به مناسبت انتقال کامل مسوولیت‌های امنیتی: نیاز جهان به ما کمتر از نیاز ما به جهان نیست

گزارشگر:یک شنبه 14 جدی 1393 - ۱۳ جدی ۱۳۹۳

خود ما نیرویِ کافیِ با انگیزه داریم و مردم هم با ماست. (قهرمان ملی)
با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، ارتش کشور به‌حیث بزرگترین نیروی بازدارنده در مقابل تهدیدهای بالفعل و بالقوۀ تروریزم و جنگ‌های نیابتی به گونۀ مستقل قرار گرفته است. فرزندان فداکاری که با کوله‌باری از رزمنده‌گی دورۀ جهاد و مقاومت و همچنان نسل جوان‌تری که طی یکmnandegar-3 دهۀ اخیر در دفاع از کشور در میدان‌های نبرد آب دیده شده اند.
خاطره‌یی از آمر صاحب شهید با خود دارم که می‌گفت: «ما در جنگ علیه تروریزم جهانی و دشمنان خارجی، حاضر به همکاری و هماهنگی‌های جهانی می‌باشیم، اما به هیچ وجه طرفدار حضور فزیکی عساکر خارجی در سرزمین خویش نیستیم. زیرا اول خودما نیروهای کافی با انگیزۀ بالا و روحیۀ بلند داریم و مردم هم با ماست و ضرورت به خارجی نیست. دوم این‌که حضور عساکر خارجی، وضعیت را به شدت پیچیده خواهد ساخت.»
با انتقال کامل مسوولیت‌های امنیتی و آغاز فصل جدید برای اردوی افغانستان چند تا اولویت‌های کلان امنیتی اما در هم تنیده پیش رو است که قطعاً مدنظر دارند:
– با درنظرداشت این‌که امنیت در افغانستان یک مقولۀ بیشتر سیاسی است تا تخنیکی؛ با این ملحوظ، تشکیل دولت وحدت ملی با پایه‌های وسیع، مشروعیت دولت، رهبری سیاسی با مرجعیت ملی، تامین عدالت اجتماعی، ایجاد هویت جمعی از مولفه‌های مهم این مقوله می‌باشند.
– با درنظرداشت این‌که امنیت افغانستان و منطقه و فرامنطقه در یک رابطۀ تنگاتنگ و میانۀ دو سویه قرار دارند، چنانچه تروریزم، مواد مخدر و افراطی گرایی، همه از جمله پدیده‌های جهانی اند پس نیاز جهان به ما کمتر از نیاز ما به جهان نیست.
– ارایه تعریف واضح و روشن از امنیت ملی، معرفی دوست و دشمن در سطح داخل و خارج و تدوین استراتیژی روشن بر مبنای همین تعریف، یکی دیگر از همین اولویت‌های می‌باشد.
– همکاری، حمایت و روحیه‌دهی نیروهای امنیتی از جانب مردم، راه‌اندازی فعالیت‌های گسترده و مستمر فرهنگی و آگاهی ملی در این زمینه‎ها اهمیت به سزایی دارند.
– رسیدن به اتکای اقتصادی، به‌خصوص در بخش‌های امنیتی، تا این‌که نیروهای ما بیشتر قادر گردند با احساس تعلق خودی، مستقل، بومی و ملی عمل نمایند و مورد استقادۀ ابزاری قرار نگیرند، از اولویت‌های استراتیژیک می‌باشد.
برگرفته از صفحۀ فیسبوک احمدولی مسعود

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.