هشت‌سال پیش در چنین روزهایی (شانزدهم حمل ۱۳۸۸) نخستین شمارۀ روزنامۀ ماندگار، به دستِ مردم قرار گرفت. از آن روزگار تا اکنون، این رسانۀ نوشتاری با تحملِ مشکلاتِ فراوان به کارِ خود ادامه داده است. نویسنده‌گان و اندیشمندان و آگاهانِ کشور نیز در این مسیر، همگام و همکارِ خوبِ ما بوده‌اند.
در شانزده سال اخیر، روزنامه‌های زیادی در افغانستان سر کشیدند و پس از چندی در کوره‌راهِ حوادث ناپدید شدند، اما فقط چند روزنامۀ معدود توانست خود را در این میـدان استوار نگه دارد که ماندگار یکی از آن‌هاست. یقیناً روزنامه‌نگاری در کشورِ ما هنوز با رویکردهای سنتی دست به گریبان است و تا کنون این حرفه به شکلِ مدرنِ آن نتوانسته عرض اندام کند. روزنامه‌هایِ کشور همواره شبه‌حرکت‌هایی را به هدفِ مدرن‌شدن و معیاری‌گشتن سامان داده و روزنامۀ ماندگار نیز در سنگلاخِ مشکلات سعی نموده به اصولِ روزنامه‌نگاری متعهد باشد و حرفه‌یی‌تر عمل کند.
ماندگار در این هشت سال، متفاوت‌تر از دیگر رسانه‌هایِ نوشتاری به فعالیت ادامه داده و تأثیراتِ مخصوصِ خودش را بر شعورِ جمعی گذاشته است. دست‌اندرکارانِ این روزنامه در بازخوردهایی که از فعالیت‌های‌شان گرفته‌اند، توانسته‌اند تأثیرِ مثبتِ ماندگار را رویِ نگاهِ مردم نسبت به مسایل و واقعیت‌هایِ تلخ‌وشیرینِ کشور دریافت کنند. قطعاً شایسته نیست که این قلم به تعریفِ روزنامۀ ماندگار بپردازد؛ از این‌رو انتظار داریم که مخاطبانِ این رسانۀ نوشتاری، با اذهانِ نقاد و باریک‌بین‌شان، تأثیرِ ماندگار بر نگرش‌های سیاسی، فرهنگی و تاریخیِ جامعه طیِ این هشت سال را مدِ نظر قرار دهند و نقشِ این رسانه در سمت‌وسودهیِ افکارِ جمعی را به ارزیابی بگیرند.
ماندگار در هموار ساختنِ مسیرِ دموکراسی و حقوق بشر، پاسـداری از ارزش‌های بلندِ جهاد و مقاومت، آگاهی‌دهی و مبارزه با فساد سیاسی، قومی و اداری، تلاش‌های به‌سزایی انجام داده و هرگز این تلاش‌ها را انجویی و پروژه‌یی نساخته و فقط به رسالتِ رسانه‌ییِ خویش اتکا نموده است. چنین رویکردی، یقیناً برای این روزنامه و مسوولان و دست‌اندرکارانِ آن بی‌هزینه نبوده است. فشارهای برخی نهادها و اشخاص دولتی، پرونده‌سازی کذب علیه روزنامه، تهدیدِ افراد ناشناخته علیه دست‌اندرکارانِ این روزنامه به‌خصوص مدیرمسوولِ ماندگار و حتا شلیکِ گلوله به سمتِ او و در بهترین حالت، حذفِ این روزنامه از فهرستِ برخی تکریم‌ها و پاداش‌هایِ دولتی در حقِ رسانه‌ها؛ از جمله هزینه‌هایِ ماندگار در راهِ اطلاع‌رسانیِ رسالت‌مندانه بوده است. چنان‌که باری محکمۀ ابتداییۀ کابل به شکلِ غیابی و غیرقانونی، مدیرمسوولِ این روزنامه را به‌دلیلِ نشر گزارش‌ها و مقالاتی مبنی بر انجام تقلب در انتخابات ۲۰۰۹، آن‌هم دوسال پس از برگزاری انتخابات، به سه‌ونیم سال حبسِ تنفیذی محکوم نمود و از این رهگذر، فشارهای روحیِ فراوانی بر این رسانه وارد کرد. حکمِ این دادگاه که بی‌مقدمه و به گونۀ تراژیک به دفترِ ماندگار رسید، خوش‌بختانه با تلاش‌هایِ قانونی و زحماتِ اهالی رسانه و نهادهای حامیِ رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران، بلااثر ماند و در نهایت باطل گشت.
لازم به یادآوری‌ست که هشت سال کارِ روزنامه‌نگاری ماندگار، بدون حمایتِ قاطعِ صاحب‌امتیازِ آن آقای احمدولی مسعود ناممکن بوده است. در واقع، راهنمایی‌ها و حمایت‌های بی‌دریغِ ایشان، ماندگار را به این نقطه رسانده است.
اکنون با نشر نخستین شماره از سال نهمِ نشـراتی این روزنامه، ضمن قدردانی از همۀ همراهان و همکارانِ خوبِ ماندگار (نویسنده‌گان، خبرنگاران، ویراستاران و برگ‌آرایان و…) به مردم افغانستان تعهد می‌سپاریم که از مسیر ارزش‌های روزنامه‌نگاری، دفاع از آزادی بیـان و مبارزه با بدی‌ها و زشتی‌ها کنار نرفته و نخواهیم رفت.