احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:هارون مجیدی/ شنبه 25 دلو 1393 - ۲۴ دلو ۱۳۹۳
دیروز (۲۴ دلو) از روز جهانی رادیو در تالار رادیو افغانستان گرامیداشت شد.
در این برنامه، شماری از ژورنالیستان، استادان دانشگاه و مسوولان رادیو افغانستان اشتراک کرده بودند.
چهار سال پیش از امروز، ۲۴ دلو از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی رادیو نامگذاری گردید که از این روز همه ساله در سراسر جهان گرامیداشت میشود.
انجنیر عبدالرحمن پنجشیری مسوول برنامهریزی و ارتباطات خارجی رادیو تلویزیون ملی افغانستان، در این برنامه در پیوند به تاریخ رادیو در افغانستان صحبت کرده گفت: رادیو از هشتاد و شش سال پیش از امروز در افغانستان ایجاده شده است.
آقای پنجشیری همچنان گفت: رادیو افغانستان با وجود مداخلات مقامات مختلف دولتی، کوشیده با انعکاس هویت ملی مردم افغانستان فرهنگهای مختلف را بازتاب داده، تشویق کرده و مخاطبان عام و خاص را به خود جلب کرده است.
آقای پنجشیری افزود که رادیو در افغانستان در گذشتهها همواره در خدمت حکام بوده است.
در این برنامه، پیام بانو ارینا بوکووا سکرتر جنرال یونسکو توسط شفیقه حبیبی یکی از گویندهگان پیشکسوت رادیو تلویوزیون افغانستان خوانده شد. در این پیام آمده بود: چهارمین سالروز جهانی رادیو بهخاطر سهم بیشتر جوانان و زنان در رسانهها گرامیداشت میشود؛ یونسکو خود را در این زمنیه متعهد میداند.
در این پیام روی ساختن برنامههای بیشتر برای زنان و جوانان تأکید شده و گفته شده بود که رادیو میتواند تغییرات ژرفی را در جامعه به میان آورد.
نجیبه ایوبی یکی از ژورنالیستان کشور در این برنامه گفت: بعد از نخستین نشریۀ ویژۀ زنان (ارشاد النسوان) رادیو انقلابی برای حضور و فعالیت زنان به میان آورد.
بانو ایوبی همچنان گفت که رسانهگران در افغانستان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند، ولی با آن هم در این جریان دستآوردهای زیادی داشته اند.
بانو ایوبی گفت: با آنکه تلویزیون و شبکههای انترنتی از رقیبان اصلی رادیو به شمار میروند، با آنهم رادیو بهخاطر همهگانی و قابل دسترس بودنش، جایگاه خود را حفظ کرده است.
همچنان، عبدالغنی مدقق رییس رادیو افغانستان از پیشینۀ ایجاد رادیو در افغانستان صحبت کرده گفت: رادیو افغانستان نزدیک به پنجاه برنامه به زبانهای مختلف تولید میکند که در جریان روزهای هفته و در ساعت مختلف نشر میشود.
آقای مدقق افزود: رادیو افغانستان در نظر دارد تا در آیندۀ نزدیک در کنار برنامههایی به زبان انگلیسی، به زبانهای زندۀ دیگر دنیا نیز برنامه پخش کند تا نشرات این رادیو را در آسیا و اروپا بشنوند.
در این برنامه، پیام رییس جمهور غنی توسط اسدالله غضنفر مشاور فرهنگی ریاست جمهوری خوانده شد که آقای غنی در کنار تبریکی این روز گفته بود: رادیو وسیلۀ ارزان و آسان است که در تمام دنیا به ویژه جوامع فقیر و عقب مانده از طرفداران زیادی برخوردار است.
در ادامۀ این پیام، رییس جمهور به تعهدات دولت در پیوند به آزادی بیان در کشور تأکید کرده، گفته است: امید دارم تا در رسانههای ما حضور جوانان نسبت به گذشته بیشتر شود تا از استعدادهای خلاق آنان استفاده شود.
افغانستان یک دهه بعد از اختراع رسمی رادیو به خدمات رادیویی آشنا شد و نخستین برنامۀ رادیویی در سال ۱۳۰۶ در زمان امانالله شاه از استیشن ابتدایی رادیو کابل که در «کوتی لندنی» در پل آرتل کابل موقعیت داشت، پخش شد. در سال ۱۳۲۰ استدیوهای مجهز به کمک کشور آلمان در پل باغ عمومی ایجاد شد.
در سال ۱۳۲۸ اولین رادیوهاییکه با بطری موتر کار میکرد به کشور وارد شد و معمولاً تعداد این دستگاهها در هر شهر از پنج الی ده زیاد نبود. مردم کسانی را که دارای رادیو (دستگاه گیرنده) بودند به همان نام رادیو مسما میکردند و اغلب مردمان نزدیک به هم به تماشای و شنیدن رادیو آن به محلی که رادیو وجود داشت، میآمدند.
در سالهای ۳۰ تا ۴۰خورشیدی، برق در اکثر مراکز شهرها تعمیم یافت و با تعمیم برق از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۶۴ استدیوهای عصری و تالار بزرگ رادیو در پل باغ عمومی اعمار شد.
اولین رادیویی که به بازار عرضه شد رادیو گوشکی کرستل بود که یک نفر میتوانست از آن استفاده کند، بعد بلندگوها در چهارراهیهای مزدحم نصب شد و بعدها رادیوهای بزرگتر به بازار آمد.
رادیو کابل در اوایل دو ساعت نشرات داشت و بعدها اوقات نشر را افزایش داد، بعد از سالهای چهل صدای اولین نطاقان: سایمه اکبر، مهدی ظفر، عبدالغفور ویاند، لطیفه کبیر سراج، مستوره شال شفیقه حبیبی و دیگران به گوش میرسید.
اولین بانوی آواز خوان رادیو کابل، مستوره جان بود و پسانترها خانم پروین با چادری میآمد و آواز میخواند و بعداً رخشانه، جلوه و آزاده و از مردها نتو، استاد شیدا، استاد رحیم بخش، استاد محمدحسین سرآهنگ، استاد اول میر، ملنگ جان، صابر و استاد نبی گل بود و از گروه ارکستر رادیو کابل جلیل زلاند، استاد خیال، عبدالوهاب مددی، کبوتر ساربان، آشنا، صادق فطرت ناشناس، آرمان و دیگران بودند.
با آمدن تحولات در سال ۱۳۸۱خورشیدی، برای اولین بار رادیوهای خصوصی بهکار آغاز کردند که امروزه بیش از ۲۵۰ دستگاه رادیو در افغانستان فعالیت دارد که بیشتر این رادیوها مصروف پخش موسیقی اند.
Comments are closed.