ماندگار- موسسۀ موفتا گزارش داده است که کشت و تولید تریاک در افغانستان رو به افزایش است و بین سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ در این کشور، ۴۰ درصد افزایش یافته است.
ساخت یک زنده‌گی مرفه در جامعه پس از جنگ افغانستان چالشی بسیار بزرگ است.
در افغانستان که بازارهای کشاورزی و صادرات فرآوردۀ زراعتی با محدودیت‌هایی مواجه است، کشت و تولید تریاک از جمله منابع محدود کشاورزی است که در دسترس محلی‌ها قرار دارد.
موسسه موفتا گفته است: کشت و تولید تریاک در افغانستان، تجارت هروئین جهانی را تغذیه می‌کند و فروش این پدیده، سودآورترین فرآوردۀ زراعتی برای کشاورزان افغانستانی است.
در مقایسه با دیگر محصولات زراعتی، مانند پنبه و غله تریاک ۴ برابر درآمد مالی برای کشاورزان افغانستانی دارد.
تلاش‌های جامعه جهانی برای کاهش کشت تریاک موثر نبوده است
برای ساقط کردن تجارت مواد مخدر، دولت افغانستان و جامعۀ جهانی به صورت فعالانه برای جلوگیری از کشتزارهای غیرقانونی تریاک در افغانستان تلاش می‌کنند و این نهادها تلاش دارند تا زعفران را جایگزین تولید تریاک در افغانستان سازند.
تاکنون تلاش‌های دولت افغانستان و جامعۀ جهانی برای کاهش کشت و تولید تریاک در افغانستان موثر نبوده است.
ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که هم‌اکنون حدود ۱۵۰۰ هکتار زمین در افغانستان زعفران کشت می‌شود، درحالی که کشت تریاک در این کشور به ۱۸۳ هکتار زمین می‌رسد.
به این معنا که زمین‌هایی که در آن توسط کشاورزان افغانستانی تریاک کشت می‌شود ۱۲۲ برابر بیشتر از زمین‌های است که در آن زعفران کشت می‌شود.
کشاورزان افغانستان زعفران را جایگزین تریاک نمی‌دانند
در ادامۀ این گزارش آمده است: کشت و تولید تریاک در افغانستان رو به افزایش است و بین سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ تولید تریاک در افغانستان ۱۰ درصد و کشت این پدیده ۳۰ درصد افزایش یافته است.
کنسرسیوم تحقیقاتی معشیت امن، در گزارش اخیر خود اعلام کرد که در مجموع کشاورزان افغانستانی زعفران را جایگزینی برای کشت تریاک در این کشور نمی‌دانند.
براساس این گزارش ۲ دلیل عمده وجود دارد که چرا کشاورزان افغانستانی زعفران را بهترین گزینه به جای تریاک نپذیرفته‌اند و این‌که چرا این کشاورزان به طور گسترده دست به کشت تریاک می‌زنند.
در قدم اول: کشت گیاه زعفران به سرمایه‌گذاری زیادی نیاز دارد و ۲ سال طول می‌کشد که کشاورز بتواند به درآمد قابل قبولی دست یابد، بنابر این، کشاورزان فقیر افغانستانی که سرمایه‌یی ندارند، جایگزینی برای کشت تریاک نمی‌بینند.
در قدم دوم: هرچند انجمن تولید کننده‌گان زعفران افغانستانی لوازم تولید،‌ مانند نسیه دادن لوازم، برای تشویق کشاورزان افغانستان را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد، اما تلاشی برای آگاهی کشاورزان از جایگاه زعفران افغانستان در بازارهای جهانی انجام نشده است.
صادرات زعفران از کانال‌های غیررسمی انجام می‌شود
بشیر احمد راشیدی، رییس اتحادیۀ ملی پرورش دهنده‌گان زعفران افغانستان می‌گوید که برای صادرات رسمی زعفران، قرارداد بسیار کمی با کشورها وجود دارد و کشاورزان از همین طریق زعفرانشان را به بازارهای بیرونی صادر می‌کنند.
به گفتۀ آقای راشیدی، شماری دیگری از کشاورزان افغانستانی به صورت انفرادی زعفران‌شان را به بازارهای هند، دبی و ترکیه صادر می‌کنند.
رییس اتحادیۀ ملی پرورش دهنده‌گان زعفران افغانستان می‌گوید، بدون یک بازاریابی قوی، سطح تقاضای بین‌المللی و یا محلی از زعفران افغانستان کاهش خواهد یافت و کشاورزان کوچک زعفران افغانستانی را وادار خواهد ساخت که دست از کشت این گیاه بردارند.
به گفتۀ راشیدی در مقابل کشاورزان افغانستانی برای کشت تریاک بسته‌های تشویقی و حمایتی قابل توجهی را از سوی معامله‌گران تریاک به دست خواهند آورد.
اصلاحات و آموزش کشاورزان برای جایگزینی زعفران به جای تریاک
اگر دولت افغانستان می‌خواهد که زعفران را جایگزین مناسب تریاک در افغانستان سازد، باید اصلاحات گسترده‌یی از جمله افزایش آموزش‌های حرفه‌یی برای کشاورزان در مورد چگونه‌گی رشد و کشت زعفران و بازاریابی قوی‌تر به منظور افزایش تقاضای بازارهای محلی و بین‌المللی انجام دهد.
تا زمانی که چنین تلاش‌های انجام نشود، کشت و تولید تریاک در افغانستان ادامه و بر بازار حکم‌فرما خواهد بود.