یک شنبه ۷ سرطان ۱۳۹۴

در این روزها خبر اتحادِ استاد عطا محمد نور، سرپرست ولایت بلخ و رییس اجراییِ حزب جمعیت اسلامی با عبدالرشید دوستم معاون اولِ ریاست‌جمهوری و رهبر جنبش ملی اسلامی افغانستان، بحث‌هایی را در رسانه‌های کشور برانگیخته است.
شخصِ استاد عطا و طرف‌دارانِ این اتحاد می‌گویند: هدف از این اتحاد، «دفاع از جان و مال و عزت و ارزش‌های»ِ مردم افغانستان و حمایت از نیروهای امنیتی کشور است. اما برخی دیگر می‌گویند که با این اتحادها، افراد غیرمسوول مسلح می‌شوند و می‌توانند در بی‌ثباتی کشور نقش بازی کنند.
البته این اتحاد بر اثرِ تلاش‌های بسیارِ شماری از فرماندهانِ احزابِ جنبش و جمعیت در ولایات شمالی افغانستان از جمله ولایت فاریاب صورت گرفته و هنوز معلوم نیست که تا کجا و چه وقت پایدار می‌ماند. ولی نفسِ نظامی‌پوش شدنِ جنرال عطا محمد نور و شرکتِ او در نبردهای مستقیم برای تأمین امنیت ولایت بلخ، مخالفتِ مخالفان را برانگیخته و حالا این رزم‌جامه به تن کردن، وارد مرحلۀ جدیدی شده است.
اگرچه رقابتِ سرسختِ آقایان دوستم و عطا در گذشته، تردید‌هایی بر ثباتِ این جبهه ایجاد کرده و می‌کند، اما از آن‌جایی که وضعیت در شمال بحرانی‌ست و نیز در گذشته‌ این چهره‌ها در کنار هم در برابر طالبان رزمیده‌اند و جبر زمان، رابطه‌های پُرتنشِ آن‌ها را به تساهل و همکاری‌ در زمینه‌های مشخص عوض کرده؛ مشکلِ زیادی فراراهِ این اتحاد نمی‌توان دید.
جنرال دوستم و عطا محمد نور سال‌ها با هم رفیق بودند و سال‌ها رقیب؛ اما حالا هر دو در بدنۀ حکومت وحدت ملی حرف اصلی را می‌زنند و وزنۀ اصلی در سبک و سنگین شدنِ دو ستون سیاسیِ دولت وحدت ملی هستند. تغییر جغرافیای جنگ در افغانستان، تلاش داعش برای نفوذ در شمال و گسترش عملیات طالبان در ولایات شمالی، از اصلی‌ترین دلایلی‌ست که می‌تواند رقابتِ گذشته را به رفاقتِ جدید گذار دهد و احزاب کلانِ جمعیت و جنبش در شمال را در کنارِ هم و در حمایت از نیروهای امنیتی کشور قرار دهد.
حالا این اتحاد می‌تواند مخالفانِ خود را هم داشته باشد، ولی در عین حال می‌تواند سرمشقی برای دیگر نیروهای سیاسی در دیگر ولایت‌ها و سمت‌های کشور باشد تا مردم را در حمایت از نیروهای امنیتیِ افغانستان بسیج کند و در صورت ضرورت، خود مردم افغانستان زیر چترِ نیروهای امنیتی، در برابر دشمن برزمند.
مسلماً همۀ آنانی که از نام و آدرسِ مردم، برای خود امکانات و قدرتِ فراوان کمایی کرده و به پایگاه و جایگاهِ والا دست یافته‌اند، می‌باید به‌مانندِ استاد عطا محمد نور و جنرال دوستم، در روزهای دشواری که بیشتر ولایت‌های کشور از جورِ داعش و طالب به ستوه آمده، با همدیگر متحد شوند و در کنارِ مردم و نیروهای امنیتی قرار بگیرند و به آن‌ها انگیزۀ مبارزه و ایستاده‌گی دهند.
البته واضح و مبرهن است که در این بسیج عمومی علیه تروریسم، رعایت نظم و حفظ مصالحِ جامعه باید در اولویت قرار بگیرد. مبادا چنین شود که کسانی با راه‌اندازی بی‌نظمی و شکستاندنِ حاکمیت ‌قانون، مرتکب اعمالی شوند که مردم را بیشتر از گذشته پریشان و ناامید بسازند!
به هر صورت، ایجاب می‌کند که سایر شخصیت‌های مطرحِ سیاسی و مردمی نیز به‌جای سنگ‌اندازی در اتحاد استاد عطا محمد نور و جنرال دوستم، به آن‌ها اقتدا کرده، عزم‌شان را برای دفاع از وطن جزم کنند و در حمایت از نیروهای امنیتی، وارد میدانِ مبارزه شوند و این‌گونه گلیمِ ناامنی در کشور را برچیـنند.