لحن نرم‌تر حکومت وحدت ملی سبب شده تا سران ناتو، بدون درنظرداشت ناکامی‌های عبدالله و غنی از کارکردهای حکومت وحدت ملی ستایش کنند.
شماری از نماینده‌گان مجلس و استادان دانشگاه به این باور اند که سران ناتو حکومت وحدت ملی را حکومت مطیع‌تر از کرزی یافتند و به همین دلیل کارکردهای عبدالله و غنی را ستودند.
اما شماری از نهادهای مدنی می‌گویند، کرزی فرمانبردارتر از غنی بود و پول‌هایی را که برای خراب کردن انتخابات به مصرف رسانید؛ از امریکایی‌ها دریافت کرده بود.
آنان تاکید کردند: خوشنودی سران ناتو از حکومت وحدت ملی به این منظور بود که به متحدان خود بقبولانند که در افغانستان همه چه تحت کنترل است و هیچ مشکلی وجود ندارد.
این واکنش‌ها پس از آن ابراز می‌شود که بارک اوباما در نشست سران ناتو در وارسا از کارکرد حکومت وحدت ملی‌ ابراز خوشنودی کرده و کارکرهای حکومت غنی و عبدالله را ستود.
نشست سران کشورهای عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) برای ادامۀ کمک‌های نظامی این سازمان برای نیروهای دفاعی و امنیتی کشور روز (جمعه/۱۸ سرطان در وارسا پایتخت لهستان) برگزار گردید.
در این نشست که برای دو روز برگزار شده بود، رییس‌جمهور اشرف غنی، عبدالله عبدالله رییس اجرایی و شماری از وزرای کابینۀ حکومت وحدت ملی اشتراک کرده بودند.
دراین نشست سران ناتو و امریکا از کارکردهای حکومت وحدت ملی ابراز رضایت کرده و آن را ستودند.
اما عارف رحمانی عضو مجلس نماینده‌گان به این باور است که لحن نرم‌تر حکومت وحدت ملی سبب شده تا سران ناتو از کارکردهای عبدالله و غنی، بدون درنظرداشت اینکه آنان برای افغانستان چه کردند، از آنان ستایش کنند.
رحمانی گفت: بدون شک یک سری اقدامات سوری انجام شد، مثلاً چند تا افراد متهم به فساد زندانی و چند تروریست اعدام شدند و همین برای سران ناتو کافیست، زیرا غربی‌ها سطحی نگرند و عمق ماجرا برای شان مهم نیست.
به گفته این عضو مجلس نماینده‌گان: غربی‌ها ازحکومت‌های مطیع‌تر و فرمانبردتر در افغانستان راضی می‌شوند که حکومت وحدت ملی این ویژه‌گی‌ها را دارد.
او تصریح کرد: حکومت وحدت ملی برخلاف حکومت کرزی که لحن‌ تندتری با غربی‌ها داشت، برخورد بسیار ملایم‌تری دارد.
وی تاکید کرد: حکومت کرزی تا آخرین‌ روزهای عمر خود، با نارضایتی تمام و حتا تا سرحد دشمنی با غربی‌ها برخورد داشت.
اما عزیز رفیعی رییس مجتمع جامعه مدنی می‌گوید: حکومت کرزی فرمانبردارتر از حکومت غنی بود، نباید فراموش کرد که هردو ( غنی و کرزی) توسط غربی‌ها شخصیت شدند.
به باور رییس مجتمع جامعه مدنی: غربی‌ها بودند این‌ها را به مردم افغانستان دانشمند و متفکر معرفی کردند، در حالیکه این‌ها شخصیت‌ها ملی و متفکر نیستند، بنابراین برای سران ناتو، کرزی و غنی هیچ تفاوتی ندارد.
او گفت: حکومت کرزی ضد امریکایی شده بود نه ضد غربی؛ اما آخرین پول‌های را که کرزی برای خراب کردن انتخابات مصرف کرد، پولی بود که از امریکایی‌ها به دست آورده بود.
به باور رییس مجتمع جامعه مدنی: برای سران ناتو اهداف خودشان مهم است و اینکه به متحدان خود بقبولانند که در افغانستان خیرت است.
به گفته رفیعی: بحران افغانستان باید یک بحران سطحی به نظر برسد، به این معنا که همه چیز در افغانستان تحت مدیریت است، همان‌طور که کندز تحت مدیریت بود.
او تاکید کرد: خوشنودی سران ناتو از حکومت وحدت ملی هم به این معناست که در افغانستان همه چه تحت کنترول است و هیچ مشکلی وجود ندارد.
با این حال، طاهر هاشمی استاد دانشگاه کابل می‌گوید: زمانیکه رابطه امریکا با حکومت کرزی خراب شد، حکومت افغانستان فاسدترین حکومت دنیا خوانده شد؛ در حالیکه حکومت وحدت ملی هیچ کام موثری برای مبارزه با فساد، برگزاری انتخابات، توزیع تذکره‌های برقی و… برنداشته، اما سران ناتو کارکرهای حکومت وحدت ملی را ستود.
او تاکید کرد: چون افغانستان متحد ناتو است؛ بنابراین باید از این حکومت هرچند که ناکام هم است ستایش کنند تا بتوانند از آن در برابر چین و روسیه استفاده کنند.
استاد هاشمی به این باوراست که چون تروریزم از مرز افغانستان بیرون شده و پاکستان هم در راستای مبارزه با تروریزم صادق نیست؛ بنابراین سران ناتو حکومت افغانستان را بهترین گزینه برای سرکوب تروریزم می‌دانند.
او همچنان گفت: سران ناتو برای کنترول ایران و جلوگیری از پیشرفت‌های چین و روسیه به افغانستان ضرورت دارند؛ بنابراین مهم همین اهداف شان است که باید عملی شود.
به گفته استاد هاشمی: صحبت‌ها و اظهار نظرها براساس منافع کشورهای کمک کننده فورمول بندی می‌شود، نه برمبنای مشکلات و چالش‌های کشور دریافت کننده کمک.
این استاد دانشگاه افزود: پس برای سران ناتو کارکردهای حکومت وحدت ملی حول محورمنافع آنان مهم است نه مشکلات داخلی که افغانستانی‌ها با آن مواجه اند.
این درحالیست که سران ۲۸ کشور عضو ناتو و ۲۶ کشور همکار با حضور نماینده‌گان اتحادیۀ اروپا و سازمان ملل و بانک جهانی برای شرکت در نشست سالانۀ ناتو گرد آمدند و یکبار دیگر بر کمک و همکاری‌های شان با افغانستان تعهد کردند و وعده سپردند که سالانه پنج میلیارد دالر برای کمک به نیروهای امنیتی افغانستان کمک می‌کنند.