شعر ی از قهـار عاصی
گزارشگر:8 میزان 1393 - ۰۷ میزان ۱۳۹۳
باغ را گاهی از آتش گاه از خون می‌کشند
هر شب از آن نعش اسپیدار بیرون می‌کشند
فتنه در انـــدام ســـبز پسـته‌زاران می‌زنند
درد بیــداد از قبای بیـد مجــنون می‌کشند
طبل می‌کوبند سرخ و نغمه می‌خوانند زرد
مرگ را از پردۀ رنگارنگ مضمون می‌کشند
از عجایب خانه‌های موش‌ها، دیوارها
خانه را طاغوت می‌آرنـد و طاعون می‌کشند
دایماً شلاق می‌بندنـد خاک ســبزوار
گرد خون از بستر مرغـاب و هامون می‌کشند
ناسپاسی بین و بی‌فرهنگی ایام را
که بروبازوی دار از شـاخ زیتون می‌کشند
Comments are closed.