اشاره: احمد فواد آریا، قهرمان چندین مرتبه‌یی رشتۀ ورزشی «هاشی‌هاراکاراته»، «مبارزۀ آزاد» و قهرمان تیم ملی افغانستان است. او چهارده سال است که در رشته‌های مختلف ورزشی در کشور تمرین کرده ودر حال‌حاضر در سازمان «HSP» مسابقه می‌کند. آریااز سال‌های ۲۰۰۷ الی ۲۰۰۸ بهترین مبارز در رشتۀ خود بوده است.آقای آریا اخیراً مسابقه‌یی در کشور هندوستان داشت که توانست کپ قهرمانی این مسابقات را از بهترین مبارزِاین کشور بستاند. روزنامۀ ماندگار مصاحبه‌یی را با آقای آریا ترتیب داده است که تقدیم خواننده‌گان عزیز می‌گردد:
در نخست لطف کرده در مورد مسابقۀ اخیرتان که در کشور هندوستان برگزار گردیده بود، بگویید؟
مسابقه‌ام در کشور هندوستان به تاریخ ۲۰ ماه‌جاری میلادی برگزار گردید. این مسابقه نیمه مرکزی بود که در ازای به‌دست‌آوردن کپ قهرمانی، نخست با یک حریف نیپالی مقابل شدم که او از مسابقه با من خود را کنار کشید و من با بهترین مبارز یا فایتر هندوستان مقابل شدم. این فایتر هندوستان قهرمان تیم ملی بوکسینگ هندوستان نیز بود که توانستم در ظرف ۱دقیقه و ۳۰ ثانیه او را نک‌آوت کنم و قهرمان شوم. باید یادآور شودم که یک روز بعد از این مسابقه، به‌صورت بی‌پیشینه خبر قهرمانی یک افغانستانی و باخت یک هندوستانی در رسانه‌های این کشور پخش و نشر گردید.
چه زمانی ورزش را آغاز کردید و هم‌چنان بگویید که در کدام رشته‌ها ورزش کرده‌اید؟
ورزش را چهارده سال قبل از رشتۀ «تکواندو» آغاز کردم، دوسال در این رشته ماندم و مسابقات داخلی زیادی هم داشتم. بعد از آن وارد رشتۀ «کانکفو توا» شدم و دوسال را هم در این رشته به ورزش پرداختم. در مدت چهارده سال،هشت سالدر رشتۀ«هاشی‌هاراکاراته»ماندم که در این مدت، مدال‌های داخلی و خارجی دارم و پنج سال قهرمان تیم ملی افغانستان در این رشته نیز بودم. دلیل تبدیل‌کردن رشته‌های ورزشی‌ام بیشتر بی‌توجهی دولت به آن رشته‌ها و نداشتن مسابقات خارجیبود، چون بسیار علاقه داشتم به مسابقات خارجی بروم.اما مدت دوسال می‌شود که در رشتۀ مبارزۀ آزاد یا «MMA»تمرینات خود را به پیش می‌برم. قابل ذکر است که در حال‌حاضر عضویت تیم ملی هردو رشته یعنی هاشی‌هاراکارته و مبارزۀ آزاد را دارم.
در مورد دست‌آوردهای‌تان برای خواننده‌گان ما بگویید، تا به‌حال چه دست‌آوردهایی داشته‌اید؟
در مسابقات داخلِ کشور دست‌آوردهای زیاددر همه رشته‌های که تمرین کرده‌ام دارم، تا آن‌جا که از سال ۲۰۰۴ الی ۲۰۰۹ قهرمان تیم ملی و دوسال بهترین مبارز بوده‌ام. از سفرهای خارجی،یک مدال طلا از کشور ترکیه و یک مدال نقره از کشور ایران شامل دست‌آوردهایم است. در کنار آن، دو دست‌آورد خارجی دیگر در رشتۀ ورزشی مبارزۀ آزاد دارم که هردواز کشور هندوستان یکی در سال ۲۰۱۴ و اخیراٌ ۲۰۱۶است.
چرا رشته‌های ورزشی هاشی‌هاراکاراته را ترک کردید؟
در نخست دوست‌ها و علاقه‌مندانم برایم پیشنهاد دادند که باید به رشتۀ ورزشی مبارزۀ آزاد بپیوندم، بعد از آن خودم علاقه‌مندِ این رشته شدم، هردو انگیزه مرا واداشت تا رشتۀ مبارزۀ آزاد را پیش بگیرم.
ورزش‌کاران افغانستان با چه مشکلاتی مواجه‌اند؟
در کُل مشکلات کمیتۀ المپیک افغانستان فراوان است، این کمیتۀ اندکی نسبت به ورزشکاران و سفرهای خارجی آن‌ها بی‌توجه است که امیدوارم از این پس این بی‌توجهی ادامه نداشته باشد، چون این بی‌توجهی استعدادهای ورزشی ما را به باد فنا می‌دهد.افغانستان استعدادهای فراوانی در قسمت ورزش دارد که هرکدام‌شان یک قهرمان هستند، اما همکاری از سوی کمیتۀ ملی المپیک دیده نمی‌شوند، به دلیل حاکم‌بودن روابط بر ضوابط در این کمیته، اکثر استعدادها خاموش و نا شناخته مانده‌اند.
پیام‌تان به جوانان و خواست‌تان از حکومت چیست؟
افغانستان یک کشور جهان سومی است؛ مشکلات و چالش‌ها در این کشورها فراوان می‌باشد. جوانان و در کُل مردم افغانستان باید خودشان را از دست ندهند و با هرنوع مشکل و چالش مبارزه کنند، امروز و فردای این مملکت از ماست، بناٌ خوب است در یک بخشی از این کشور سهم بگیریم وبه آبادانی و افتخارآفرینی بپردازیم. شاید تکراری باشد اگر بگویم از دخانیات و مواد مخدر دوری شود؛ چون ما مصداق‌های زیاد اشخاص معتاد را در جامعه می‌بینیم که برای خود کاری کرده نمی‌توانند چه رسد به این‌که برای کشور و مردم خدمت کنند.
در کنار این، از حکومت می‌خواهم تا توجه‌شان را به کمیتۀ ملی المپیک و جوانان آن مبذول بدارند، چون یکی از راه‌های شناخت حکومت‌ها و میزان کارکرد و خدمت‌گذاری‌‌شان برای مردم آن‌کشور، بلندبودن پرچم آن‌کشور در سطح جهان و بین‌الملل است، بناٌ برای نشان‌دادن چهرۀ واقعی و صلح‌آمیز افغانستان نیاز است تا در قسمت ورزشکاران سرمایه‌گذاری و توجه صورت گیرد.