ارتباط طالبان با کشورهای منطقه و فرامنطقه، موضوعی نیست که به تازه‌گی کشف شده باشد، بلکه این گروه از بدو شکل‌گیری در سال ۱۳۷۳ خورشیدی، همواره با کشورهای دور و نزدیک در ارتباط بوده که در مقاطعی از زمان، به ابزار دست بیگانه‌گان نیز تبدیل شده اند. تازه‌ترین اعتراف از ارتباط طالبان با ارتش‌های کشورهای خارجی، نوشتۀ «اسلم بیگ» فرمانده سابق ارتش پاکستان است. او در این نوشته که در روزنامۀ اردوزبان «اوصاف» چاپ شده، با صراحت از ارتباط خود با ملاعمر پرده برداشته است. قبل از ورود به بحث، این نکته را باید یادآوری کنم که یکی از مهارت‌های سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی پاکستان برای پیشبرد اهداف خود، استفاده از بازنشسته‌گانِ نظامی و اطلاعاتی این کشور، برای ارتباط با گروه‌ها و جریان‌های تروریستی در جهان است. ارتش و اطلاعات پاکستان با دو هدف از بازنشسته‌گان خود استفاده می‌کند که هدف نخست، تبحر و تجربۀ کهنه‌کاران پاکستانی در تحقق اهداف مورد نظر است. هدف بعدی، باز بودن دست بازنشسته‌گان در انجام وظایف محوله است، زیرا آنان در ظاهر، سمت رسمی ندارند و بدون این‌که ارتش و اطلاعات پاکستان مورد انتقاد کشورها و نهادهای بین‌المللی قرار بگیرد، کارهای‌شان را به خوبی انجام دهند. البته این هدف، اکنون کارآیی خود را از دست داده، زیرا همه می‌دانند که در حال حاضر، ناامنی در منطقه زیر سر پاکستان است.
القصه این‌که میرزا اسلم بیگ، «نصیرالله بابر»، «راحیل شریف»، «پرویز مشرف»، «جنرال یوسف» و «جنرال حمیدگل»، از مشهورترین این افراد هستند که همواره در جهت اهداف ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان یا «آی.اس.آی» قدم برداشته اند. البته تا چند سال پیش، دو نفر دیگر نیز خدمات زیادی را برای سازمان اطلاعات پاکستان در راستای حمایت از تروریسم منطقه‌ای و بین‌المللی انجام ‌دادند. این دو نفر «خالد خواجه» و «کرنل امام» نام داشتند. آنان شش سال پیش در جریان یک معامله که توسط آی.اس.آی مأموریت یافته بودند، نخست توسط یک گروه از طالبان پاکستانی خارج از کنترل آی.اس.آی، به گروگان گرفته شدند و سپس به قتل رسیدند.
به هر حال، اسلم بیگ از همان افرادی است که در دو دهۀ گذشته، هیچ‌گاه از حمایت طالبان افغانستان دریغ نکرده است. فرمانده سابق ارتش پاکستان، همواره در سخنرانی‌ها و نوشته‌هایش، طالبان را مجاهدان برحق در افغانستان می‌داند که به گفتۀ او، برای آزادی کشورشان از اشغال می‌جنگند. اسلم بیگ در نوشتۀ اخیر خود، ضمن این‌که طالبان را پیروز جنگ افغانستان خوانده، مؤثر بودن حملات انتحاری این گروه را با اسلحۀ استینگر مقایسه کرده و آن را بهترین ابزار در افغانستان دانسته است. او در همین نوشته، از ارتباط خود با ملاعمر رهبر سابق طالبان نیز سخن گفته و برقراری این رابطه را چنین شرح داده است:
«امریکا ریچارد آرمیتاج، نمایندۀ خود را نزد من فرستاد تا راهی برای مذاکره با مجاهدان [طالبان] افغانستان پیدا کنم. من با ملا‌عمر ارتباط برقرار کردم و او یک گروه ۵ نفره را برای مذاکرات تعیین کرد، اما توطیه‌یی در واشنگتن صورت گرفت و به آرمیتاج دستور داده شد که مأموریت خود را متوقف کند.»
این بخش از نوشته میرزا اسلم بیگ، به صراحت نشان می‌دهد که فرماندهان ارشد طالبان از جمله رهبر این گروه، همیشه در دسترس نهادهای امنیتی و اطلاعاتی پاکستان قرار داشته و دارند. جالب است که ارتباط اسلم بیگ با ملاعمر، به سال‌های قبل از ۲۰۱۰ برمی‌گردد. ملاعمر در آن سال‌ها، «قطره آب در ریگ‌زار»ی بود که حتا بسیاری‌ها فکر می‌کردند، شخصی به اسم ملاعمر وجود خارجی ندارد، اما همان‌طور که میرزا اسلم بیگ اعتراف کرده؛ رهبر طالبان در دسترس ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان قرار داشته که به راحتی می‌توانستند با او ارتباط برقرار کنند. در اخیر یادداشتم، این نکته را هم اضافه کنم که اسلم بیگ در نوشتۀ خود، کرنل امام و خالد خواجه را از افسران آی.اس.آی دانسته که توسط امریکا به قتل رسیدند.