بخش نخست/

تمرینی را تصور کنید که اگر به‌صورتِ منظم صورت پذیرد، دستاوردهای زیر را در بر خواهد داشت:
ـ ضربان قلب منظم و فشار خون پایین‌تر
ـ تسکین دردهای مزمن
ـ افزایش مقاومت بدن در برابر عفونت و بیماری‌ها
ـ استرس کمتر
ـ سرکوب احساس خشم و افسرده‌گی
ـ حس شادی بیشتر
ـ احساس سلامت و خوشبختی کلی
ـ برخوردهای معقول در زنده‌گی
محققان به اثبات رسانده‌اند که تمام این مزایا فقط و فقط در نتیجۀ نوشتن‌های ساده حاصل می‌شود. ابداً شوخی نمی‌کنیم، مطالعات متعددی در این زمینه حاکی از آن است که ثبت خاطرات یا نوشتنِ رویدادها متضمن سلامت، شادی و هدف‌مندی در زنده‌گی است.
بیش از ۱۰ سال است که من به زنان و مردان بالای ۴۰ سال نگارش خاطرات تدریس می‌کنم. خلاصۀ تجربیاتم در این زمینه ۲ مورد است:
۱ـ تک تکِ مردم داستانی ارزشمند برای تعریف کردن دارند، حتا اگر در ابتدا چنین تصوری نداشته باشند.
۲ـ اگر بخواهم صادق باشم، هیچ درمانی موثرتر از نوشتن نیست. در طول زنده‌گی حرفه‌یی با مردانی پولادین ملاقات کردم که قادر نبودند احساس‌شان را به صورتِ کلامی بیان کنند، پس دست به قلم شده و سبک شدند. زنانی را دیدم که ده‌ها هزار دالر خرج دارو و درمانِ افسرده‌گی کردند، اما به طور ناگهانی نقطه‌یی در زنده‌گی‌شان هویدا شد و خودشان را پیدا کردند. من در صنفم روان‌شناسانی داشتم که اعتقاد داشتند نوشتن خاطرات مسیری‌ست به سوی سلامت روح و روان.
بنابراین تصور نمی‌کنم که دیگر با افزایش سن، پوکی استخوانی ما را در بر گیرد؛ اکنون بر این باورم که آن‌چه مسبب پوکی استخوان می‌شود، تحمل بارهای احساسی است.
داکتر برنه بران، از اساتید تحقیقات کار اجتماعی در دانشگاه هوستون است. او در زمینۀ آسیب‌پذیری ـ یکی از پنج موضوعی که گسترده‌ترین بحث‌ها را در جهان به خود اختصاص داده ـ سخنرانی‌هایی دارد دال بر این‌که چرا نوشتن خاطرات معجزه‌گر است.
نوشتن از اعماق وجود، ما را به خودمان پیوند می‌زند و مادامی که آن را با دیگران در میان بگذاریم، رابط ما با دیگران می‌شود.
بران معتقد است: ارتباط دلیل حضور ماست. همین امر به زنده‌گی ما هدف و معنا می‌بخشد. او در ادامه چنین شرح می‌دهد که، اما برای دستیابی به آن باید داستان خود را از اعماق وجودمان بازگو کنیم. بدین منظور باید تمام جوانب وجودی خود، حتا نقاط ضعف و جنبه‌های آسیب‌پذیر وجودمان را آشکار کنیم، زیرا مفهوم خاص بودن همین است.
جنت پالز نویسندۀ یکی از فوق‌العاده‌ترین خاطرات تمام دوران است؛ قلعۀ شیشه‌یی. نگارش داستانِ او دربارۀ رابطۀ متلاطم او با مادرش حدوداً ۳۰ سال به طول انجامید و در نهایت بر آن شد تا این داستان را به چاپ برساند. او اعتراف نمود که همواره از قضاوت مردم دربارۀ رفتارهای نادرستی که با والدینش داشته، در هراس بوده است.
منبع: بیتوته