خانواده‌های قربانیان حادثۀ دهمزنگ خواهان بررسی حمله تروریستی دوم اسد از سوی یک نهاد بی‌طرف بین المللی شده و تأکید دارند که کمیسیون حقیقت‌یاب حکومت فاقد اعتبار در نزد خانواده‌های شهدا است.
ده‌ها تن ازاعضای خانواده‌های قربانیان حادثۀ دوم اسد در دهمزنگ کابل دیروز در یک کنفرانس خبری از دفتر معاونت سازمان ملل و یونما خواستند که چگونگی رویداد حمله تروریستی بالای تظاهرات کنندهگان جنبش روشنایی را به صورت همه جانبه بررسی کنند و عاملان این حادثۀ هولناک را شناسایی و مورد پیگرد عدلی وقضایی قرار بدهند.
میثم پسر یکی از شهدای جنبش روشنایی با خوانش اعلامیۀ این کنفرانس گفت: «ما قربانیان حملۀ تروریستی خواهان تحقیق جامع و بی‌طرفانه حادثه دهمزنگ می‌باشیم که بتواند جنایت‌کاران را شناسایی و محاکمه کنند».
او افزود: «حکومت کمیسیون را برای بررسی حمله تروریستی دوم اسد گماشته که این کمیسیون حکومتی از اعتبار و امکانات تخنیکی که بتواند چگونگی رویداد حادثه را بررسی کند برخوردار نیست ما باور داریم که حکومت از طرف‌های منازعه است».
میثم می‌گوید که مشروعیت کمیسیون با استعفای سه عضو آن بیشتر از پیش زیر سوال قرار گرفته و این کمیسیون فاقد پشتیبانی و حمایت خانواده‌های شهدا می‌باشد.
این عضو خانواده شهدای جنبش روشنایی تأکید می‌کند که یافته‌های کمیسیون حقیقت‌یاب حکومت برای آنها قابل پذیرش نیست.
محمد رضا مبلغ یکی دیگر از اعضای خانواده شهدا نیز گفت: «کمیسیون حکومتی که برای بررسی قضیه آغاز به کار کرده است هیچ مبنای حقوقی ندارد دولت خود متهم اصلی قضیه است از سازمان ملل می‌خواهیم که یک ارگان بی‌طرف است این قضیه را بررسی کند».
پس از وقوع حادثۀ دهمزنگ، رییس‌جمهور غنی یک کمیسیون را به ریاست دادستان کُل کشور موظف کرد که چگونگی وقوع این حادثه را بررسی کند.
این کمیسیون متشکل از سیزده نفر می‌باشد که سه تن از اعضای این کمیسیون هر یک خانم شاه‌گل رضایی، ‌آقایان مرادعلی مراد و عباس نویان از این کمیسیون کنار رفته است.
در حادثۀ دوم اسد در دهمزنگ دو انتحار کننده مواد انفجاری همراهش را در میان تظاهرات کننده‌های جنبش روشنایی منفجر ساخت که در نتیجه بیش از ۹۰ نفر شهید و حدود ۳۰۰ عضو این جنبش زخمی شدند.
هرچند داعش مسوولیت این حمله را پذیرفت؛ اما اعضای جنبش روشنایی دولت افغانستان را در وقوع این رویداد متهم می‌کنند.
جمیله خانم یک شهید که همراه با دو طفلش دراین کنفرانس سخن می‌گفت تأکید کرد که حکومت در وقوع این حادثه دست داشته است.
او از جامعه جهانی و سازمان ملل خواست که خون شهدای دهمزنگ پای‌مال نشود و عاملان این قضیه را شناسایی کنند.
این خانم که بغض گلویش را گرفته بود و به سختی سخن می‌گفت بیان داشت: «‌اگر سازمان ملل و جامعه جهانی دراین خصوص توجه نکند همراه دو طفلم در تظاهرات‌های آینده شرکت می‌کنم و تا پیش ارگ ریاست جمهوری به منظور پاس‌داری از خون شهدا می‌روم».
خانواده‌های شهدای جنبش روشنایی می‌گویند که همه کسانی که در حادثۀ دهمزنگ شهید شدند به خواست خودشان به تظاهرات شرکت کردند و خواستار تأمین عدالت اجتماعی در کشور بودند.
آنان تأکید کردند که تا برآورده شدن خواست اصلی شان که همانا عبور لین برق ۵۰۰ کیلوولت از مسیر بامیان میدان وردک می‌باشد؛ دست از حرکت‌های دادخواهانه بر نخواهند داشت.