احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:هارون مجیدی/ یک شنبه 19 دلو 1393 - ۱۸ دلو ۱۳۹۳
فرستادن افسران ارتش افغانستان به منظور آموزش نظامی به پاکستان، زمینۀ نفوذ هرچه بیشتر «آیاسآی» را «در لایههای نهادهای کشفی و استخباراتی افغانستان» فراهم میسازد.
شماری از جنرالان و مقامهای پیشین ارتش و پولیس افغانستان، با ابراز این مطلب میگویند که فرستادن افسران ارتش کشور به پاکستان، هیچ توجیه منطقی ندارد.
به گفتۀ آنان، رهبران پاکستانی یکی از افتخاراتشان را فروپاشاندن ارتش هفتادسالۀ افغانستان قلمداد میکنند؛ بنابراین چگونه میتوان بارِ دیگر به این کشور اعتماد کرد.
روز پنجشنبۀ هفتۀ گذشته، شش تن از افسران نخبۀ ارتش افغانستان جهت کسبِ آموزشهای نظامی، به مقر ارتش پاکستان در ابیتآباد فرستاده شدند و قرار است دورههای لازم آموزشی را در دانشگاه افسری کاکول بگذرانند.
ابیتآباد محل اختفای اسامه بنلادن رهبر شبکۀ تروریستی القاعده است که نزدیک به سه سال پیش، در نتیجۀ عملیات هواپیماهای سیا کشته شد.
حالا شش افسر ارتش افغانستان، قرار است در این منطقه از سوی ارتش پاکستان آموزش ببینند.
جاوید کوهستانی آگاه نظامی به روزنامۀ ماندگار میگوید: در تمام دنیا معمول است کشورهاییکه میان شان دشمنی تاریخی- فرهنگی وجود دارد؛ هیچ زمانی تعاملات آموزشی و یا زمینههای نفوذ استخباراتی را برای یکدیگر فراهم نکردهاند.
آقای کوهستانی میافزاید که افغانستان با پاکستان مشکل جدیِ تاریخی دارد و در آموزشهاییکه نظامیان افغانستان از گذشتههای دور تا امروز دیدهاند، پاکستان برای آنان یک دشمن معرفی شده است.
این آگاه نظامی باور دارد: حمایت از بنیادگرایی، افراطیت و انهدام ارتش هفتاد سالۀ افغانستان به دست سران و رهبران پاکستانی، یکی از افتخارات پاکستان بوده که آنان از نوازشریف تا بوتو، همواره به انهدام و فروپاشاندن ارتش افغانستان افتخار کردهاند.
آقای کوهستانی تأکید میکند: فرستادن فرزندان افغانستان برای آموزش نظامی در پاکستان هیچ توجیه منطقی ندارد.
او تصریح میکند: «این کار از یک طرف واکنش مردم افغانستان را به همراه دارد و از طرف دیگر، به افسران جوانیکه قربانی این مسأله میشوند، ضیاع وقت است؛ چون بعد از بازگشت از پاکستان مورد اعتماد در ارتش افغانستان قرار نمیگیرند و در پُستهای کلیدی مقرر نمیشوند و در بخشهای غیر فعال و اداری مصروف خواهند شد».
این آگاه نظامی با اشاره به تفاوتها میان ارتش پاکستان و افغانستان، میگوید: ارتش افغانستان در گذشته از سیستم ترکی و روسی پیروی کرده، درحالی که ارتش پاکستان چنین نیست و از لحاظ تاکتیک ارتش امروزی پاکستان با ارتش گذشتۀ ما همخوانی ندارد و نمیتواند در بخش آموزش به نیروهای ما کمک کند.
آقای کوهستانی تأکید کرد: «در ابتدا هر دو دولت باید در سطوح مختلف اعتمادسازی کنند؛ چون پاکستان تا هنوز برای ما تروریست میفرستد و از مخالفان ما حمایت میکند؛ در کنار داشتن معضل دیورند با پاکستان، فرستادن این افسران در حقیقت فرصتسازی پاکستان (برای نفوذ) در لایههای نهادهای کشفی و استخباراتی ما خواهد بود».
