عبدالحفیظ منصور پژوهشگر دینی و نمایندۀ مردم در پارلمان، به منتقدانِ اظهارات اخیرش پاسخ داد.
آقای منصور که دیروز(یکشنبه ۷ قوس) در نشستی در دانشگاه رنا صحبت می‌کرد، گفت که اظهاراتش از سوی رسانه‌ها به صورت کامل پخش نشده و به همین سبب از آن انتباه غلط صورت گرفته است.
او هم‌چنان بیان داشت که اظهاراتش به همه تعمیم داده شده و هدف او حذف تدریس ثقافت اسلامی از دانشگاه‌های کشور نه، بلکه اصلاح محتوای آن است.
آقای عبدالحفیظ منصور هفتۀ گذشته در یکی از نشست‌های علنی مجلس گفته بود که استراتیژی مبارزه با تروریسم در طول سال‌های اخیر ناکارآمد بوده است، چون تروریستان پیش از این‌که مواد منفجره باشند، فکر تروریستی و افراطی دارند.
او در ادامۀ سخنانش گفته بود: ارتش و پولیس می‌تواند جلو بم و انفجار را بگیرد، اما جلو فکر را که ذهن‌به‌ذهن می‌گردد، زبان‌به‌زبان توزیع و از سوی رسانه‌ها بخش می‌شود، گرفته نمی‌تواند.
او هم‌چنان اظهار داشته بود: “ما همیشه نهادهای امنیتی را ملامت کرده‌ایم که چرا جلو حملات تروریستی را نگرفته‌اند که این ملامتی در جایش درست است. اما بخش بزرگ جلوگیری از اعمال تروریستی به وزارت‌های ارشاد و اوقاف، تحصیلات عالی، اطلاعات و فرهنگ، معارف و شورای سراسری علما بر می‌گردد. اکثریت مساجد ما فکر افراطی بخش می‌کند، ثقافت اسلامی در دانشگاه‌های کشور تروریست تربیه می‌کند، اما ما هیچ وقتی فکر این نکته را نکرده‌ایم.”
اما آقای منصور دیروز گفت: “اظهارات من به‌هدف حذف ثقافت اسلامی نبوده و نیست، هدف من اصلاح‌کردن محتوای این مضمون بوده است.”
آقای منصور افزود: “مضامین دیگر برای ما می‌آموزاند که چه‌کاری انجام دهیم، اما مضمون ثقافت اسلامی برای ما چگونه‌گی کار را می‌آموزاند. به همین دلیل، این مسأله جهت دهنده و تعیین‌کنندۀ راه است، ثقافت اسلامی باید توسط علمای متخصص اصلاح شود.”
آقای منصور اظهار داشت: “حدود بیست سال است که افغانستان در یک جنگ خونین می‌سوزد، در پانزده سال گذشته حکومت افغانستان بالای ارتش و پولیس توجه بیشتر و مصرف کلان کرد، اما امنیت در کشور تأمین نشد، سوال من این است که آیا وقت آن نرسیده است تا در استراتیژی مبارزه با تروریسم تجدید نظر کنیم؟ پیشنهاد من این بود که باید در کنار ارتش و پولیس، مراکز تروریست‌پروریی که از پاکستان وارد افغانستان شده و در برخی مساجد جا گرفته است، شناسایی و بسته شوند، اما این حرف مرا تعمیم به تمام مساجد دادند که حساسیت خلق کرد.”
آقای منصور بر این باور است که وزارت ارشاد، حج و اوقاف مسوولیت دارد تا مدارسی که از پاکستان وارد افغانستان شده را شناسایی و بسته کند، زیرا کسانی‌که امروزه در منبر پیامبر تکیه زده‌اند که دیروز به‌نام طالب در برابر مردم جنگیدند و خانه‌ها و تاکستان‌های‌شان را به آتش کشیدند.
به گفتۀ این عضو مجلس: “عده‌یی در کشور بدون اعتنا به رأی امام و پیشوایان مذاهب و مجتهدان، خود را در جایگاه مفتی تصور کرده، همه‌روزه فتواهای دل‌بخواه صادر می‌کنند که به باور من، تنها به خود ظلم نمی‌کنند، بلکه سیمای درخشان‌ترین دین آسمانی و وجهه و اعتبار علما و اندیشمندان این دین را نیز خراب می‌کنند.”
این نمایندۀ مردم در مجلس اظهار داشت: خود را محور حق دانستن و غیر خود را باطل و کافر دانستن، تروریست پروری است؛ همین باورها است که به انتحار، انفجار، اختلافات مذهبی و جنگ قومی دامن می‌زند.
او بر این باور است، برخی‌ها که خود را متولیان دین هم می‌شمارند، تبدیل شده‌اند به ماشین کافرسازی، درحالی که رسالت ما تشویق و دعوت دیگران به دین اسلام است و این‌ کار تنها با تساهل و مدارا ممکن است، نه با تکفیر و راندن دیگران.
آقای منصور اذعان داشت: صدور فتوا از آدرس دین حساسیت فوق‌العاده‌یی دارد، بناٌ ایجاب می‌کند آن‌هایی که از این آدرس حرف می‌زنند، تلاش کنند تا با خون‌سردی، خردمندی و مستدل حرف بزنند.
این پژوهشگر دینی گفت: مسلمان خوب هرگز حرف خود را قطعی و ثابت نمی‌داند که آنچه من می‌گویم درست و آنچه دیگران می‌گویند نادرست و خلاف شرع و دین اسلام است.
آقای منصور خطاب به کسانی که او را کافر و خارج شده از دین خوانده بودند، بیان داشت: “روزانه چند تن را به اسلام دعوت و مسلمان می‌سازید که در بدلش به کسانی حکم تکفیر صادر می‌کنی؟ چه کسی برایت این جوازنامه را داده است که تو درست و حق می‌گویی و دیگران نادرست و کفر؟”
این پژوهشگر دینی اظهار داشت: مسلمان خوب در جیبش تاپۀ تکفیر نمی‌گرداند تا هروقت کسی به دلش حرف نزد، بر پیشنانی‌اش بکوید. مسلمان خوب آن است که به باورهای خود یقین دارد و آمادۀ پذیرش هرسخن نیکوی دیگر هم می‌باشد.
او خاطرنشان ساخت: “من آمادۀ بحث و گفت‌وگو در پیوند به آنچه گفته‌ام هستم و هیچ حرف خلاف دین مبین اسلام نیز نگفته‌ام. ما به عنوان مسلمان می‌توانیم اختلاف داشته باشیم و اختلاف داشتن یک اصل است، بناً کسی که نمی‌تواند به شخصی بدون دانستن دلیل و شنیدن استدلال، تهمت ببندد و در موردش دروغ بگوید.”
آقای منصور با بیان این‌که رسانه‌ها اظهارات اخیرش را مکمل و تا اخیر نشر نکرده‌اند، از اصحاب رسانه خواست تا “بنیادی‌ترین تعهدشان” که صداقت و راست‌گویی است را در خبررسانی در نظر بگیرند.
عبدالحفیظ منصور از چهره‌های معروف در بخش پژوهش‌های دینی و تاریخی در کشور است و کتاب‌ها و مقالات فراوانی در زمینۀ روشنگری دینی، از او به نشر رسیده است.