منابع در وزارت دفاع ملی گفته اند که نیروهای نظامی کشور عملیات‌هایی را از زمین و هوا، بر مواضع طالبان در روستای میرزا اولنگ ولایت سرپل، در شمال کشور راه انداخته است. این عملیات شنبه شب، از هوا و زمین آغاز شد و تا صبح جمعه، دو پاسگاه که به تصرف طالبان درآمده بود، پس گرفته شده است. این عملیات تقریباً یک هفته پس از تصرف این منطقه استراتژیک به دست گروه طالبان و کشتار وحشیانۀ ده‌ها غیر نظامی شامل زنان و کودکان و پیرمردان، صورت گرفته است. گفتنی است که هنوز رقم درست کشته‌های عملیات طالبان مشخص نیست؛ اما از آنجایی که کشته شده‌ها توسط گروگان‌هایی که نزد طالبان اسیر بودند در قبرهای دسته جمعی بدون تشریفات مذهبی دفن شده است، هرگز رقم مشخصی ارایه نخواهد شد؛ زیرا سیاست دولت هم همین است تا رقم کشته شدن افراد در این منطقه را به مراتب اندک نشان بدهند. اکنون دولت یک هفته بعد از این که طالبان توانستند جنایات شکم‌‍سیری را در اشتراک با داعش، در این روستا انجام داهند، و سروصدایش همه جهان را در نوردید، تصمیم به انجام عملیات گرفته است. این عملیات در حالی صورت می‌گیرد که دیگر هیچ باشنده‌یی در آن روستا باقی نمانده است. زیرا صدها تن شان کشته شده‌اند و صدها تن دیگر از باشنده‌گان آن روستا چند روز بعد از اسارت طالبان بعد از دفن کردن کشته شده‌گان رها شدند و نیز تعدادی هم فرار کرده بودند. سوال این است که حالا این عملیات چه دردی را درمان خواهد کرد. زیرا طالبان آنچه را خواستند انجام داند و دوباره به مرکزهای اصلی شان بر می‌گردند و این عملیات هم بدون اینکه به طالبان تلفات لازم را وارد کند، پایان میابد؛ اما شاید روستای مذکور از دست طالبان قسماً آزاد شود. سوال اینگونه مطرح شود که چرا دولت همین قوتی را که حالا از زمین و هوا در محل استعمال می‌کند، قبل از وارد شدن طالبان به آنجا، انجام نداده‌بودند؛ با وجود آنکه بارها مقامات محلی و نظامی ولایت سرپل از مقامات نظامی و سیاسی مرکز تقاظا کرده بودند که برای درهم شکستن قدرت‌های گرد آمدۀ طالبان در اطراف میرزا اولنگ، باید نیرو فرستاده شود؛ اما چنین نشد تا اینکه سربازان اندک دولتی در برابر هزاران طالبان تا دندان مسلح شکست خوردند و فجایع و جنایت بشری هم اتفاق افتاد. پرواضح است که اگر حکومت نصف همین امکانات را قبل از وقوع فاجعه به منطقه می‌فرستاد، آن جنایت تاریخی هرگز اتفاق نمی‌افتاد؛ اما پرداختن به این سوال مهم، پاسخ واضح و روشنی می‌خواهد که ریاست‌جمهوری هرگز به آن نمی‌پردازد.
کشتار بیرحمانه مردم میرزا اولنگ که یک درۀ استراتیژیک است، به عنوان یک نسل‌کشی، به هدف خالی شدن این محل از سکنه است که در ادامۀ بازی‌های استخباراتی شکل می‌گیرد و اینگونه رویدادها به شکل‌های مختلف در دیگر نقاط کشور هم صورت گرفته است؛ از جمله روستاهایی در ولایت کنر و ننگرهار بر اثر اصابت راکت‌هایی که ظاهراً گفته می‌شود که از پاکستان پرتاب می‌شده است، خالی از سکنه شده و امروزه پایگاه‌هایی برای داعش شده است. چنانکه اکنون مردمان میرزا اولنگ دیگر آن توان را ندارند که به آن دره برگردند و اگر برگردند، بار دیگر به سرنوشت مشابهی مبتلا خواهند.
بنابراین به نظر میرسد که کشتارهای اخیر به خصوص نسلکشی در میرزا اولنگ به هدف تخلیۀ مناطق استراتیژیک و تبدیل شدن آن به پایگاهی برای گروهایی مثل طالبان و داعش است و این در یک تعامل ممکن فقط شکل گرفتنی است و بس. حالا آقای غنی باید واضح سازد که در زیر ریش او چه می‌گذرد؟