دو شنبه ۵ اسد ۱۳۹۴

بدخشان، از ولایت‌های امنِ کشور این روزها چهره‌یی دیگر به خود گرفته و به ناامن‌ترین ولایتِ افغانستان تبدیل شده است. در چند ماه پسین، چندین رویداد ناگوارِ امنیتی در این ولایت رخ داده و سبب اسارت و کشته شدنِ نیروهای پولیس و ارتش شده است. در تازه‌ترین رویداد، شماری از تسلیم شدنِ بیش از ١٠٧ نفر افسر و سرباز پولیسِ سرحدی و محلی در منطقۀ تیرگران ولسوالی جرمِ ولایت بدخشان به طالبان سخن می‌گویند و برخی دیگر هم از به اسارت درآمدنِ این نیروها خبر می‌دهند. اما عصر روز گذشته خبر رهایی این سربازان به نشر رسیده است. طالبان نیز در اعلامیه‌یی رهایی این سربازان را در پی ضمانت تایید کره است. و اما ادعایی وجود داشت مبنی بر این‌که این نیروها به‌دلیل نرسیدنِ کمک‌های لازم، بعد از چهار روز درگیری با طالبان، با قبول کشته و زخمی شدنِ نزدیک به بیست نفرشان، به اسارتِ طالبان درآمده‌اند. آن‌ها مدعی‌اند که مسوولانِ ارتش و پولیس در مرکز و بدخشان، برای این نیروها مواد خوراکی و مهماتِ نظامی نفرستاده‌اند. به باور این‌ عده، قصد و دسیسۀ سازمان‌یافته‌یی در کار بوده است تا این نیروها به طالبان تحویل داده شوند.
در همین حال، طالبان هم از اسیر شدنِ این نیروها خبر داده‌اند و گفته‌بودند که این تعداد از نیروهای پولیس، پس از جنگ و نبرد و کشته شدنِ نزدیک به بیست تن‌شان، به اسارتِ آن‌ها درآمده‌اند.
اما طرف دیگر، فرمانده پولیس ولایت بدخشان جنرال بابه جان در صفحۀ فیس‌بوکش خبر داده که این یک‌صدوهفت پولیس به طالبان تسلیم شده‌اند و این کارِ آن‌ها مایۀ تأسف است..
جنرال بابه جان مدعی است که در میانِ این پولیس‌های تسلیم شده، رییس ارکان کندک هفتمِ زون سرحدی شمال به‌نام نذیرالله شاه و جلال فرمانده پولیس محلی حضور دارند. به گفتۀ بابه جان، این دو فرمانده با وجود این‌که به تمامِ تجهیزات و مهمات اکمال شده بودند و از نگاه اعاشه و اباته هیچ نوع مشکلی نداشتند، به دشمن تسلیم شده‌اند.
فرمانده پولیس ولایت بدخشان همچنین می‌گوید که این نیروها بدون این‌که کوچک‌ترین تلفات ببینند، به‌دلیل میانجی‌گری برخی افراد مشکوک و ناباب، به طالبان پیوسته‌اند. او پولیس محلیِ این ولایت را فاقد اعتبار خوانده و مدعی است که آن‌ها با این عمل بزدلانه، لکۀ ننگی در قوای مسلح شجاعِ کشور شده‌اند. جنرال بابه جان به‌صراحت می‌گوید که این نیروها با تمام امکانات در ارتفاعات مستقر بوده‌اند و طی معامله‌یی ننگین، خود را تسلیمِ دشمن کرده‌اند.
در عین حال، هم از نوشتۀ جنرال بابه جان و هم از اظهاراتِ برخی مقام‌ها در ولایت بدخشان و نماینده‌‌گانِ این ولایت در مجلس بر‌می‌آید که قصۀ اسارت یا تسلیم شدنِ این نیروهای پولیس، پیچیده‌گی‌های فراوانی دارد و هر دو طرف اتهام‌هایی را مطرح می‌کنند که کاملاً جدی و خطرناک است. اتهام‌های فرمانده پولیس بدخشان به پولیس محلی و پولیس سرحدی و نیز ادعای نماینده‌گان مردم بدخشان نسبت به این قضیه، همه از فعالیت‌های دشمن در درونِ نهادهای امنیتی پرده برمی‌دارد. بنابراین، ضروری است که به این ادعاها به گونۀ جدی رسیده‌گی شود.
در گذشته نیز ولسوالی وردوج بدخشان شاهد به اسارت درامدن سربازان ارتش بود که سرهای شمارشان بریده شده بود. نیروهای ارتش در بدخشان در ولسوالی جرم این ولایت، به دلیلِ نرسیدن کمک‌های لازم بعد از چند روز مبارزه و گرسنه‌گی و تشنه‌گی، با شاجورهای خالی به دستِ طالبان افتاده‌بودند؛ اما متأسفانه هیچ کسی به عنوان مسوولِ این کوتاهی‌ها بازداشت و محاکمه نشد.
مسلماً اگر آن رویداد با قاطعیت مورد بررسی قرار می‌گرفت، این رویداد هرگز اتفاق نمی‌افتاد. به هر رو، اکنون انتظار داریم که رویداد بدخشان مورد بررسیِ همه‌جانبه در مرکز قرار بگیرد و مشخص شود که چه کسانی خیانت و چه کسانی غفلت کرده‌اند. تسلیم شدن این چنینی پولیس به طالبان برای دولت نهادهای امنیتی یک افت است اما رها شدن آنان توسط طالبان هم خالی از خیر نیست.