کشته شدن ملا منصور، رهبر طالبان و یکی از بزرگترین قاچاق بران موارد مخدر، در پاکستان توسط امریکا، نخستین اقدام آن کشور بعد از پانزده سال مبارزه با تروریزم، در برابر رهبران طالبان است. از طرف دیگر این حمله، روایت‌گر جدیت مبارزۀ امریکا در برابر تروریزم در خاک پاکستان است و این‌که امریکا می‌تواند لانه‌ها و افراد مهم گروه‌های تروریستی را درآن کشور هدف قرار دهد. بر بنیاد گزارش‌ها، ملا منصور بعد از تکیه زدن به کرسی ملاعمر، ده‌ها هزار انسان را در حمله‌های طالبان در افغانستان کشت. حالا کشته شدن او بدون شک با اسقبال گسترده‌یی مواجه است. امریکا زمانی این رهبر طالبان را هدف قرار داده است که مذاکرات چهارجانبه برای کشاندن طالبان به میز گفت‌وگو بی‌نتیجه مانده است. پاکستانی‌ها همکاری خاصی در امر مبارزه با تروریزم نداشته اند و همچنان شبکه‌های تروریستی طالبان در پاکستان فعال اند و به عنوان ابزار تطبیق سیاست خارجی آن کشور عمل می‌کنند. حالا حمله بر رهبر طالبان در خاک پاکستان، تاثیرات کلانی را در مبارزه با تروریزم دارد؛ از جمله صف طالبان با مرگ ملا منصور می‌تواند دچار تزلزل بیشتر شود و اختلاف در رهبری طالبان بار دیگر پدید آید. چنانکه با مرگ مشکوک ملاعمر، صف طالبان به سه دسته مخالف تقسیم شد و با مرگ ملامنصور اما بازهم رقابت روی کرسی او وجود خواهد داشت. این خوب‌ترین فرصتی است که دولت افغانستان باید از آن سود بجوید و طالبان را به گذاشتن سلاح شان به زمین ترغیب کند. از جانب دیگر حمله به ملامنصور در پاکستان هشدار کلانی است به آن کشور مبنی بر اینکه روزی جهان در برابر آن ناچار به موضع‌گیری شود. اگرچه رابطه میان پاکستان و امریکا به ساده‌گی‌ها برهم نمی‌خورد اما سرانجام حمایت پاکستان از مبارزه با تروریزم و تبدیل شدن آن کشور به پناه‌گاه امن تروریستان، آن کشور را به نقطۀ غیر قابل اطمینان برای منطقه و در سطح جهان برای شریکان استراتیژیکش تبدیل کرده است و می‌کند. ترس از افتادن سلاح هسته‌یی پاکستان به تروریستان و افراطیون مثل القاعده، داعش و جیش محمد و یا هم طالبان پاکستانی، آن کشور را بیشتر مورد نظر جهان قرار خواهد داد و سرانجام اگر پاکستان کاری برای محو لانه‌های ترویزم نکند و راهبردش در برابر افغانستان و منطقه را تغییر ندهد، روزی فرا خواهد رسید که متحدان غربی آن کشور همان‌گونه که در افغانستان مداخله کردند به پاکستان نیز مداخله کنند. از طرف دیگر امریکایی‌ها زمانی رهبر طالبان را هدف قرار داده اند که شایعه در مورد دیدار او با ولادیمیر پوتین رییس‌جمهور مقتدر روسیه بالا گرفته بود. اگرچه این شایعات در کل از جانب دولت روسیه رد شد اما احتمال این که بحث حمایت آن کشور از طالبان و تصمیم اخیر آن کشور بر برداشتن تحریم‌ها از روی این گروه، اقدام اخیر امریکا را نیز می‌تواند متاثر ساخته باشد مطرح است.
به هرصورت، حمله به ملامنصور توسط امریکا این پیام را به وضوح میرساند که سیاست‌های پاکستان به خطر جدی برای جهان تبدیل شده است و حالا کم کم فرصت آن رسیده است تا حرکت‌های آن کشور مورد توجه و کنترل قرار گیرد. حالا که رهبر طالبان مورد حمله قرار گرفته است و معلوم نیست پاکستان چه کسی را به جای او می‌گمارد، اما با کشته شدن او باید دولت افغانستان، ضمن باز گذاشتن باب مذاکره و گفت‌وگو، مگر با تغییر سیستم و روش‌های جاری، حملات نظامی را بر مواضع طالبان بیشتر کند تا مبارزه با تروریزم و آشتی با صلح‌دوستان نتیجه‌ بدهد. چنانچه ملا منصور مانعی در برابر صلح بوده باشد، حالا در نبود او ببینیم چه کاری برای صلح و ثبات افغانستان صورت می‌گیرد.
از جانب دیگر کشته شدن بن لادن، ملاعمر، ملامنصور و چند فرمانده دیگر طالبان در پاکستان و حضور پایگاه‌های آنان در کویته، کراچی، پیشاور و دیگر شهرهای پاکستان فرصتی است تا دولت افغانستان از آن استفاده کرده و شکایتش از پاکستان را به سازمان ملل ارایه کند؛ چیزی که اخیراً بعد از فشارهای زیاد، توسط دولت مطرح شد؛ اما عملی نشده است.