چهار شنبه ۳ سرطان ۱۳۹۴

کارایی حکومت وحدت ملی فدای تلاش‌ها برای حفظ وحدت درونی دولت شده است
وزیر داخلۀ سابق افغانستان در نشست «موسسه صلح» امریکا با بررسی مسائل امنیتی افغانستان گفت که کارایی حکومت وحدت ملی فدای تلاش‌ها برای حفظ وحدت درونی دولت شده است.
موسسه صلح امریکا نشستی تحت عنوان «آیا افغانستان توانایی برقراری ثبات پس از خروج نیروهای امریکایی از این کشور را دارد؟» را با حضور ویلیام بیرد کارشناس ارشد در زمینه اقامت در موسسه صلح، علی جلالی وزیر داخلۀ سابق افغانستان و کارشناس موسسه صلح، اسکات اسمیت مدیر پروژه‌های این موسسه در افغانستان و آسیای مرکزی، و موید یوسف مدیر پروژه‌های موسسه صلح در جنوب آسیا، برگزار کرد.
علی جلالی در این میزگرد در بررسی مسائل امنیتی افغانستان، چالش‌ها و راه‌کارها گفت: میزان تلفات نیروهای امنیتی افغانستان در سال جاری نسبت به سال‌های گذشته افزایش شدیدی داشته است تاجایی که میزان تلفات پولیس ملی و پولیس محلی این کشور از ابتدای ماه گذشته میلادی تاکنون حدود ۵ هزار سرباز بوده که نسبت به مشابه سال گذشته حدود ۷۰ بالا رفته است.
جلالی اعلام کرد: یکی از عوامل ناامنی در افغانستان نبود پشتیبانی اطلاعاتی و هوایی از سوی نیروهای خارجی و کاهش نیروهای نظامی خارجی به ویژه پس از پایان رسمی مأموریت نظامی نیروهای ناتو در این کشور است.
وزیر داخلۀ سابق افزود: اگرچه فصول جنگی طالبان در افغانستان به بخشی از زنده‌گی در این کشور تبدیل شده است اما تفاوتی که فصل جنگی در سال جاری با سال‌های گذشته دارد، این است که شرایط این کشور تغییر کرده است. به عنوان نمونه، نیروهای نظامی افغان رهبری عملیات‌ها را برعهده گرفتند، حکومت وحدت ملی نیز آسیب‌پذیری‌های خاص خود را دارد و شبه‌نظامیان نیز در حال آزمایش توانایی این حکومت است.
کارشناس مرکز صلح امریکا ادامه داد: مسئله مهم دیگر این است که طالبان افغانستان به دنبال مسیر دلخواه خود در روند گفت‌وگوهای صلح در این کشور است.
جلالی اذعان کرد: در این میان حکومت وحدت ملی افغانستان نیز برای حفظ «وحدت» که در توافقنامه سیاسی مورد توافق قرار گرفته، با تنش‌های داخلی روبرو شده است که اداره مؤثر این کشور را تحت‌الشعاع قرار داده است و گاهی اوقات کارایی دولت کابل فدای حفظ وحدت در حکومت وحدت ملی شده است و شبه‌نظامیان نیز از این مسئله استفاده‌های خودشان را برده‌اند.
وی همچنین در مورد حضور گروه تروریستی داعش در افغانستان گفت که هیچ سند و شاهدی از حضور این گروه در افغانستان وجود ندارد اما فرصت‌هایی برای گروه‌های خاصی ایجاد شده است که بتوانند از نام داعش در این کشور استفاده کنند.
جلالی اظهار داشت: برخی گروه‌ها که اختلافات شخصی با برخی دیگر از گروه‌ها در مناطقی از افغانستان دارند با پریایی درگیری، امیدوارند که مورد حمایت داعش قرار گیرند.
وزیر داخله سابق افغانستان در مورد نگرانی‌ها در مورد ظهور داعش در افغانستان گفت که نامه طالبان به ابوبکر البغدادی نشان از نگرانی این گروه در مورد حضور داعش در افغانستان است اما مسئله قابل توجه دیگر این است که برخی افراد که اعتبارشان در دولت و منابع این کشور را از دست داده‌اند، سعی در استفاده از این فرصت (مسئله داعش در افغانستان) در راستای منافع‌شان دارند.
وی در خصوص مسئله وضعیت، واکنش و اقدامات نیروهای امنیتی افغانستان نیز اظهار داشت: مهمترین چالش پیش روی این نیروها، تعداد ناکافی نیروهای امنیتی در افغانستان نسبت به مناطق تحت پوشش است.
