ریاست جمهوری افغانستان می‌گوید که اکثریت اعضای سازمان همگکاری شانگهای، درخواست عضویت دایمی افغانستان را در این سازمان پذیرفته‌اند.
هارون چخانسوری سخن‌گوی ریاست جمهوری دیروز (شنبه،۵سرطان) در یک کنفرانس خبری، نشست شانگهای را پُر دست‌آورد خوانده گفت که دولت افغانستان در همسویی با کشورهای عضو این سازمان برای مبارزه با تروریسیم در منطقه مشترک کار خواهد کرد.
آقای چخانسوری هم‌چنان گفت که در نشست‌های جداگانۀ رییس‌جمهور با سران کشورهای عضو سازمان شانگهای، روی این‌که افغانستان به عنوان چهار راه آسیا نقش بازی کند، بحث و تبادل نظر صورت گرفته و اعضای سازمان شانگهای گفته‌اند که افغانستان دارای چنین ظرفیتی در منطقه می‌باشد.
در عین حال، وزارت خارجۀ افغانستان اعلام کرده که افغانستان شرایط عضویت در سازمان شانگهای را دارد و آنان در حال تهیۀ اسناد عضویت کشور در این سازمان هستند.
از سویی هم، آگاهان تأکید دارند که افغانستان باید روابط‌اش را با کشورهای منطقه، جامعه بین‌المللی و سازمان‌های منطقه‌یی و جهانی تقویت بخشد تا این کشور هرچه زودتر به ثبات امنیتی و اقتصادی دست یابد.
شکیب مستغنی سخنگوی وزارت خارجۀ افغانستان می‌گوید که پس از تکمیل اسناد، همه مدارک به دبیرخانۀ سازمان همکاری‌های شانگهای تحویل داده می‌شود و با طی مراحلی، در یکی از نشست‌های سران این سازمان، تصمیم نهایی برای عضویت افغانستان اتخاذ خواهد شد.
سخنگوی وزارت خارجۀ افغانستان گفته است که تکمیل کردن این اسناد یک مدت زمان مشخص را در بر می‌گیرد.
افغانستان در چهارده ساله گذشته با برخی از کشورهای منطقه و جهان روابط مهم سیاسی و اقتصادی را به میان آورده، داشتن این روابط برای کشور مهم خوانده شده است.
افغانستان در سال‌های پسین در خواست عضویت دایمی به سازمان شانگهای را داده بود. عضویت دایمی افغانستان در سازمان همکاری‌های منطقه‌یی شانگهای برای توسعۀ اقتصادی کشور مهم خوانده شده است.
باورها بر این است که عضویت دایمی افغانستان در سازمان همکاری‌های شانگهای به این کشور فرصت را مهیا می‌کند که با کشورهای عضو این سازمان روابط نزدیک داشته باشد در ارتباط به مشکلات، نیازها و نقاط بیرون رفت افغانستان از حالت فعلی و روابط دیپلوماتیک منطقه‌یی افغانستان بسیار مفید تمام خواهد شد.
گفته می‌شود که افغانستان می‎تواند نقش خود را در این سازمان کلیدی ساخته و به کشوری به عنوان محراق کشورهای عضو شانگهای مبدل شود.
افغانستان در سال ۲۰۱۲ بعد از ایران، هند و پاکستان، عضویت این سازمان را به صورت ناظر به‌دست آورد و از آن زمان تا کنون عضو ناظر این سازمان است. افغانستان در سازمان همکاری شانگهای می‌تواند عمده‌ترین مشکلاتِ منطقه‌یی خود را که سال‌ها است با آن مواجه است، مطرح و سپس راه‌حل مناسب آن را جست‌وجو کند.
افغانستان به‌تازه‌گی در مسیر توسعه گام برداشته و نیازمند کمک کشورهای دیگر در بخش‌های سیاسی، اقتصادی، امنیتی و فرهنگی است؛ از این‌رو همکاری کشورهای منطقه در راستای صلح، رشد اقتصادی و فرهنگی، می‌تواند افغانستان را در جبران عقب‌مانده‌گی‌های به‌جا مانده از جنگ یاری رساند.
