طـالب و داعش؛ دو رویِ یـک سـکه

گزارشگر:چهارشنبه 5 عقرب 1395 - ۰۴ عقرب ۱۳۹۵

یک فرمانده امریکایی در افغانستان گفته است که خلافتِ داعش در نظر دارد که فرماندهی‌ِ خویش را به خاکِ افغانستان انتقال دهد. این مقام امریکایی مدعی است که داعش نه‌تنها در تدارک انتقال فرماندهی نظامی، بلکه در تلاش انتقال مقرِ سیاسی ـ نظامیِ خود به افغانستان است.
این ادعای فرمانده امریکایی در حالی مطرح است که حملاتِ جهانی بر مواضع و پایتختِ داعش در موصل تأتیرگذار بوده و داعش را در موقعیتِ نامناسبی قرار داده است. در چنین شرایطی، انتظار این‌که داعش در پی تغییر مأموریتش در منطقه باشد و بخواهد به افغانستان نقل مکان کند، می‌تواند منطقی به نظر برسد؛ به‌ویژه این‌که در گذشته نیز افغانستان بسترِ مناسبی برای جذبِ پروژه‌های کلانِ منطقه‌یی ـ استخباراتی بوده است و نمونۀ اول و کامل آن، القاعده و طالبان می‌باشد که ما هنوز در امتدادش قرار داریم. همچنان فعالیتِ داعش در افغانستان، هم‌زمان با فعالیتِ این گروه در خاورمیانه، شکل گرفته است و مرکز آنان در شرق کشور است و مردم هم از مظالمِ آنان به ستوه آمده‌اند. چنان‌که مقام‌های محلیِ ولایت ننگرهار در شرق افغانستان می‌گویند که بزرگان محلی در ولسوالی خوگیانیِ این ولایت در شرق افغانستان برای مقابله با گروه داعش آمادۀ قیام شده‌اند.
این در حالی‌ست که هفتۀ گذشته، مردم پچیراگامِ ننگرهار شاهد حملۀ نیروهای وابسته به گروه داعش بودند که غارتِ خانه‌ها و اسارتِ آنان را در پی‌داشت. ساکنان ولسوالی‌ شینوار نیز در مدت دو سالِ گذشته بارها شاهد درگیری خونین با گروه طالبان و افراد وابسته به داعش بوده‌اند که منجر به آتش کشیده شدنِ خانه‌های ساکنانِ محل توسط داعشیان و به گروگان رفتنِ غیرنظامیان شد؛ جنایتی که شبیهِ آن را طالبان در قندوز در دو نوبت و در دیگر بخش‌های کشور هر از گاهی انجام می‌دهند. بنابراین، مردم افغانستان تفاوتِ زیادی را بین طالب و داعش نمی‌بینند و هر دو را از یک سر و گردن می‌شناسند. با این‌هم، آن‌چه که فرمانده امریکایی گفته است، می‌تواند برای مردم افغانستان یک زنگِ خطرِ تازه‌ را به صدا درآورد؛ اما در عین حال، واقعیتِ مسأله این است که داعش به گونه‌یی که این‌جا گفته می‌شود، بزرگ نیست و برنامه‌هایی به هدفِ بزرگ نشان دادنِ آن روی دست گرفته شده است.
البته نمی‌توانیم به این بهانه کاملاً منکرِ حضورِ گروه‌هایی به نامِ داعش شویم، اما هرچه هست، این حضور در افغانستان همانندِ عراق و سوریه برجسته نیست. از همین رو، مردم افغانستان از جامعۀ جهانی به‌خصوص امریکا انتظار دارند که اجازه ندهند مقرِ فرماندهیِ داعش از خاورمیانه به افغانستان انتقال یابد. مسلماً مصیبتِ طالبان و فتنه‌گریِ پاکستان در پشتِ آن، برای مردم افغانستان کفایت می‌کند و لازم نیست داعش نیز بر آن افزوده شود. حتم داریم که اگر امریکایی‌ها در روند مبارزه با تروریسم صادق باشند، نه تنها مقر فرماندهی داعش به افغانستان انتقال نمی‌یابد، بلکه این مقر در زادگاهش نابود خواهد شد. از جانب دیگر، این وظیفۀ دولت افغانستان و به‌خصوص حلقه‌ها و مهره‌های اصلیِ تصمیم‌گیرنده در دولت است که به این مسأله توجه کنند. یک روز جنگ و یک روز آشتی با طالب و داعش تنها نتیجه‌یی را که در پی دارد، ضعیف ساختنِ پایه‌های همین دولت است. حکومت وحدتِ ملی باید برنامۀ مبارزاتی‌اش در برابر تروریسم را بسیار دوراندیشانه ترسیم کند و هرگز در صددِ بهره‌کشی از این اژدها در جهتِ حذف یا به حاشیه کشاندنِ گروه‌های رقیبِ سیاسی ـ مدنی برنیاید. یقیناً حلقاتی در درونِ نظام هستند که به طالبان و داعش به عنوان حربه‌های سیاسیِ خویش علیه رقبا نگاه می‌کنند و می‌خواهند از این چاهِ مسموم، آبِ آرزوهای خویش را بیرون بکشند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.