این آگاه نظامی، سفرهای اخیر دولتمردان پاکستان به کابل و تعلقات غیر رسمی رهبران دولت افغانستان به پاکستان را از دلایلی میداند که دولت وحدت ملی را وادار به نزدیکشدن و انجام فعالیتهای مشترک با پاکستان کرده است. آقای کوهستانی میگوید: این فعالیتهای مشترک با مخالفت مردم روبرو خواهد شد.
در این حال، جنرال عتیقالله امرخیل آگاه دیگر نظامی با ابراز مخالفت به فرستادن این افسران به ابیتآباد میگوید: اگر هدف این باشد که از گلهگزاریهای پاکستان مبنی بر اینکه گفتهاند، شما نظامیان خود را به کشورهای دیگر میفرستید و به پاکستان نه، جلوگیری صورت گیرد، با این کار نمیتوان جلو چنین گمانهزنیها را گرفت.
هم اکنون دههاتن از سربازان و افسران ارتش افغانستان در کشور هندوستان آموزش میبینند. پاکستان به دلیل دشمنی که با هند دارد، نگران است که این افسران در آینده خطری را متوجه این کشور بسازند.
جنرال امرخیل با بیان اینکه آموزشهای نظامی در پاکستان به سطح عالی نیست، میگوید: در افغانستان استادانی به سطح جهان به نظامیان درس میدهند، بهتر است که افسران ما این آموزشها را در درون کشور سپری کنند.
این آگاه نظامی عواقب فرستادن افسران نظامی به پاکستان را خطرآفرین عنوان کرده، میگوید: چون مردم از کارکرد پاکستان ذهنیت خوبی ندارند، هر زمانیکه این افسران دوباره برگردند؛ آنان را به نام جاسوس و عمال آیاسآی یاد خواهند کرد.
آقای امرخیل با بیان اینکه اگر هر دو دولت مصمم به ابراز حُسن نیت بودند، آن را باید در بخشهای دیگر آموزشی از جمله کشاورزی، تکنالوژی، صنایع و… که در پاکستان رشد کرده، نشان میدادند تا با برگشت آموزشدیدهگان از اسلامآباد، در افغانستان شرکتهای تولیدی ساخته میشد و صنعت رشد میکرد.
این نظامی با تجربه، با انتقاد از عملکرد رهبران دولت وحدت ملی میگوید: «دولت را مافیاییکه با پاکستان ارتباط دارند، تحت کنترل گرفته و آنان میکوشند تا رهبران را با سخنان چرب وادار سازند تا افسران فرستاده شوند و تنها آرزویشان این است که خود صاحب زندهگی و دارایی شوند».
این آگاه نظامی از رهبران دولت میخواهد تا در استراتیژی خود محتاط باشند و عواقبِ کارهایی را که انجام میدهند، در نظر داشته باشند.
همچنان، جنرال عبدالهادی خالد آگاه نظامی و معاون پیشین وزارت امور داخله میگوید: میان افغانستان و پاکستان کوههایی از نفرت و بیاعتمادی وجود دارد که عامل آن دولت پاکستان بوده و این دولت همواره از ناگزیریهای افغانستان استفاده کرده است.
جنرال خالد میافزاید: پاکستان ماری را که آموزش داده بود، امروز بلای جان خودش شده و این کشور را دچار بحرانیهای شدید اقتصادی و اجتماعی کرده است.
این آگاه نظامی باور دارد که افغانستان نیازمند به دست آوردن آموزشهای نظامی پاکستان نیست؛ چون در سالهای گذشته، نیروهای نظامی افغانستان با استفاده از آموزشهاییکه برایشان داده شده، نسبت به افسرانِ پاکستان بهتر شدهاند.
آقای خالد تأکید میکند: پاکستان و افغانستان با انجام این کار خواسته حُسن نیت خود را نشان دهند؛ اما باید منتظر بود که آیا پاکستان در این امر صادق است و یا مانند گذشته عمل خواهد کرد.
پاکستان در جریان سالهای گذشته، همواره از دولت پیشین افغانستان خواسته بود تا افسران خود را به منظور آموزش نظامی به این کشور بفرستد. اما دولت سابق افغانستان زیر فشار رسانهها و مردم، از فرستادن سربازان و افسران نظامی به پاکستان خودداری کرد.
سخنگوی رییسجمهور پیشین میگوید که آنان به دولت پاکستان اعتماد نداشتند و به همین دلیل به این کشور سربازان خویش را نفرستادند.
Comments are closed.