(متن سخنرانی احمد ولی مسعود رییس عمومی بنیاد شهید مسعود در مراسم گرامی‌داشت از دهم محرم در بنیاد شهید احمدشاه مسعود قهرمان ملی کشور)

—————————————————–

ارج‌گذاری عاشورا از آن جهت اهمیت دارد که به‌خاطر مبارزه به آزاده‌گی و عزت ماندگار شده و در جامعۀ بشری به‌عنوان الگو مطرح شده است. چیزی‌که در حال حاضر برای ما نیاز است وحدت و وفاق ملی است و عالمان دین که مظهر ارادۀ مردم هستند می‌توانند در بسیج کردن و یک پارچه‌گی مردم الگو قرار گیرند.
در زمان جهاد و مقاومت مردم افغانستان با تمام تفاوت‌های زبانی، قومی و سمتی در برابر دشمن بسیج شدند و از کشور دفاع کردند. در حال حاضر نیز مردم ما نیازمند به وفاق ملی اند که در محور آن بتوانند مشکلات فعلی را حل کنند.
عاشورا برای ما پیام وحدت و همدلی را به‌جاگذاشه است. حضرت حسین در آن زمان در برابر دشمنان مظلومانه به شهادت رسید و در تاریخ بشریت ماندگار شد؛ اما دشمنان حسین با تمام قدرتی که او و یارانش را شهید کردند، ذلیل شدند.
در حال حاضر که کشور از ابعاد مختلف مورد تهدید قرار گرفته است، ما نیز به وفاق ملی نیاز داریم. به همین منظور برنامۀ وفاق ملی را در سالروز شهادت قهرمان ملی کشور مطرح کردیم که مورد استقبال همۀ اقشار جامعه قرار گرفته است. به‌خاطر مردم مان هیچ‌گاه معامله را قبول نکرده‌ و همیشه برای داشتن یک برنامۀ ملی محور که همۀ اقشار جامعه در تصمیم گیری آن شریک باشند را در دوره‌های مختلف برای سران کشور پیشنهاد کرده‌ام. مردم افغانستان در حال حاضر به آگاهی رسیده‌اند، دیگر فریب افراد سود جو را نمی‌خورند. پیام وفاق ملی هم از نگاه سیاسی و دینی برای ‌جامعۀ امروزی ما ضروری است.
جلوه همدلی و وفاق می‌تواند نقش برازندۀ را در اذهان جامعه داشته باشد و در بیداری و سوق دادن اجتماع به طرف وفاق عالمان نقش حیاتی دارند. در حالی که حلقاتی تلاش می‌کنند تا به‌نام قوم، تبار، مذهب و سمت در میان مردم ما اختلاف ایجاد کنند، در چنین حالت عالمان دین می‌تواند برای برقراری وفاق و همدلی میان مردم پیشتاز باشند.
آموزه‌های دینی به ما می‌رساند که حضرت امام حسین ( سید الشهدأ) بدون هیچ آماده‌گی رزمی و تنها با حمل یک پیام معنوی به‌طرف افراد یزید آمد که پیام او آزاده‌گی سربلندی و ایستاده‌گی در برابر همۀ نابرابری‌های جامعه بود. او و یارانش در این جنگ نابرابر شهید می‌شوند و افراد یزید اعلام پیروزی می‌کنند.
اما، امروز حافظۀ بشری و تاریخ نشان می‌دهد که قیام و شهادت امام حسین عدالت خواهی، سر سپرده‌گی، ایثار و فدا‌کاری بود که ماندگار شد و اعمال یزدیان‌ که حقارت و بی‌عدالتی بود ننگ تاریخ شد و نفرت به‌ بار ‌آورد. شهادت امام حسین که حامی پیام آزاده‌گی بود برای همۀ بشریت سرلوحۀ شعار قرار گرفت. امروز بشر از حادثۀ عاشورا درس آزاده‌گی، سر سپرده‌گی و وفا به عهد می‌آموزند و آن را سرمشتق زنده‌گی خویش قرار می‌دهند.
عزت و ذلت به دست خداوند است، امام حسین با حمل پیام معنوی در برابر لشکریان یزید در جنگ نابرابر کشته می‌شود با عزت الگوی بشریت می‌شود و لشکر یزید با همۀ توان به ذلت کشانیده می‌شوند و امروز ما از روز شهادت داعیه دار پیام حق تجلیل می‌کنیم که راز ماندگاری عاشورا از آن سرچشمه گرفته است.
در جریان هفته‌های گذشته که مصروف گرامی‌داشت از سالروز شهادت قهرمان ملی و هفتۀ شهید بودیم، در سفرهایی که به همین مناسبت به ولایت‌ها داشتم مورد استقبال بی‌پیشنه قرار گرفتیم، این نشان می‌دهد که با گذشت هر روز بیداری و آگاهی از هدف اصلی جهاد و مقاومت بیشتر می‌شود. با وجود تمام چالش‌های وپرو پاگند‌های که در برابر ارزش‌های جهاد و مقاومت در شانزده سال گذشته صورت گرفته است بآنهم مردم در نقاط مختلف کشور و هم‌چنان شهروندانی که در بیرون از افغانستان هستند و قشر جوان از سالروز شهادت قهرمان ملی کشور و هفتۀ شهید به‌‌ با شور و شعف بیشتر گرامی‌داشت کردند.
