سقوط ولسوالی خانشین ولایت هلمند به دست طالبان و نشر این گزارش که در چهار ماه گذشته دولت پنج‌درصد خاک افغانستان را از دست داده است، نشان از آن دارد که تحرکات طالبان یبشتر از گذشته شده است. در همین حال حضور داعش در شرق کشور درد سر دیگری را برای دولت و مردم افغانستان ایجاد کرده است. نهادهای امنیتی ما چه در برابر داعش و چه طالب در جنگ اند و هردو به یک پیمانه، تهدید جدی برای دولت و مردم افغانستان اند. اما درحالی که نظامیان کشور جنگ‌های شدیدی را در شرق کشور در برابر داعش تجربه و تبلیغ کند، سخن از جنگ در برابر طالبان در این روزها کمتر به نشر میرسد. اگرچه مسوولان وزارت دفاع با ابراز خُرسندی از دست‌آوردهای نیروهای امنیتی در مبارزه با گروه داعش در ننگرهار می‌گویند، داعش تلفات زیادی داده و مراکز و تجهیزات آنان به دست دولت افتاده است؛ اما به نظر میرسد که این گره در جریان جنگ، در مناطق دیگر همین بخش کشور خودشان را باقوت می‌سازند و می‌توانند درد سر دوام‌داری برای دولت و مردم گردند. دولت افغانستان اکنون با دو مشکل در مبارزه با تروریسم رو به روست: اول اینکه دولت با درک خطر داعش و فراموشی خطر طالبان خودش را به درد سر عجیی می‌اندازد. همین‌اکنون ولایت هلمند و برخی ولایت‌های دیگر شاهد جنگ طاتلبان با دولت است؛ اما فرماندهان ناتو و جنرالان پاکستانی در گفت‌وگو با جنرالان افغانستان فقط داعش را تهدید حدی فکر کرده اند. بنابراین دولت باید از همین اکنون بایک چشم به هر دو گروه ببند. زیرا هردو گروه در افغانستان دنبال ویرانی و تطبیق برنامه‌های خطرناک دیگران اند. اگرچه منابع رسمی مدعی اند که در سفر اخیر جنرال‌های پاکستانی به افغانستان و دیدار با جنرالان افغانستان، روی مبارزه با داعش تاکید شده است اما این شایعه نیز بالا گرفته است که پاکستانی‌ها در این دیدار گفته اند که باید از حملات بیشتر بر طالبان خود داری شود تا پاکستان بتواند با این امتیاز به طالبان، آنان را به میز گفت‌وگو بکشاند. اگر تلاش‌های این جنرالان پاکستانی متقاعد کردن جنرال‌های افغانستان برای دست کشیدن از جنگ در برابر طالبان باشد، بدون شک دولت و نظام ما در اختیار امرو نهی پاکستان قرار می‌گیرد؛ زیرا عمل به مشورۀ پاکستان در امر مبارزه با تروریزم کشور را به قهر مشکلات می‌برد. ما سال‌هاست که قربانی دسیسه‌ها و مشوره‌های پاکستان هستیم و این مشوره‌ها و راهنمایی ها دقیقا سبب عمیق شدن مشکلات ما شده است. همین اکنون برخی از افسران ما در پاکستان مشغول آموزش‌های نظامی اند که به سود کشور نیست.
مشکل دوم این است که ما در مبارزه با تروریزم یک نگاه روشن نداریم. در حالی که تنها ترین راه مبارزه با تروریم این است که اراده‌یی برای آن وجود داشته باشد و دولت در جنگ در برابر تروریزم باید دارای یک راهبرد عملیاتی موثری باشد که در آن داعش و طالب در برابر منافع دولت و مردم تقسیم نشود. تازمانی که جنگ با تروریزم بر بنیاد یک راهبرد دقیق و آرادی نباشد، پیروی در این جنگ ناممکن است. اما متاسفانه تاکنون مبارزه با تروریسم در افغانستان هم باعدم موفقیت راهبرد خارجی مواجه است و هم از عدم وجود راهبرد داخلی رنج می برد. بنابرین دولت افغانستان باید چنین راهبردی را در همین فرصت تدوین کند. اکنون که نیروهای خارجی در بخش‌های حمایت هوایی، برنامه‌ریزی، مشوره ‌دهی و گزارش‌های استخباراتی با دولت افغانستان همکاری می‌کنند، فرصت خاصی برای مبارزه با تروریزم است که باید به گونه درست به کار گرفته شود.
.