امروز کنفرانس آجندای ملی، جمعِ کثیری از نخبه‌گانِ فکری و سیاسیِ کشور را به مجلسِ بزرگِ فراخوانِ ملی در پایتخت دعوت کرده است. آقای احمدولی مسعود و تیم نخبه‌گانیِ او در این فراخوان و نشست مشورتی، ضمن تشریحِ موقعیتِ آشفته و بحران‌زدۀ افغانستان، نکاتی مهم را پیـرامونِ امروز و آیندۀ کشور در محوریتِ آجندای ملی، با مردمِ افغانستان مطرح می‌کنند و جویای دیدگاه‌هایِ عمومی برای عبور دادنِ کشور از این ورطۀ وحشتناک می‌شوند.
شایان ذکر است که «آجندای ملی» هم‌اکنون طرحی مدون، تلاشی اندیشه‌یی و نسخه‌یی با قابلیتِ اجرا در فضای سیاسیِ افغانستان است که برای نخستین‌بار از آدرسِ آقای مسعود ـ یکی از شخصیت‌های ملی و نخبۀ کشور ـ کلید خورد و روز به روز و سال به سال در اتاق‌های فکرِ نخبه‌گانِ ملی، ورز یافت و کمال حاصل کرد. کنفرانس آجندای ملی سال‌ها با نگاهِ موشکافانه به معمایِ قدرت و راه‌اندازی نشست‌ها و رایزنی‌های مختلف، این توفیق را یافت که از عصارۀ تعامل و تبادل افکارِ همۀ لایه‌های نخبه‌گانی جامعۀ کثیرالقومی افغانستان، یک نقشۀ راه و یک نسخۀ بزرگ و میهنی برای پایانِ نزاعِ قدرت و حلِ عادلانۀ مسایلِ ملی ارایه دهد. اما تا انتخابات ۱۳۹۳ این تیم نخبه‌گانی که از همۀ اقوام و ولایت‌های افغانستان نماینده‌گی می‌کرد، این امید را به نامزدانِ پیشتازِ انتخابات بسته بود که آن‌ها این طرح و بستۀ آماده را نصب‌العین قرار دهند و فردایِ خوشِ افغانستان را در سایۀ پیش‌بینی‌ها، رهیافت‌ها و رهنمودهایِ برابر با واقعیتِ آن پی بریزند.
بن‌بستِ انتخاباتی را این طرح به‌درستی پیش‌بینی کرده بود و طرح تشکیل دولتِ وحدت ملی و ریفورمِ سیاسی در قاعدۀ وسیعِ مردمی را داده بود؛ چتری که همۀ گروه‌ها و آرزوهایِ ملی را در بر بگیرد و هیچ‌کس را فرو نگذارد. ولی متأسفانه دیدیم که نامزدانِ پیشتازِ انتخاباتی فقط به نامِ پسندیدۀ «دولت وحدتِ ملی» اکتفا کردند و دانش و درایتِ سیاسی‌شان به آن‌جا قد نداد که از نام، عبور کرده و «وحدت ملی» را در قالبِ اصلاحاتِ سیاسیِ فراگیر و تغییرِ کیفی و بنیادی در ساختارِ قدرت و مناسباتِ بیمارِ سیاسیِ کشور پی بریزند. آن‌ها، هم به‌ دلیلِ خودخواهی و هم به دلیلِ کم‌مایه‌گی در دانش سیاست، چنان در تقسیمِ قدرت درجا زدند که به‌جای وحدتِ ملی، کارتونی سهمگین از نفاقِ ملی را به نمایش گذاشتند؛ نفاقی که اکنون عمری سه‌ساله یافته و می‌رود که شیرازۀ همۀ دستاوردهای نسبیِ موجود را نیز ازهم بپاشاند.
دقیق به اقتضای چنین حالتی و در تنگنایِ اخبار و حوادثِ وحشت‌بارِ هر روز، طراحانِ طرح آجندای ملی به رهبریِ آقای مسعود، مجلس فراخوانِ بزرگِ امروز را در هوتل انترکانتیننتلِ کابل تدارک دیده‌اند و بنا به درخواست‌های عمومی، می‌خواهند برای عملیاتی ساختنِ طرحی که دولت‌مداران آن را فرو گذاشتند، به رایزنی و تبادلِ اندیشه با نماینده‌گان فکریِ مردم بپردازند.
پس از درجازده‌گی‌هایِ مستمرِ حکومتِ موجود در حلِ نابسامانی‌های کشور، مردمِ افغانستان از طیف‌های مختلفِ جامعه طی دیدارهای مکرر با آقای احمدولی مسعود و ارسالِ نامه‌ها و پیام‌هایِ فراوان در فضای مجازی، این درخواستِ جدی را مطرح کرده‌اند که دولتِ موجود قابل اصلاح و بازسازی نیست، طراحانِ آجندای ملی باید خود برای عملی‌ساختنِ تلاش‌های مدونِ فکری‌شان دست به کار شوند و انتخاباتِ ریاست‌جمهوری پیش رو، یگانه‌سکوی تحققِ این آرزویِ نیک و آوردنِ بدیلِ مطلوب برای دولت‌داریِ ناقص و نامشروعِ امروز است. مردم افغانستان و نماینده‌گانِ فکریِ آن‌ها، بی‌تعارف آقای مسعود را به حضورِ قدرتمندانه در صحنۀ انتخابات و گرفتنِ آرای پاکِ آن‌ها برای گشودنِ صفحۀ جدید در سیاستِ کشور تشویق کرده‌اند. آن‌ها از جامعۀ جهانی و ایالات متحده به عنوان حامیِ استراتژیکِ افغانستان خواسته‌اند برای حلِ منازعات جاری در نظام بین‌الملل که یک بخشِ کلانِ آن از جغرافیای کشورِ ما سرچشمه می‌گیرد، به‌ حمایت از شخصیت‌های ملی و دارایِ برنامه و درایتِ سیاسی رو بیاورند و اشتباهاتِ گذشته را این‌گونه جبران کنند.
امیدواریم امروز آقای مسعود از حضورِ قاطعانۀ خود در انتخابات ریاست‌جمهوری پیشِ رو خبر دهد و جامعۀ جهانی نیز همانند مردمِ خسته از بحرانِ افغانستان از این ندا استقبال کنـد!