازهای شفاف و دقیق صورت گرفته تا نشان دهد این اقدام به سودِ مردم آن ولایت‌ها و در نهایت، به خیرِ اوضاع حساس کشور است ـ وجود ندارد.
اما به راستی، آقای کرزی با تعیین و معرفی والیان جدید، به دنبال چه چیزی است؟ آیا این والیان نیز هم‌چون گذشته، محصول زدوبندها و دوستی‌های جدید آقای کرزی می‌باشند؟
اگر از شعارهای دهان‌پرکنِ ایجاد اصلاحات و مبارزه با فساد رییس‌جمهوری بگذریم، باید گفت این عزل و نصب‌ها و تبدیلی‌ها، این نگرانی و احتمالِ قوی را به میان می‌آورد که آقای کرزی از همین‌اکنون به حذف مهره‌های ناکارآمد و هم‌چنین چینشِ مهره‌های همسو و نزدیک به خود، دست یازیده تا در انتخابات آتی، از آنان به سود خود استفاده کند. از این‌رو حرکتی که ریاست‌جمهوری زیر چتر مبارزه با فساد اداری آن‌هم در آستانه انتخابات سرنوشت‌سازِ ریاست‌جمهوری به‌راه انداخته است، تصویرِ دردناک بازی با دموکراسی و ترورِ آرای مردم را به‌دست می‌دهد.