دیروز، اظهارات ظاهر قدیر نمایندۀ مردم ننگرهار در مجلس و معاونِ این مجلس، در مورد رویدادهای ننگرهار و برخورد نظامیان با داعش در ولسوالی‌های مختلفِ این ولایت، یک بارِ دیگر حنیف اتمر مشاور شورای امنیت ملی افغانستان را نشانه رفت. او ظاهراً چیزی را پوشیده باقی نگذاشت و به‌کرات و مرات از حنیف اتمر به عنوان کسی که افغانستان را به تباهی می‌کشد، یاد کرد.
اگرچه آقای قدیر نامی از حنیف اتمر نگرفت، اما با گفتن شورای امنیت، مشاور شورای امنیت، به کار بردن واژۀ «لغمان» و این‌که من به‌ساده‌گی می‌توانم به ولایتم بروم اما تو به لغمان و به قریۀ خود رفته نمی‌توانی و من می‌توانم آن منطقه را برایت امن بسازم؛ واضح ساخت که هدفش به صورتِ خاص مشاور امنیت ملی است.
آقای قدیر گفت که وظیفۀ مشاور مشوره دادن است؛ اما مشاور امنیت ملی همۀ دولت را قبضه کرده است. او گفت که فرماندهان داعش در کابل حضور دارند و شورای امنیت نیز در قضیۀ ناامن‌سازی ننگرهار دخیل می‌باشد.
این اتهام‌ها در مجلس، اتهام‌های کوچکی نیستند و برای چندمین‌بار است که حنیف اتمر مورد این‌گونه اتهام‌ها قرار می‌گیرد. نماینده‌گانی در مجلس هستند که حنیف اتمر را زیر انتقاد می‌گیرند، اما هر بار که این انتقادها بالا گرفته است، آقای اتمر با صحبتِ غیررسمی با مسوولانِ رسانه‌ها و خبرنگاران سعی کرده است که این‌همه اتهام را بازی نشـان بدهد و برعکس، از توانایی‌ها و مدیریت در کارکردهایش سخن بگوید!
شکی نیست که حنیف اتمر یکی از چهره‌های فعال و مدبر در کنار آقای غنی است؛ اما وقتی این چهره مورد انتقاد قرار می‌گیرد و متهم به برباد کردنِ افغانستان می‌شود، مردم افغانستان دیدگاهِ متفاوتی نسبت به این سیاست‌مدار پیدا می‌کنند.
فراموش نمی‌کنیم سال‌هایی که آقای اتمر وزیر داخله بود، انتقادهایی نسبت به کارکردهای او وجود داشت و اتهام‌هایی نیز نسبت به وی مطرح می‌شد. روزنامۀ ماندگار هم بخشی از آن انتقادها و اتهام‌ها را نشر کرده بود. از آن روزگار تا اکنون آقای اتمر به عنوان یک چهرۀ سوال‌برانگیز در نظام و دولتِ افغانستان مطرح بوده است. سیاست‌مدارانی او را متهم به انجامِ کارهایی علیه منافع ملی افغانستان می‌کنند و بسیاری از سیاست‌مداران هم او را چهره‌یی مثبت ارزیابی می‌نمایند. اما فارغ از تمام دوستی‌ها و دشمنی‌ها و سیاسی‌نگری‌هایی که نسبت به شخصیت‌ها و دولت‌مردان وجود دارد، آقای اتمر به عنـوانِ یک چهرۀ فعال اما متهم در نزد مردم مطرح است.
تیم آقای غنی چهره‌یی به سنگینی اتمر ندارد و او در مدیریت، از توانایی و موفقیتِ بالایی برخوردار است. اما این موفقیت توام با سلایق و علایقی بوده که هر از گاه مورد انتقادهای سخت قرار گرفته و جدا از آن، اتهاماتِ سنگینی نیز بر این شخص وارد کرده است.
ریاست‌جمهوری تا کنون هیچ توجهی به این اتهام‌ها نکرده و این بی‌توجهی، خود سوال‌های فراوانی را در اذهانِ عامه در برابرِ آقای اتمر مطرح می‌کند. اما اکنون فرصتِ آن فرا رسیده است که آقای اتمر، به جای سکوت در برابر این‌همه ادعا و اتهام، موضعش را مشخص کند. آیا واقعاً او در پشتِ رویدادهای منفیِ کشور قرار دارد و حضورِ داعش در افغانستان، با توجه به برداشتی که از سخنان معاون اول مجلس می‌شود، نتیجۀ بازی‌های اوست؟
ریاست‌جمهوری و آقای اتمر هر دو باید هرچه زودتر به سوال‌های مردم پاسخ بگویند. زیرا پاسخ ارایه نکردن، مصیبتِ دیگری برای افغانستان است و این کشور را در همۀ سطوح به بحرانِ بی‌اعتمادی می‌کشاند و در نهایت هرج‌ومرجی را به وجود می‌آورد که در آن نفعِ هیچ سیاست‌مدار و بازیگری نهفته نیست!