فریدون انوری، متولد سال ۱۳۷۳ در ولایت کاپیسا است. آقای انوری بیان‌گذار رشتۀ پهلوانی «سامبو کورش» در اکادمی پولیس کشور و استاد این رشته در این اکادمی نیز می‌باشد. روزنامۀ ماندگار برای واکاوی چندوچون زنده‌گی و دست‌آوردهای او گفت‌وشنودی را ترتیب داده است که خدمت خواننده‌گان عزیز تقدیم می‌گردد.
از چه زمانی رو به روزش آوردید و تا به‌حال جه دست‌آوردهایی دارید؟
تقریباً ۹ سال می‌شود که رو به ورزش آورده‌ام. قبلاً در رشته‌های کانکفو و بکس مدت ۳ سال تمرین کردم، شوق و علاقه مرا واداشت تا به ورزش پهلوانی سامبو بپردازم. سامبو ورزشی نظامی است و واژۀ سامبو روسی است که معنی‌اش به فارسی، «جنگِ بدون اصلحه» می‌شود. تا به‌حال پنج سفر ورزشی داشتم که از آن جمله سه سفر به کشور اوزبکستان، یکی به هندوستان و یکی هم به ترکمنستان بوده است. سه مدال طلا، سه مدال نقره و یک مدال برونز شامل دست آوردهای داخلی و خارجی‌ام می‌شوند.
شما مربی در اکادمی پولیس ملی نیز هستید، به نظر شما یک مربی باید چه ویژه‌گی‌هایی داشته باشد؟
یک مربی خوب در نخست باید با ابزارها و تکنیک‌های مدرن و به‌روز مجهز باشد، در کنار آن، مربی خوب یک مدیر و رهبری‌کنندۀ خوب باشد و برخوردش با شاگردانش برخورد برادر وار باشد.
نقش ورزش را در جامعه، به‌ویژه برای سربازانی که برای آوردن صلح و امنیت در کشور آماده می‌شوند، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تربیت بدنی در تعلیم اکادمی پولیس بسیار اثرگذار، مهم است، ورزش برای سرباز انگیزه می‌دهد و به لحاظ فزیکی و روانی آمادۀ تحمل روزهای دشوار و مشکل می‌کنند و مقاومت‌شان را بالا می‌برد. اگر یک پولیس ورزشکار خوب باشد، بدون شک در وظیفه‌اش موفق است.
لطف کرده از احساس‌تان زمانی که در مسابقۀ خارجی پیروز می‌شوید برای‌مان بگوید؟
لحظۀ برنده‌شدن را نمی‌توانم در قالب کلمات برای‌تان بیان کنم، چون ممکن نیست؛ این شادمانی و خوش‌حالی را باید تجربه کرد. آدم در این زمان احساس می‌کند از مادر دوباره به دنیا آماه است. یک ملت به امید و آرزوی پیروزی شما در انتظار است و شما توانسته‌اید یک ملت را به پیروزی برسانید و مردمی را سربلند کرده‌اید هیچ ممکن نیست شما از فرط خوشحالی در آن زمان گریه نکنید، واقعاً لحظۀ پیروزی لحظۀ عجیبی است…
زمانی که از مسابقات خارجی به کشور بر گشتید، استقبال مردم از شما چگونه بوده است؟
مردم افغانستان مردم با احساس و با محبتی هستند، در رفت و برگشتم هم به بهترین وجه ممکن بدرقه‌ام کرده‌اند و هم بعد از پیروزی پذیرایی‌ام. همین تشویق‌ها و حمایت‌های و ارج‌گذاری مردم افغانستان نسبت به ورزش و ورزشکاران‌شان بوده که برای من و سایر ورزشکاران انرژی و توان داده تا بیشتر از پیش به ورزش کنیم. جا دارد از طریق شما از فرمانده اکادمی پولیس کشور، آقای عبدالجبار پردلی سپاسگزاری کنم، آقای پردلی برای رفع نیازمندی‌های ورزشکاران اکادمی پولیس زحمت فراوانی کشیده‌اند.
پیام‌تان برای جوانان کشور چیست؟
جوانان باید از جایگاه اجتماعی و ارزش‌شان برای آیندۀ این کشور آگاه شوند، آموزش و ورزش باید از تقسیم اوقات همیشه‌گی‌شان باشد و لحظه‌یی هم از این امر مقدس غافل نشوند. با آموزش و دانش افکار و اندیشۀ‌تان را صیقل دهید و با ورزش بدن و فزیک‌تان را. مطمین باشید که راه‌های ترقی و پیشرفت همین دو عنصر است.