چنانچه مردم پس از بیش هزار سال از روز شهادت امام حسین گرامی‌داشت می‌کنند و با گذشت هر سال این برگزاری‌ها رونق بیشتر می‌گیرند. هم‌چنان، با گذشت شانزده سال علاقۀ مردم برای برگزاری از روز شهادت قهرمان ملی و هفتۀ شهید بیشتر شده است، این نشان می‌دهد که مشابهت‌های میان قیام امام حسین و جهاد و مقاومت مجاهدان وجود دارد.
امروز درسی که ما از عاشورا و جهاد و مقامت می گیریم برای ما ایستاده‌کی، آزاده‌گی و سرسپرده‌گی است و برای ما می‌آموزد که چگونه در برابر این همه نابسامانی‌های یک صف واحد را تشکیل دهیم.
در حال حاضر کشور در حالت مطلوب قرار ندارد، قطب ‌بندهای قومی، بحران‌های ناشی از قوم‌گرایی، سمتی و زبانی در حال گسترش است و حلقاتی به نام‌های مختلف می‌خواهند این نابسامانی‌ها را گسترش دهند. هم‌چنان شمار اندک از جوانان ناخود آگاه گرویدۀ این اندیشه‌ها شده و از طریق رسانه‌های اجتماعی به این ناسازگاری‌ها دامن‌ می‌زنند. به همین مناسبت بود که ما به ولایت‌های مختلف افغانستان سفر کردیم و گفتیم: « در پهلوی این‌که ما به جهاد و مقامت ارج می‌گذاریم، باید به یک وفاق نیز برسیم و راه را ترسیم کنیم تا در برابر دشمنانی که کشور و فرزندان ما را تهدید می‌کند ایستاده شویم».
به‌خاطر حل مشکلات جاری ما وفاق ملی را شعار خود قرار دادیم، اما این برنامه نیازمند کارهای بیشتر است، اگر ما بتوانیم وفاق ملی را ذهن نشین جامعه کنیم، به ‌نسل جوان بیداری ایجاد شود و بیداری ملی را به‌میان بیاوریم، ما توانسته‌ایم مقدمه‌یی را برای تمثیل وفاق ملی فراهم کنیم.
در قدم دوم همۀ بزرگان باید با زبان تخنیکی مسألۀ وفاق را روشن سازند و با تمام اقشار جامعه از هر قوم تبار به اساس یک قرارداد اجتماعی به وفاق ملی دست یابیم و با منشور وفاق ملی به یک صدا از یک تربیون به مردم افغانستان وفاق ملی را مژده دهیم. «تنها نمی‌توان با نشست‌ها و جرگه‌ها ادعا کنیم که ما به وفاق رسیده‌ایم».
در حال حاضر نگرانی در نقاط مختلف کشور وجود دارد، مردم نگران سرنوشت خود در انتخابات هستند ، اما برخی‌ها فکر می‌کنند که با رفتن به انتخابات مشکلات حل می‌شود، اما افغانستان هنوز در حالت ابتدایی تمثیل پروسه‌های دموکراسی به‌ ویژه انتخابات قرار دارد، با رفتن به انتخابات اوضاع بدتر از انتخابات گذشته خواهد شد. بزرگان کشور در محور وفاق ملی باید چارچوب انتخابات آینده را ترسیم کنند تا این پروسه در آینده برای مردم مشروعیت بخش باشد. در حالی که دموکراسی «۵۰+ ۱» تا هنوز در افغانستان نهادینه نشده است. آیندۀ مردم باید تضمین شود و نگرانی مردم از این بابت که با آمدن انتخابات بحران ایجاد می‌شود باید رفع شود. برای رسیدن به وفاق ملی باید به‌شکل بنیادی کار صورت بگیرد تا هم مشکلات که در حال حاضر وجود دارد حل شود و هم‌ مردم از برگزاری یک انتخابات شفاف بی‌طرف آسوده خاطر شوند.
امروز مردم به پروسۀ انتخابات باور ندارند. اما ما می‌توانیم در چارچوب وفاق ملی به مردم پیام دهیم که برگزاری انتخابات به صورت شفاف صورت گرفته است. در حال حاضر کشور در روابط داخلی و خارجی در حالت عدم تعادل قرار دارد. تلاش ما با همه طرف‌ها و سران کشور این است باید با برنامه به‌پیش برویم.
از این رو از عالمان دینی که صدای‌شان برای رسانیدن پیان وفاق ملی به مردم اهمیت خاص دارد می‌خواهیم که در هم‌رسانی پیام وفاق ملی ما را همکاری کنند، چون نقش عالمان دینی در روشنگری اجتماع و اذهان عامه بسیار ارزنده است.