احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
- ۲۸ عقرب ۱۳۹۱
درحالی که شورای عالی صلح افغانستان از سرنوشت سران طالبان پس از آزادی از زندانهای پاکستان، اظهار بیاطلاعی میکند، یک آگاه منطقه میگوید که افراد آزاد شده دوباره به صفوف طالبان پیوستهاند.
پاکستان به دنبال سفر هیات شورای عالی صلح افغانستان به اسلامآباد، ۹ تن از سران و فرماندهان طالبان را از زندان آزاد کرد.
اما حالا گفته میشود شماری از افراد آزاد شده از زندانهای پاکستان دوباره به صفوف طالبان پیوسته اند.
احمد سعیدی آگاه مسایل منطقه میگوید، به جز انورالحق مجاهد که پس از آزادی به خانهاش بازگشته و دوتن دیگر که به دلیل تکمیلنبودن اسنادشان دوباره به زندان بازگردانیده شده اند، سایر طالبان آزاد شده، از زندان پاکستان به جای برگشت به خانههای شان، به طالبان پیوسته اند.
شورای عالی صلح هم تاکنون نمیداند که طالبان آزاد شده در کجا به سر میبرند.
یک عضو شورای عالی صلح ادعای احمد سعیدی را رد کرده میگوید، ما با طالبان آزاد شده تماسی نداشتهایم، زیرا زمانیکه آنان آزاد شدند ما به کابل آمدیم؛ اما اینکه آنان به خانههای شان برگشتند یا جای دیگری رفته اند، هنوز مشخص نیست.
احمد سعیدی آگاه مسایل منطقه با آنکه سفر هیات شورای عالی صلح به پاکستان را موثر عنوان میکند، میگوید سه تن از افراد آزاد شده که والیان ولایتهای بغلان، کابل و ننگرهار طالبان بودند، پس از آزادی از زندان پاکستان، به طالبان پیوسته اند.
او افزود، دو تن از افراد آزاد شده به دلیل اینکه اسناد آنان تکمیل نبوده، دوباره به زندان برده شدهاند و تنها انورالحق مجاهد به خانه خود آمده است.
سعیدی تاکید کرد، مساله مهم دیگر اینکه هیات شورای عالی صلح هیچگونه دیداری با زندانیان آزاد شده نداشته اند که این افراد چهکاره هستند و کیها اند، بنابراین افراد آزاد شده ضمن اینکه با شورای عالی صلح دیدار نکردند، به خانههای شان نیز باز نگشته اند.
این آگاه منطقه، سیاست پاکستان را سیاست موسمی و قابل تغییر عنوان کرده گفت، پاکستان فکر میکرد که پس از سال ۲۰۱۴ میدان برای آنان خالی خواهد ماند، اما اکنون که تعداد زیادی از نیروهای خارجی تا سال ۲۰۲۵ در افغانستان باقی خواهند ماند، میخواهد به نحوی در قضایای افغانستان شریک باشد.
اما عبدالحمید مبارز عضو شورای عالی صلح با رد این ادعاها میگوید، چند تن از طالبان دیروز از بند پاکستان آزاد شده اند؛ پس چطور ممکن است که چنین خبرهایی با این سرعت از پاکستان به افغانستان برسد؟
او تاکید کرد، ما با طالبان آزاد شده تماسی نداشتهایم، زیرا زمانیکه آنان آزاد شدند، ما به کابل آمدیم؛ اما اینکه آنان به خانههای شان برگشتند و یا جای دیگری رفتند، هنوز مشخص نیست.
این عضو شورای عالی صلح همچنان گفت: «ما ادعا نداریم که (با رفتن به پاکستان) صددرصد موفق شدهایم؛ اما میتوانیم بگوییم که برای رسیدن به صلح یک آغاز بسیار خوب بود.»
به گفته مبارز، دست آورد ما در این سفر اعلامیهیی است که از طرف وزارت خارجه دو کشور صادر شده است و چون وزارت خارجه یک کشور، نمایندهگی از دولت آن کشور میکند، بنابراین ما فکر میکنیم که ما به هدف خود بسیار نزدیک شدهایم.
عارف رحمانی عضو مجلس نمایندهگان میگوید، طالبان آزاد شده از بند پاکستان افراد خیلی مهم و کلیدی نیستند؛ بنابراین همان طوری که آمدن افرادی مانند وکیل احمد متوکل، ملا عبدالسلام ضعیف و سایر افراد کمکی به صلح نکرد، اشخاص تازه آزاد شده نیز به روند مذاکره و صلح کمکی نخواهد کرد.
به گفته او، برای حل مساله مذاکره با طالبان، باید از طریق راههای دیپلماتیک به پاکستان فشار آورده شود تا از حمایت طالبان، القاعده و حزب اسلامی دست برداشته و آنان را وادار به گفتوگو سازد.
به باور او، پروژه صلح یک خیالی بیش نیست، زیرا واقعیتهای افغانستان یک چیزی است و مناسبات و سیاست خارجی افغانستان در قبال پاکستان چیزی دیگری؛ بنابراین شورای عالی صلح نمیتواند ما را به هدف اصلی که همانا صلح است، برساند.
این عضو مجلس، سفر شورای عالی صلح به پاکستان را یک سفر بدون نتیجه عنوان کرده گفت، شاید پاکستان به این شورا چراغ سبزی نشان داده باشد؛ اما این کشور همواره خواهان یک حکومت ضعیف در افغانستان است؛ بنابراین چنین سفرهایی نمیتواند مشکل افغانستان را حل کند.
Comments are closed.