زنانی‌که به عنوان آمران جندر و مشاوران زن در ریاست‌جمهوری و ریاست‌اجرایی کار می‌کنند، از درد و مشکلات زنان افغانستان بی‌خبر اند.
شماری از فعالان حقوق زن می‌گویند: اگر رهبران حکومت می‌خواهند مشکلات زنان از ریشه حل شود، پس باید در رإس ریاست‌های جندر کسانی را بگمارند که دارای تحصیلات عالی بوده و از درد زنان سرزمین‌شان آگاه باشند.
فتانه گیلانی یکی از فعالان حقوق زن با انتفاد از تجلیل هشتم مارچ به شکل نمادین و سمبولیک گفت: زنان افغانستان از تجلیل‌های نمادین هشت مارچ خسته و دل‌زده شده‌اند.
او تاکید کرد: رهبران حکومت به جای تبریک گفتن هشت مارچ به زنان افغانستان، زمینه کار را برای پسران آنان فراهم کند تا از غرق‌شدن در دریاها نجات پیدا کنند.
به گفته بانو گیلانی: زنانی‌که به عنوان آمران جندر و مشاوران زن در ریاست‌جمهوری و ریاست‌اجرایی کار می‌کنند، از درد و مشکلات زنان افغانستان بی‌خبر اند.
این فعال حقوف زن تصریح کرد: این زنان هیچ‌گاه به ولایت و در میان زنان فقیر حضور نداشتند تا مشکلات آنان را درک کرده به رهبران حکومت انتقال دهند، بل همیشه در موتر‌های لوکس و برنامه‌های نمایشی حضور داشتند.
وی افزود: این نماینده‌گان بانوان چون همیشه در برنامه‌های مفشن حضور داشتند و در برنامه‌های شان هم زنان همتراز خود را دعوت کردند، بنابراین هیچگاه درک نکردند که زنانی هم در جامعه ما نفس می‌کشند که حتا به نان شب‌شان محتاج اند.
او با انتقاد از حکومت گفت: اگر رهبران حکومت می‌خواهند مشکلات زنان را از ریشه حل سازند، پس باید در راس ریاست‌های جندر کسانی را بگمارند که دارایی تحصیلات عالی بوده و از درد زنان سرزمین‌شان آگاه باشند.
شهلا فرید استاد دانشکده حقوق دانشگاه کابل به روزنامه ماندگار گفت: با وجود اینکه برای ایجاد کمیته‌ و ریاست‌های جندر وزارت‌خانه، نهادهای و فعالان حقوق زن زحمت بسیار کشیدند؛ اما پس از گذشت چند سال این ریاست‌های به شکل نمادین و سبمولیک باقی مانده است.
بانو فرید تاکید کرد: با آنکه دراکثریت یا تمامی وزارت‌خانه‌ها کمیته و ریاست‌های جندر ایجاد شده، اما این حضور فقط فزیکی است و کاری موثری انجام ندادند.
به گفته این استاد دانشگاه: اکثریت آمران جندر چون براساس روابط برگزیده شدند، از مسایل جندر ناآگاه اند و نمی‌دانند که چه‌کارهای انجام دهند و مبدل به یک مامور عادی همان وزارت‌خانه شده اند.
بانو فرید با انتقاد از آمران جندر تصریح کرد: بسیاری وقت‌ها تصامیمی گرفته می‌شود که به ضرر زنان است، اما این آمران جندر حتا درک نمی‌کنند که این تصمیم نادرست و به نفع زنان نیست.
او می‌گوید: به همین دلیل اکنون تصمیم گرفته شده تا نقش این آمران جندر در بخش تقرر و تصمیم‌گیری، بیشتر شود تا ظرفیت جذب زنان در وزارت‌خانه‌ها بالا برود.
استاد فرید به این باور است که وزارت زنان باید برای تقرری زنان به حیث آمران جندر براساس لیاقت و شایسته‌گی اقدام کند و دیگر اجازه ندهد زنانیکه روابط و شناخت دارند، پست‌های آمران جندر را غصب کنند و مانع حضور زنان توانمند و شایسته در این پست‌ها شوند.
با این حال، حبیبه سرابی عضو شورای عالی صلح در نشست بزرگداشت از هشت مارچ گفت: واحدهای جندر در وزارت‌خانه‌ها به شکل نمادین باقی مانده و تنها کارشان تجلیل نمایشی از روز جهانی زن است.
به گفته سرابی: در جریان هشت مارچ امسال تصمیم گرفته شد تا زنان که به حیث آمران جندر کار می‌کنند باید پست‌های با صلاحیتی داشته باشند یعنی شخصاً تصمیم گیر باشند.
او تاکید کرد: در دیداری که با آمران جندر داشتیم، این مشکلات مورد بررسی قرار گرفت و تصمیم برآن شد تا این مساله با سران حکومت در میان گذاشته شود و برای آن راه حلی جستجو شود.
ساجده فایق آمرجندر خدمات ملکی می‌گوید: حضور زنان در یک دهه اخیر قابل انگار نیست، اما این حضور کافی نیست و باید از حالت نمادین و سبمولیک خارج شود.
او گفت: یکی از مشکلات اساسی ریاست‌های جندر، عدم بودجه کافی، صلاحیت‌های محدود و بست‌های پایین است که برای آمران جندر در نظر گرفته شده.
وی تاکید کرد: مشکل دیگر ریاست‌های ‌جندر عدم حضور آنان، یعنی اینکه هیچگاه آمران جندر به جلسات عمومی فراخوانده نمی‌شوند و در جریان کار قرار داده نمی‌شوند، است.
به باور او، همسان نبودن شغل با تحصیل، پایین بودن ظرفیت، دید تبعیض آمیز نسبت به زنان و نبود حمایت سیاسی از زنان مشکلاتی جدی اند که پیش روی ریاست‌های جندر وزارت‌خانه قرار داد که باید به آن پرداخته شود.
روز جهانی زن همه سال در اکثریت کشورهای از جمله افغانستان تجلیل می‌شود و زنان این روز به عنوان یک روز تاریخی و اثر گذار دانسته و از آن بزرگداشت می‌کنند.