دو سناتور ارشد امریکایی: دست و پای ارتش‌مان را در افغانستان بسته‌ایم

گزارشگر:چهار شنبه 25 حوت 1395 - ۲۴ حوت ۱۳۹۵

جان مک کین و لیندسی گراهام، سناتورهای جمهوری‌خواه امریکایی در مقاله‌یی با عنوان “چرا به نیروهای امریکایی بیشتر برای پایان دادن به بن بست در افغانستان نیاز داریم” از افزایش تعداد نیروهای امریکایی در این کشور حمایت کرده‌اند.
گراهام و مک کین در مقاله‌یی که در واشنگتن پست منتشر کرده‌اند نوشتند: متأسفانه در سال‌های اخیر ما اقدام به بستن دست و پای ارتشمان در mandegar-3افغانستان کرده‌ایم. ما به جای تلاش برای پیروز شدن صرفا به دنبال این بوده‌ایم که شکست نخوریم. ما هر چند وقت یک بار تعدادی از سربازانمان را خارج می‌کنیم در حالی که این طرح را بیشتر به لحاظ ملاحظات سیاسی انجام می‌دهیم تا شرایط موجود.
در ادامه این مقاله آمده است: اینکه ما به مدیریت سطح نیروها در افغانستان و همچنین در عراق و سوریه می‌پردازیم ظاهرا بیشتر بر شمارش نیرو تمرکز دارد تا سنجیدن موفقیت در میدان جنگ. در عین حال مقامات نیز با محدودیت‌های شدیدی روبرو هستند. تا تابستان گذشته ارتش ما نمی‌توانست به طالبان به جز در شرایط بسیار حاد حمله کند و این باعث برداشته شدن فشار از این شبه‌نظامیان و اجازه به بازسازی و حملات مجدد آنها شده بود. در حقیقت با وجود آنکه ما با داعش در سوریه و عراق می‌جنگیم اما مقام‌ها در افغانستان به حدی با محرومیت مواجه هستند که یک سال طول کشید تا نیروهای امریکایی نهایتا اختیار حمله به شبه‌نظامیان این گروه در افغانستان را به دست بیاورند.
این دو سناتور جمهوری‌خواه امریکایی در ادامه مدعی شدند: ما وقتی به دنبال راهبرد شکست نخوردن هستیم مشاهده می‌کنیم که خطر علیه نیروهای امریکایی و افغان بدتر می‌شود و تهدید تروریستی تشدید می‌شود. طالبان خطرناک‌تر و مرگبارتر شده و کنترل اراضی خود را در افغانستان گسترش داده و تلفات سنگین به نیروهای افغان وارد می‌کند. در عین حال آنها طبق گزارش‌ها با کمک روسیه و ایران که چیزی بیش از شکست امریکا در افغانستان نمی‌خواهد این کار را انجام می‌دهند. القاعده و شبکه حقانی به تهدید منافع ما در افغانستان و فراتر از آن ادامه می‌دهند. داعش نیز به دنبال یک پناهگاه دیگر در افغانستان است تا از طریق آن بتواند به طراحی و اجرای حملات بپردازند.
مک کین و گراهام در انتها تصریح کردند: ماموریت امریکا در افغانستان در حال حاضر همان ماموریت سال ۲۰۰۱ است: پیشگیری از استفاده تروریست‌ها از این کشور برای حمله به سرزمین ما. ما به دنبال دستیابی به این هدف از طریق حمایت از دولت افغانستان و نهادهای امنیتی این کشور هستیم تا آنها بتوانند روی پای خود ایستاده و از کشورشان دفاع کرده و دشمن‌های تروریست مشترک ما را در ضمن کاهش کمک‌های امریکا در طول زمان شکست دهند. دستیابی به این هدف نیازمند تعداد درست نیروها در مکان‌های درست با مقام‌ها و قابلیت‌های درست است. ارزیابی‌های ما بر طبق گفت‌وگوهایمان با فرماندهان مستقر در میدان جنگ این بوده که راهبرد موفقیت در افغانستان نیازمند نیروهای امریکایی و ائتلاف بیشتر و مقام‌های منعطف تر است. این هدف همچنین نیازمند حمایت پایدار از نیروهای امنیتی افغانستان برای ایجاد قابلیت‌های کلیدی در آنها به ویژه قابلیت‌های تهاجمی مثل نیروهای عملیات ویژه و پشتیبانی هوایی لازم برای شکستن بن بست در افغانستان است.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.