جلالی ادامه داد: اگرچه که آمارها از تعداد نیروهای امنیتی افغانستان، نشان از تعداد بالای این نیروها است اما واقعیت این است که افغانستان ظرفیت حفظ این تعداد نیروی اعلام شده را ندارد و از سوی دیگر مسأله این است که هنوز کسی نمی‌داند چه تعداد از این نیروهای امنیتی در میدان جنگ حضور دارد و چه تعداد از این نیروها را می‌توان بکار گرفت زیرا اگر به چرخه عملیات‌های نظامی ارتش افغانستان نگاهی بیندازیم، مشخص می‌شود که تعدادی از آ‌ن‌ها تحت آموزش هستند، یا تعدادی از آن‌ها در حال انجام عملیات هستند و یا در مرخصی هستند و در یک زمان خاص تنها ۳۰ یا ۴۰ از نیروهای ثبت شده حاضر می‌باشند.
کارشناس مرکز صلح امریکا با اشاره به نگرانی دیگر در افغانستان مبنی بر از دست رفتن حاکمیت ملی در این کشور گفت: وضعیت استراتژیک بسیاری از شهرستان‌های افغانستان حتی با وجود حضور نیروهای دولتی نیز تغییری نکرده است اما دولت کابل سعی می‌کند که تمام شهرستان‌های این کشور را تحت کنترل بگیرد، در حالی که در بسیاری از شهرستان‌ها تنها یک پاسگاه نظامی دولتی قرار گرفته که نمی‌تواند امنیت کل منطقه تحت پوشش خودشان را تأمین کند. بنابراین اگر دولت افغانستان قصد کنترل تمام شهرستان‌ها و تأمین امنیت مردم را دارد، باید نیروهای امنیت ملی را به تمام مناطق افغانستان اعزام کند.
جلالی عدم هماهنگی میان نیروهای عملیاتی را یکی دیگر از چالش‌های افغانستان دانست و اظهار داشت: دولت در مناطق مختلف افغانستان نیروهای نظامی در اختیار دارد اما برای انجام یک عملیات نظامی، نیرو باید از کابل اعزام شود و برای تشکیل تیم عملیاتی باید کماندوها، نیروهای محلی، پولیس بکار گرفته شود که هیچ هماهنگی در ظرفیت‌ها، توانایی، امکانات و اولویت‌ها میان این نیروها وجود ندارد و این مسئله موجب می‌شود که آن‌ها تنها به منطقه اعزام شوند و چند نفر را از پا در بیاورند و مورد پوشش رسانه‌ای قرار گیرند در حالی که هیچ تغییری در وضعیت آن منطقه ایجاد نشده است.
وی اظهار داشت: نیروهای افغانستان همچنین از کمبود پشتیبانی از جمله حمایت هوایی و اطلاعاتی، تجهیزات نظامی و لوجیستیکی نیز رنج می‌برد تا جایی که یکی از افسران اطلاعاتی این کشور اعلام کرد که تا سال گذشته سازمان‌های اطلاعاتی از هر ۱۰ توطئه، ۷ توطئه را خنثی می‌کردند در حالی که در سال جاری این تعداد به ۳ توطئه کاهش پیدا کرده است.
وزیر داخله سابق افغانستان همچنین در خصوص راه‌کارها برای برقراری صلح و ثبات در افغانستان پیشنهاد کرد که اول، دولت باید روند گفت‌وگوها را ادامه دهد اما دل به آن نبندد. دوم، بجای انجام عملیات‌های پاکسازی، نیروهای امنیتی افغانستان باید عملیات‌های کوچک برای تمرکززدایی عملیاتی طالبان در مناطق مختلف انجام دهد بدین معنا که در محل‌هایی که عملیات‌های طالبان افغانستان در آن متمرکز شده، دولت کابل در این مناطق عملیات نظامی انجام دهد و اهداف را تعقیب کند به عنوان نمونه یکی از فرماندهان یکی از مناطق افغانستان در یکی از اقدامات خود در یکی از ناامن‌ترین مناطق ولایت وردک افغانستان تمام پاسگاه‌های امنیتی در این شهرستان را تعطیل و بجای آن، عملیات‌های اطلاعاتی در سطح شهرستان را گسترش داد و زمانی که جمعی از طالبان در یک منطقه را شناسایی می‌کرد، با انجام یک عملیات شبانه آن را منهدم می‌کرد و این مسئله موجب برقراری امنیت در این شهرستان شد و سوم پشتیبانی به موقع از نیروهای نظامی ویژه در هنگام عملیات.