بخش نخست/

وقتی نوزادی متولد می‌شود، مغز او کاملاً آماده است تا یک سری روابط را در حینِ یادگیری و تجربه موقعیت‌های گوناگون زنده‌گی، ایجاد نماید. ایجاد این روابط در ذهن و مغز کودک از همان بدو تولد آغاز شده و تا بزرگ‌سالی هم ادامه می‌یابد. تحقیقاتی که اخیراً انجام شده، اطلاعات جدید و قابل توجهی را در این زمینه به دست داده اند .از جمله این‌که مغز انسان به هنگام کودکی، سریع‌ترین میزان رشد را دارد تا آن‌جا که در پنج ساله‌گیِ طفل، به ۹۰ درصد رشد نهایی خود می‌رسد. اما پرسش این است که اصولاً آگاهی درباره رشد مغزیِ کودک‌تان تا چه حد حایز اهمیت است؟
دانشمندان معتقد اند رشد مغزی در کودکان طی یک دوره زمانی بسیار کوتاه اتفاق می‌افتد، به طوری که در مواردی این تغییرات به حدی شدید اند که آثار بلندمدتی بر روی فکر و ذهن کودک برجا می‌گذارند.
آن‌ها این دوره‌های زمانی خاص را که رشد مغزی کودک در طول ۵ تا ۶ سال اول زنده‌گی به بیشترین حد خود می‌رسد، دوره‌های بحرانی می‌نامند. تصور آن است که این مرحله نیز مانند دیگر مراحل برجسته و مهم در زنده‌گی کودکان مثل یادگیری راه رفتن، صحبت کردن، بازی کردن و…، از مهم‌ترین دوره‌هایی هستند که در آن مهارت‌های خاصی در کودک به‌طور طبیعی توسعه پیدا می‌کند. بر این اساس، تجربیات اولیه کودکان، نقش مهمی را در موفقیت‌های تحصیلی و زنده‌گی آینده آنان بازی می‌کنند.
پژوهشگران معتقد اند، وقتی والدین کودک را تغذیه می‌کنند، او را نوازش کرده راه می‌برند یا با او صحبت می‌کنند، برایش لالایی و شعر می‌خوانند، ضمن آموزش برخی مهارت‌های کلیدی، روابط ذهنی و مغزی او را هم بهبود می‌بخشند که این امور سبب می‌شوند تا طفل یاد بگیرد نسبت به دیگران چه احساسی داشته باشد یا چه‌گونه با دیگران و دنیای اطرافش ارتباط برقرار کند.

نیاز کودکان در این مرحله چیست؟
با این‌که آگاهی از رشد ذهنی و مغزی کودک از اهمیت خاصی برخوردار است؛ اما لزومی ندارد که شما نسبت به آن بیش از حد نگران باشید. فراموش نکنید که کودکان با توانایی‌های خاص خود برای یادگیری، متولد می‌شوند و بسیاری از مهارت‌ها را بدون نیاز به آموزش یاد می‌گیرند .به عنوان مثال، شما نمی‌توانید به کودک‌تان یاد بدهید که حرف بزند، بلکه با به کار بردن روش‌ها و تجربیات خود، او را تشویق می‌کنید تا مهارت‌های زبانی خویش را توسعه دهد.