برای شمار زیادی از انسان ها در جهان مبارزه برای زنده ماندن از آغازین روزهای تولد شروع می شود. براساس گزارش اخیر سازمان ملل، سالانه حدود ۲،۶ میلیون کودک نوزاد در جهان در ظرف چهار هفته بعد از تولد می میرند.
شمار زیاد نوزادان در کشورهای افغانستان، پاکستان و جمهوری افریقای مرکزی چانس کمی برای زنده ماندن دارند. براساس گزارش صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف)، نرخ مرگ و میر نوازادان در این کشورها بسیار بلند است.
هینریته فارهِ، رئیس یونیسف، ضمن معرفی گزارش اخیر این سازمان با ابراز نگرانی شدید گفت: «سالانه ۲،۶ میلیون نوزاد در سرتاسر جهان حتی بیشتر از یک ماه زندگی نمی توانند.» به گفته او «یک میلیون کودک در نخستین روز تولد شان تلف می شوند.»
طور مثال در کشور در حال انکشاف پاکستان، به صورت اوسط از هر ۲۲ کودک یکی در نخستین ماه پس از تولدش جان می دهد. در جمهوری افریقای مرکزی از هر ۲۴ نوزاد یک تن و در افغانستان از هر ۲۵ نوزداد یکی تلف می شود.
در مقایسه با این کشورها، در کشور پیشرفته و ثروتمند جاپان سالانه از جمع ۱۱۱۱ نوزاد تنها یکی تلف می شود. براساس این گزارش آلمان با داشتن بهترین امکانات برای ادامه زندگی نوازدان در درجه دوازدهم قرار دارد. در آلمان از جمع ۴۳۵ کودک نوزاد فقط یکی نمی تواند بیشتر از چهار هفته عمر کند.

بلندترین حد مرگ و میر نوزادان در افریقای سیاه
از جمله ده کشور به شدت نامناسب برای نوزادان و با رقم بلند مرگ و میر کودکان که در فهرست این گزارش یونیسف درج شده اند، هشت کشور در مناطق جنوب صحرای افریقا موقعیت دارند. یعنی کشورهای سومالیا، لیسوتو کشور کاملاً محصور با خشکه در جنوب افریقا، کشور گینه بیسائو در غرب افریقا، مالی و همچنین ساحل عاج از جمله کشورهایی اند که بلندترین نرخ مرگ و میر نوزادان را دارند.
یکی از عوامل این وضعیت فقر و درگیری ها در این کشورها خوانده می شود، عواملی که مانع دسترسی زنان حامله به خدمات اولیه صحی به تناسب کشورهای صنعتی می شوند.
فاره رئیس یونیسف با وضاحت در مورد این وضعیت صحبت نمود و افزود: «با توجه به این که اکثر این مرگ و میر اطفال قابل جلوگیری است، به سادگی روشن می شود که جهان در ارتباط به حفظ جان نوزادان ناکام مانده است.»
براساس گفته های رئیس یونیسف، تولد قبل از وقت، مشکلات در هنگام وضع حمل مادران، التهاب شش و مننژیت یا التهاب پرده های محافظتی مغز سر که در نتیجه آن سر آماس می کند، و همچنین مسمومیت خونی از عوامل اصلی نرخ بلند مرگ و میر نوزدان است.
بنابراین، یونیسف با توجه به این وضعیت خواهان افزایش رقم داکتران معالج، پرستاران و دایه ها گردیده و نیز بر ایجاد مراکز قابل دسترس صحی برای مادران و کودکان تأکید کرده است. علاوه بر این سازمان مذکور دسترسی مادران و کودکان به امکانات طبی و ادویه های مناسب را نیز یکی از راه های حل خوانده و خواهان ایجاد چنین امکاناتی گردیده است.
علاوه بر این در گزارش یونیسف تأکید شده است که برای مادران و کودکان به ویژه حین تماس بدنی باید زمینه های دسترسی به آب و مواد ضد عفونی مهیا گردد و همچنان حین وضع حمل تهیه امکانات و دسترسی به خوراک مناسب برای مادران یکی دیگر از خواسته های این سازمان می باشد.
فارهِ در ادامه تأکید کرد: «ما می دانیم که از طریق راه حل های مناسب و امکانات قابل پرداخت می توانیم جان شمار زیادی از کودکان را نجات بدهیم.»
در فهرست این سازمان آمده است که کودکان در کشورهای جاپان، ایسلند، سنگاپور و فنلند بهترین شانس را برای زنده ماندن دارند.