واکنش طالبان به نشست سه جانبه مسکو، در مورد بیرون شدن نام افراد بلندپایه شان از فهرست سیاه، نشان دهندۀ آن است که طالبان امیدوار شده‌اند که از سطح یک گروه تروریستی به سطح یک گروه سیاسی و یا هم دولت موازی عرض اندام می‌کنند و این کلان‌ترین گام به نفع آنان از بدو تاسیس شان پنداشته می‌شود.
در گذشته اگر تنها پاکستان و چند کشور عربی حامی طالبان بوده اند؛ اما حالا ظاهراً چین و روسیه در کنار پاکستان از حمایت آنان سخن می‌گویند و این، نگرانی‌هایی را در کشور به وجود آوده است. چنانکه سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر با انتشار بیانیه‌یی در واکنش به نشست اخیر مسکو، با اشاره به طرح حذف اسامی رهبران این گروه از فهرست سیاه در آن نشست، اعلام کرد که کشورهای منطقه، طالبان را به عنوان قدرت سیاسی و نظامی می‌شناسند. این درست بعد از برگزای سه نشست فوق العاد میان چین روسیه و پاکستان نشان از آن دارد که پاکستان تلاش‌هایش را به هر وسیله‌یی برای بیرون کردن طالبان از وضعیت کنوونی ادامه می‌دهد. نشست‌های پیهم سه‌جانبه برای طالبان در موازی با نشست چهارجانبه (به شمول امریکا) مطرح است و با توجه به حساسیت‌هایی که به تازه‌گی میان واشنگتن و مسکو به وجود آمده است، می‌تواند بازی را در میدان افغانستان پیچیده‌تر سازد؛ چنانکه طرح حذف اسامی اعضای طالبان از فهرست سیاه در نشست سه‌جانبه مسکو، رقابت تازه‌یی را در شورای امنیت سازمان ملل به وجود می‌آورد و در عین حال این می‌تواند به یک رقابت درازمدت منطقه‌یی و جهانی در افغانستان منجر شود. اما حالا سوال اساسی این است که روس‌ها چگونه می‌توانند با ارایۀ این طرح نام طالبان را از فهرست سیاه خارج کنند و با آنان در برابر داعش مبارزه کنند. شکی نیست که داعش یک تهدید تازه برای افغانستان و منطقه است؛ همان تهدیدی که در گذشته طالبان بودند و امروز هم هستند. مقاومت دیروز در برابر طالبان آن تهدیدها را فروکش داده بود و امروزه اگر داعش در افغانستان به میدان آمده است نیز در امتداد اهدافی خلق شده است که پیش‌تر برای به ثمر نشاندن آن طالبان خلق شده بودند و نیز این طالبان اند که در برخی نقاط کشور بیرق‌های سفیدشان را به سیاه تبدیل کره و داعش شده اند. از طرف دیگر هردوی این پروژه‌ها توسط پاکستان عملی می‌شوند و به نظر نمی‌رسد که با حذف نام رهبران طالبان از فهرست سیاه، انعطاف خاصی در مواضع پاکستان رو نما گردد. گرچه گسترش حضور داعش در کشور، بدون شک نگرانی‌هایی را برای کل منطقه به وجود آورده‌است؛ اما به نظر میرسد که رقابت‌ها میان قدرت‌های کلان بر سر این گروه و آن گروه، یک بار دیگر افغانستان را با توجه به شرایطی دارد در وضعیت بدتر قرار بدهد. البته به نظر نمی‌رسد که نشست سه جانبه میان روسیه پاکستان و چین، کاملا بدون مشوره با دولت افغانستان بوده باشد؛ اما ظاهراً افغانستان در این نشست‌ها به دلایل خاصی رسما شرکت ندارد اما حلقات اصلی شریک این تعاملات در ارگ، از برخی فیصله‌هایی که در آن نشست صورت گرفته است، خوشحال اند. چنانکه آخرین بار، سفیر افغانستان در مسکو (کاکای رییس‌جمهور غنی) طالبان را نجات دهنده‌گان افغانستان خواند و این نشان می‌دهد که ارگ به شکل غیر مستقیم از آنچه که در نشست سه‌جانبه مسکو می‌گذرد، تاجایی هم حمایت می‌کند. اما بازی با طالبان توسط هر قدرتی که باشد یک بازی ر راستای منافع آن قدرت‌ها است و به هیچ عنون به نفع صلح و ثبات در افغانستان نمی‌انجامد. ریاست‌جمهوری ما اگر به راستی شریک این بازی‌های خطرناک نیست، باید از موقف رییس‌جمهور در این مورد ابزار نظر کند و موقف سفیر افغانستان در مسکو در برابر طالبان را نیز روشن سازد. در غیر آن این بازی‌های خطرناک کشور را به میدان بزکشی قدرت‌های جهانی یک بار دیگر تبدیل خواهد کرد و این بار خطرناک تر خواهد بود.