بخش سوم و پایانی/

آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که چه عاملی باعث می‌شود از صحبت و گفت‌وگوهای دوستانه با همکاران‌تان احساس خجالت کنید؟ آیا گمان می‌برید با این کار احساسات‌تان را به دیگران تحمیل می‌کنید یا این‌که آن‌ها همان‌طور که شما دربارۀ دیگران قضاوت می‌کنید، به قضاوت در مورد شما می‌پردازند؟ آیا از این‌که همکاران جدید به نقاط ضعف و قوت وجودی‌تان پی ببرند و آن را برجسته کنند، می‌ترسید؟ حتماً ترجیح می‌دهید هنگام ورود به محلی، افراد حاضر چنان مشغول به کار باشند که توجهی به حضور شما و مسایلی چون چاقی، لاغری، جوانی و… در وجود شما نکنند! مطمین باشید هیچ‌کس در آن‌جا شما را قضاوت نمی‌کند. همیشه به‌خاطر بسپارید که در همان اتاق، افراد دیگری نیز مانند شما هستند که احساس ناخوشایندی دارند. پس در هنگام حضور در یک جمع تازه سعی کنید:
ـ به دنبال کسانی باشید که در ظاهر، تنها به نظر می‌رسند. به دنبال بهانه‌یی برای کمک به این افراد باشید. کار چندانی لازم نیست، بلکه یک گفت‌وگوی کوتاه و ساده کافی است. زمینه‌های مشترک‌تان را پیدا کنید. علاقه واقعی‌تان را نشان دهید و سعی کنید نام آن‌ها را به خاطر بسپارید.
ـ پرسش‌های‌تان را واضح و روشن بپرسید، چرا که وقتی شما جزء به جزء جلو می‌روید، گفت‌وگوی صمیمانۀتان دچار سکته‌های پی در پی خواهد شد. قضاوت نکنید و هیچ‌گاه دیگران را کوچک نشمرید.
ـ منظور خودتان را واضح بیان کنید و به خاطر جلب اعتماد دیگری، عقیدۀتان را پنهان نکنید. بدانید که شما با ابراز و اظهار نظر خودتان، احترام بیشتری به‌دست می‌آورید.
ـ معجزۀ خنده را فراموش نکنید.

قدرت پذیرش انتقاد
بسیاری از اداراه‌ها، شرایط ارزیابی و سنجش خاصی دارند. از این‌رو ممکن است گاهی شما نیز زیر ذره‌بین کارفرمایان خود قرار بگیرید و به دلیل برخی مشکلات، حتا مورد انتقاد واقع شوید.در این هنگام نباید هیچ‌گونه نگرانی و تنشی به خود راه دهید، بلکه به این بیاندیشید که این موضوع می‌تواند به شما کمک کند تا با نحوۀ کارکرد خودتان بیشتر آشنا شوید. اگر محل کارتان شلوغ و پرتنش است، به خاطر داشته باشید که:
ـ توانایی پذیرش انتقاد و سرزنش را در خود افزایش دهید. همواره به خاطر بسپارید که معنای پرس‌وجوی کارفرمای شما انتقاد و نکوهش شخصیتِ شما نیست، بلکه فقط فرصتی دست داده که بتوانید زمینه‌های پیشرفت خودتان را بهتر بشناسید.
ـ از این‌که علت انتقاد مسوولان خود را بپرسید، هراسی نداشته باشید و اگر احساس می‌کنید که صحبت‌های آن‌ها غیرمنطقی است، با صراحت عقیدۀتان را مطرح کنید و به دفاع از دیدگاه‌های خود بپردازید.
این عامل به شما کمک می‌کند تا روشی صحیح و مناسب برای پذیرش هرگونه تغییر و تحولی در پیش رو داشته باشید. همان‌طور که گفتیم، هر شغلی به خواسته‌ها و مهارت‌های خاصی نیاز دارد که این موضوع به معنای منفی بودن رویکرد آن نیست. هر تغییری، با خود تنش و عدم آرامش را به همراه دارد که برای پذیرفتن و انعطاف با شرایط جدید، به اندکی زمان نیاز است.
ـ در گذشته باقی نمانید. از اشتباهات گذشته عبرت بگیرید و هر کاری که می‌توانید برای جبران آن انجام دهید. این فکر را که شما خود به خود دچار اشتباه می‌شوید، از وجودتان دور کنید.
ـ هر کسی ممکن است در برهۀ خاصی نسبت به توانایی‌ها و قابلیت‌های وجودی‌اش دچار تردید شود و احساس ناامنی و بی‌کفایتی کند. این شخص حتا شاید از اعتماد به نفس بالایی هم برخوردار باشد. در واقع اطمینان به خود، به معنای آن نیست که هرگز به دیگران تکیه نکنیم، بلکه گاهی لازم است مهلتی به خود بدهیم و در برخی مسایل از کمک و مساعدت سایرین استفاده کنیم.
ـ هر از گاهی از این‌که ریسک و خطر کنید، نترسید. مواجهه با ترس، یکی از عوامل اصلی شکوفایی اعتماد به نفس است.
ـ اگر نمی‌توانید به سرعت اشتباهات‌تان را جبران کنید، با تأنی و درنگ به این مساله بپردازید و عجله نکنید.
ـ از فضای زنده‌گی خارج از محل کارتان لذت ببرید، چرا که این رویکرد مثبت می‌تواند زنده‌گی حرفه‌یی شما را نیز بسیار تحت تأثیر خود داشته باشد.