هم‌چنان، افغانستان در حال حاضر دچار تهدیدهای بسیار جدی در منطقه می‌باشد. گسترش تروریسم و پدید آمدن گروه داعش در شرایطی که بحث خروج نیروهای امریکایی در سال ۲۰۱۶ مطرح و همکاری امریکا برای کمک به افغانستان کمتر شده است؛ به‌دست آوردن اعتماد و جلب همکاری اعضای سازمان همکاری شانگهای را حیاتی ساخته است.
در این حال، حل مسالۀ صلح در افغانستان در حال حاضر وابسته به همکاری کشورهای همسایه است. از آن‌جایی که پاکستان و ایران به عنوان دو کشور تأثیرگذار از اعضای ناظر؛ و روسیه، چین، تاجکیستان و ازبکستان از اعضای اصلیِ این سازمان می‌باشند، زمینه‌سازی گسترش روابط بین همسایه‌های افغانستان در این سازمان میسر است و کشورهای چین و روسیه می‌توانند با فشار وارد کردن بر پاکستان، زمینۀ گفت‌وگوی صادقانه بین دو کشور (افغانستان و پاکستان) را مساعد سازند؛ این‌ها از عمده دلایلی گفته می‌شوند که ضرورت عضویت دایمی افغانستان را جدی‌تر ساخته بود.
آگاهان به این باور اند تأثیرگذاری عضویت افغانستان در این سازمان در بخش‌های اقتصادی و مبارزه با تروریسم بیشتر خواهد بود چون چین عضو خاص و مهم این سازمان می‌باشد و می‌تواند که پروژه‌های بزرگ اقتصادی را به افغانستان جذب کند و افغانستان با عضویت در شانگهای می‌تواند یک اندازه حقوق سیاسی و اقتصادی را که این سازمان برای کشورهای منطقه قایل است را به دست آورد و از آن در پیشرفت و بازسازی استفاده ببرد.
شانگهای چگونه سازمانی است؟
سازمان همکاری شانگهای سازمانی میان‌ دولتی است که برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تشکیل شده‌است. این سازمان در سال ۲۰۰۱ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان پایه‌گذای شد. نقش اصلی و تعیین کننده را، در سازمان شانگهای، دو کشور چین و روسیه تشکیل می‌دهند. سازمان همکاری شانگهای در حقیقت ترکیب جدید سازمان «شانگهای ۵» است که در سال ۱۹۹۶ تأسیس شده بود، ولی نام آن پس از عضویت ازبکستان به «سازمان همکاری شانگهای» تغییر داده شد.
علاوه بر اعضای اصلی، ابتدا مغولستان در سال ۲۰۰۴ و یک سال بعد ایران، پاکستان، هند و افغانستان در سال ۲۰۱۲ به عنوان عضو ناظر به سازمان ملحق شدند.
نقش این سازمان از زمان تاسیس آن تاکنون در منطقه افزایش یافته‌است. این سازمان، بر خلاف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو و پیمان ورشوی سابق، هنوز یک معاهده دفاعی چندجانبه به شمار نمی‌رود.
سازمان همکاری شانگهای از دل رقابت قدرت‌های بزرگ برسر منطقه ژئوپلیتیک آسیای میانه ظهور کرد. هدف اولیه تأسیس این سازمان، غیرنظامی کردن مرز بین چین و شوروی بود.
نشست این گروه در سال ۲۰۰۱ در شهر شانگهای در چین برگزار شد. در این نشست نخست کشور ازبکستان به عنوان عضو جدید پذیرفته شد که عملاً نام گروه را به «شانگهای ۶» تغییر داد. سپس در ۱۵ ژوئن سال ۲۰۰۱، سران کشورهای عضو در نشستی ضمن قدردانی از عملکرد گروه شانگهای ۵، تأسیس «سازمان همکاری شانگهای» را به هدف افزایش سطح همکاری‌ها اعلام کردند.
در حال حاضر افغانستان عضویت کامل سازمان‌های ایکو و سارک را دار است اما گفته می‌شود که بیشتر این سازمان‌ها نقش نمایشی داشته و طوری که لازم است اهداف این سازمان‌ها به دلیل موجودیت رقابت‌های بزرگ میان برخی از کشورها در سطح منطقه و جهان برآورده نشده است.