برفباری‌ها و سردی‌های اخیر دشواری‌های زندگی برای بیجاشدگانی که در زیر خیمه‌ها و خانه‌های نمناک زندگی می‌کنند، بیشتر کرده است. کودکان و کهن سالان از سرمای زمستان در این خیمه‌ها رنج می‌برند.
به گزارش دویچه وله، کودکان این خانواده‌ها در حالی که از لباس‌های گرم زمستانی محروم اند در هوای سرد و در بین گل و لای این خانه‌ها مصروف بازی اند. بسیاری این کودکان تنها یک لباس نازک به تن دارند و از شدت سرما می لرزند. گشت و گذار زنان و کودکان در کوچه های گل آلود، دشواری دیگر این خیمه نشینان است.
بخاری‌های چوبی و زغالی برای گرم کردن این خیمه ها استفاده می‌شود اما برخی از خیمه‌نشینان حتا توان خرید زغال و چوب را هم ندارند. برف باری‌ها و باران‌های روزهای اخیر در کابل، این خیمه‌ها را نمناک تر کرده و حرارت بخاری‌ها نمی‌تواند خیمه نشینان را از سرما و نم حفاظت کند.
وقتی از کودکان می‌پرسم در سرمای زمستان چه مشکلی دارند همه سروصدا راه می‌اندازند و از سردی زمستان شکایت می کنند: «ما کرتی نداریم، ما بوت نداریم، بسیار یخ است.»
بسیاری باشنده‌گان این خیمه‌ها می‌گویند در نتیجه باران های اخیر، در خیمه های شان آب سرازیر شده و زندگی را مشکل تر کرده است. جمشید یکی از این خیمه نشینان گفت: «وضع خوبی نداریم، برف و باران زیاد خانه ها را چپه کرده و در خانه آب درآمده، هیچ چیز نداریم همه چیز تر شده است.»
زباله‌دانی به جای مکتب
کودکان این خانواده ها مجبور اند روزانه کوچه به کوچه به دنبال خریطه های پلاستیکی و پارچه های چوب و زغال سنگ بگردند تا بتوانند حداقل شب های سرد زمستان را با گرمی سپری کنند.
ماه گل یک تن از این خیمه نشینان می‌گوید کودکانش لباس زمستانی ندارند و می‌ترسد که اگر آن ها مریض شوند، جای گرمی برای حفاظت از آن ها وجود ندارد: «نه خوراک داریم، نه کمپل داریم. کودکانم زغال را از اشغال دانی ها میاورند و ما آن را در بخاری ها می اندازیم.»
بیشتر این خیمه نشینان عودت کنندگانی اند که از ایران و پاکستان دوباره به افغانستان برگشته اند. آن ها به دلیل بیکاری به روستاهای شان نرفته اند و ترجیح داده اند تا در کابل بمانند و به شکل زاغه نشینی زندگی نمایند.
فراری های جنگ نیز در کابل کم نیست. بیشتر افغان هایی که از جنگ فرار کرده اند، به کابل پناه آورده و خیمه نشینی اختیار کرده اند. دولت افغانستان هرچند مراکز صحی را برای آن ها فراهم کرده و موسسات خیریه به آن ها کمک می کنند اما بیشتر خیمه نشینان می گویند دولت باید به صورت درازمدت مشکل آن ها را حل کند و برای آن ها پناهگاه مناسب فراهم نماید.
برخی از این خیمه نشینان می‌گویند زمین‌های شان غصب شده است. ماه گل گفت: «ایران رفته بودیم، مهاجر شدیم وقتی پس آمدیم زمین‌های ما را بلندمنزل جور کردند ما این جا آمدیم و از دولت می‌خواهیم که برای ما جای بدهد.»
مردان این خانواده ها از بیکاری شکایت دارند. آن ها می‌گویند هرچند در جستجوی کار هستند ولی در فصل زمستان کارهای ساختمانی متوقف است به این دلیل بسیاری مردان بیکار اند و درآمدی ندارند. هرچند زمستان امسال کابل گرم تر بود و بارندگی بسیار اندکی صورت گرفت برای برخی از باشندگان کابل و ولایات فاجعه بار بود.
براساس آماری که مقام‌های محلی ارایه کرده اند، تنها در ولایت پنجشیر، بیش از دو صد تن در نتیجه سرازیر شدن برف کوچ جان داده اند. برفباری های اخیر راه های مواصلاتی شماری از ولایات و ولسوالی‌ها را نیز مسدود کرده است.