در حالی که رییس‌جمهوری افغانستان هم چنان مشغول تمجید از نیروهای امنیتی کشوراست و برای ارتقای ظرفیت‌های جنگی آن‌ها وعده‌های سرخرمن می‌دهد، بازرس ارشد امریکا برای بازسازی افغانستان از حیف و میل شدن ده‌ها میلیون دالر به وسیله افسران افغانستان و امریکایی که در اختیار نیروهای امنیتی این کشور قرار گرفته خبر می‌‍دهد. جان سپکو بارزس ارشد امریکا برای بازسازی افغانستان که در دانشگاه دیوک سخنرانی می کرد، گفت که حدود یک میلیارد دالر از کمک های امریکا برای ارتش افغانستان به صورت مشکوکی به مصرف رسیده است. او در این گزارش به موارد مشخصی از اختلاس های سازمان یافته به وسیله افسران امریکایی و همکاران افغانستانی آن ها اشاره کرده و خواهان پیگیری این موارد از سوی اداره جدید کاخ سفید شده است. آقای سپکو در بخش دیگری از این گزارش تکان دهنده به فساد موجود در نهادهای امنیتی افغانستان سخن گفته و تاکید کرده که مقام های امنیتی افغانستان در مورد شمار دقیق نیروهای امنیتی این کشور دروغ می‌گویند و از پول‌هایی که در اختیارشان قرار می‌گیرد، سؤاستفاده می‌کنند. البته این بارنخست نیست که از فساد گسترده در میان نیروهای امنیتی کشور در همکاری با افسران امریکایی سخن گفته می شود. در گذشته نیز بارها به چنین مواردی اشاره شده و حتا در برخی موارد از موجودیت سربازان خیالی در صفوف نیروهای امنیتی کشور پرده برداشته شده است، اما چیزی که قابل تامل می‌نماید بی پروایی‌هایی است که در قبال این گونه گزارش ها از سوی مقام های بلند پایه کشور و به ویژه فرمانده کل نیروهای امنیتی اعمال می شود. در این که کل ساختارهای دولتی کشور آلوده به فساد اند، همه می دانند و سال هاست که دولت افغانستان خود را متعهد به ریشه کنی آن می‌داند ولی نگرانی در این عرصه زمانی می تواند جدی شود، که از فساد در ساختارهای امنیتی سخن گفته می‌شود. فساد در ساختارهای امنیتی عملا به هستی و حثیت ملی افغانستان رابطه پیدا می کند و فساد در این نهاد ها ضمن این که حاکمیت ملی کشور را تهدید می کند، می‌تواند برای شهروندان کشور نیز فاجعه خلق کند.
آیا آنچه که در شفاخانه چهارصد بستر کابل اتفاق افتاد، هیچ رابطه‌یی با فساد موجود در ساختارهای امنیتی کشور ندارد. چگونه یک شفاخانۀ نظامی که تحت تدابیر شدید امنیتی حفاظت می‌شود، این گونه مورد آماج حملات سازمان یافتۀ تروریستی قرار می‌گیرد؟ در مورد حمله به شفاخانۀ چهار صد بستر سوال‌های بی پاسخ فروانی وجود دارد که حتا به نظر می رسد دولت به صورت تعمدی در حال سرپوش گذاشتن به این واقعه دهشتناک چند سال اخیر است. در همین حال گزارش‌های زیادی در مورد فروش اسلحه به جنگجویان و گروه های مسلح مخالف به نشر رسیده‌اند و این مساله نیز آفتابی تر از آن شده که مقام‌های کشور آن را در حد شایعه های رسانه‌یی از نظرها پنهان کنند. دوستی که در یکی از بخش‌های امنیتی مشغول کار هست می‌گفت در برخی مناطق افغانستان چنان روابط شبکه‌یی میان حلقه‌های در نیروهای امنیتی و گروه های مخالف به وجود آمده است که به صورت مستمر امکانات نظامی این گروه ها به وسیله همین حلقه‌ها در درون ساختارهای امنیتی کشور تامین می‌شود. آیا فاجعه بزرگتر از این می‌تواند باشد که سربازان کشور ما که با کمترین امکانات در دفاع و پاسداری از این سرزمین قرار دارند با گلوله‌هایی کشته شوند که از سوی حلقه‌های مافیایی در درون همین ساختارها در اختیار دشمنان کشور قرار گرفته باشد؟ در بسیاری از وضعیت‌ها موجودیت فساد در نیروهای امنیتی باعث جا‌به‌جایی و دست به دست شدن مناطق شده است. فساد موجود سبب می شود که از دشمن در سطح کلانی بزرگ نمایی صورت گیرد تا حلقه‌های مافیایی که از این راه به ثروت و حشمت باد آورده یی را به دست آورده اند هم‌چنان به اخاذی و اختلاس ادامه دهند.
متاسفانه قربانی این وضعیت سربازان و غیرنظامیانی اند که از این پول‌های بادآورده هیچ نصیبی نمی‌برند. وقتی زنده‌گی خانواده‌های قربانیان جنگ و به ویژه سربازان کشور را از طریق رسانه‌ها می‌بینیم، هیچ چیزی برای گفتن باقی نمی‌ماند. در برخی موارد چنان بی توجهی‌های در مورد این پاسداران واقعی کشور و خانواده‌های شان صورت می‌گیرد که واقعا وحشتناک است. گاهی حقوق ناچیزشان ماه ها به تاخیر می افتد و زمانی هم وقتی در راه آزادی و پاسداری از این خاک و آب جان‌های شیرین شان را قربان می‌کنند، کسی حتا به فکر خانواده‌های شان نیز نمی‌افتد. مثل این است که آن‌ها فقط باید قربانی می‌دادند تا عده‌یی ثروت‌اندوزی کنند و در موقعیت‌های مهم دولتی لم دهند. نباید گذاشت که آبروی کشور به وسیله یک عده مفت‌خوار و فاسد برباد برود. جلو فساد مالی اگر در مجمع و به ویژه در نهادهای امنیتی کشور گرفته نشود، پیامدهای آن چنان ویرانگر و گسترده خواهد بود که هیچ سنگی روی سنگ در این کشور باقی نخواهد ماند.